Μέλη της Χ.Α. περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο κινούνται τα τάγματα εφόδου. Μηχανοκίνητες ομάδες με καλυμμένους αριθμούς κυκλοφορίας, οπλισμένοι με μαχαίρια και τσεκούρια ειδοποιούνται να...
συναντηθούν σε προσυνεννοημένο σημείο, με άνωθεν εντολές, εναντίον στόχων που γνωρίζουν μόνο οι ιθύνοντες. Ακολουθεί η δολοφονική επίθεση.
Για ακόμη μία φορά οι φιρερίσκοι της Χρυσής Αυγής διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους. Καμιά σχέση δεν έχει η οργάνωσή τους με το έγκλημα στο Κερατσίνι, το οποίο μάλιστα καταδικάζουν! Μάλιστα, ενώ το πρωί της Τετάρτης ο Κασιδιάρης στη Βουλή εκτόξευε ύβρεις και απειλές κατά των «άθλιων συκοφαντών του αντισυνταγματικού τόξου» που τολμούν να πιάσουν στο στόμα τους την άσπιλη Χρυσή Αυγή, το ίδιο βράδυ ο Μιχαλολιάκος ντύθηκε «υπεύθυνος» πολιτικός και καλούσε «όλα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μη δημιουργούν εμφυλιοπολεμικό κλίμα δίνοντας πολιτικό χαρακτήρα σε ένα τραγικό συμβάν». Πραγματική καρικατούρα, από τον άνθρωπο που με κάθε ευκαιρία καταγγέλλει όλα τα κόμματα και δηλώνει έτοιμος να ανατρέψει το «σάπιο κοινοβουλευτικό καθεστώς» και να εγκαθιδρύσει το αγνό «εθνικό κράτος».
Το σκηνικό αυτό είναι γνωστό. Κάθε φορά που υποδεικνύονται ως δράστες εγκληματικής ενέργειας κάποιοι χρυσαυγίτες, οι πρώτοι που σπεύδουν να τους αποκηρύξουν είναι οι ίδιοι οι αρχηγοί τους. Κάτι που θα ήταν αδιανόητο για οποιαδήποτε άλλη πολιτική οργάνωση, για τη Χρυσή Αυγή είναι ο κανόνας. Η εγκατάλειψη δηλαδή του μέλους της που συλλαμβάνεται να διαπράττει κάποια εγκληματική πράξη. Από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ιρλανδία, οι οργανώσεις πολιτικής βίας τιμούσαν πάντοτε τους συλλαμβανόμενους «μαχητές» τους και με κάθε τρόπο επιχειρούσαν να τους σώσουν. Αντίθετα, η Χρυσή Αυγή όχι μόνον αποκηρύσσει τα μέλη της που συλλαμβάνονται, αλλά φτάνει στο σημείο να καταγγείλει μαζί με τους πολιτικούς της αντιπάλους την ίδια την πράξη, επιχειρώντας να την απογυμνώσει από κάθε πολιτικό περιεχόμενο.
Ο λόγος είναι απλός. Η Χρυσή Αυγή δεν λειτουργεί με τους κανόνες μιας πολιτικής οργάνωσης -έστω και ένοπλης-, αλλά ως μια ομάδα καταδρομέων σε ξένο έδαφος, τα μέλη της οποίας όταν συλλαμβάνονται γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να ποντάρουν σε καμιά βοήθεια από την οργάνωσή τους και οφείλουν να δηλώνουν ότι έδρασαν μόνα τους. Τα μέλη που μετέχουν στον σκληρό πυρήνα των Ταγμάτων Εφόδου είναι σχετικά λίγα. Είναι οι «μυημένοι», εκείνοι που έχουν υποστεί μια πρώτη «δοκιμασία» και έχουν αποδεχτεί το ρίσκο να τους αδειάσει η οργάνωσή τους αν τυχόν συλληφθούν. Είναι η λογική των μυστικών υπηρεσιών που αναλαμβάνουν «επικίνδυνες αποστολές», αλλά ποτέ δεν αποδέχονται την ευθύνη τους όταν στραβώσει κάποια υπόθεση.
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου