Ο δεύτερος θάνατος του Χρήστου Λαμπράκη...

zoornalistas.blogspot

«Τυχερέ, δουλεύεις στον ΔΟΛ... Είσαι καλύτερα από το Δημόσιο. Εχεις εξασφαλισμένα μισθό, μπόνους και ταξίδια». Αυτά έλεγαν στα...
τέλη της δεύτερης χιλιετίας οι εργαζόμενοι στα μίντια φθονώντας τους συναδέλφους τους που απασχολούνταν στη Χρήστου Λαδά και μετέπειτα στη Μιχαλακοπούλου. Τότε φυσικά ουδείς μπορούσε να φανταστεί το τι θα επακολουθήσει και στον Οργανισμό και στο Δημόσιο.
«Από τότε που μπήκε το Συγκρότημα στο Χρηματιστήριο άρχισε η κατρακύλα» σχολιάζουν παλιοί εργαζόμενοι στον ΔΟΛ που με θλίψη βλέπουν -άλλοι από μέσα κι άλλοι από απόσταση- την κατάρρευση του δημοσιογραφικού οργανισμού που ίδρυσε ο Δ. Λαμπράκης και συνέχισε (επάξια) ο γιός του Χρήστος.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν με την κακή διαχείριση και τα άστοχα -έως ύποπτα- ανοίγματα που έκαναν άνθρωποι στους οποίους εμπιστεύτηκε ο Χρήστος Λαμπράκης τα οικονομικά του Οργανισμού και..
παρά την αντίθετη τότε άποψη του Σταύρου Ψυχάρη. Ενός Ψυχάρη ο οποίος έβλεπε το ενδεχόμενο να παραγκωνιστεί από μια νέα γενιά τεχνοκρατών και να χάσει την επιρροή που ασκούσε διαχρονικά στον εκδότη του ΔΟΛ Χρ. Λαμπράκη.
Ο Ψυχάρης θεώρησε ότι δικαιώθηκε με το σκάσιμο της φούσκας του Χρηματιστηρίου αλλά η ζημιά,
που είχε γίνει, ήταν μεγάλη και πολλοί επέρριψαν τότε (και δικαίως) ευθύνες και στον ίδιο.
Στις 21 Δεκεμβρίου του 2009 ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη «με άφατη θλίψη
ανακοινώνει το θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη, προέδρου του διοικητικού συμβουλίου του» και αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το συγκρότημα της Μιχαλακοπούλου...
Οσο ζούσε ο Λαμπράκης και παρά το γεγονός ότι η υγεία του ήταν κλονισμένη, το νουμερο 2 Σταύρος Ψυχάρης δεν τολμούσε να κάνει τίποτε χωρίς να έχει την σύμφωνη γνώμη του. Πολύ περισσότερο δε να προχώρησει σε απολύσεις, περικοπές και λουκέτα...
Κι αυτό γιατί ο Χρήστος Λαμπράκης, στα 52 χρόνια που διοίκησε τον ΔΟΛ, παρά τις υποχρεώσεις που είχε και τις σκληρές αποφάσεις που έπρεπε κατά καιρούς να παίρνει λόγω της θέσης του, εθεωρείτο ένας υπερήφανος, ευαίσθητος και συμπονετικός άνθρωπος (όσοι τον γνώριζαν λένε ότι κυκλοφορούσε πάντοτε πεζός, ντυμένος απλά ενώ η πέτσινη θήκη που είχε στη ζώνη του δεν έκρυβε κανένα όπλο αυτοπροστασίας, αλλά κεχρί για τα πουλιά που συναντούσε στον δρόμο του από την εφημερίδα προς το Μέγαρο Μουσικής).
Ενα χρόνο μετά τον θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη, ο εκδότης πλέον Σταύρος Ψυχάρης -αφού έχει
ανακατέψει την διευθυντική τράπουλα (Μεμής στα Νέα, Καψής στο Βήμα) κι έχει δώσει 3 εκατ.
ευρώ για τον «Χάρι Πότερ»- κλείνει το ημερήσιο ΒΗΜΑ (τον Νοέμβριο του 2010) και προχωρά στο
πρώτο κύμα μαζικών απολύσεων με ταυτόχρονες περικοπές στους μισθούς. Για το λουκέτο στο
ημερήσιο Βήμα επικαλείται την οικονομική κρίση, τη διολίσθηση των κυκλοφοριών και τη συντριβή
των διαφημιστικών καταχωρίσεων.
Τότε είναι που όλοι αρχίζουν να μνημονεύουν ολοένα και περισσότερο τον Χρήστο Λαμπράκη καθώς ο Ψυχάρης, επικαλούμενος «τα αιτήματα των καιρών», προχωρά στην «αναδιάρθρωση» του ΔΟΛ που συνεπάγεται νέες περικοπές μισθών και θέσεων εργασίας. Ηδη έχει σχεδιάσει αλλαγές στη λειτουργία και την οργάνωση των έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων του ΔΟΛ και προχωρά τις συγχωνεύσεις και ενοποιήσεις τμημάτων που αφορούν όλους τους ορόφους της Μιχαλακοπούλου.
Ο Αύγουστος του 2013 στον ΔΟΛ βγήκε με μαζικές απολύσεις και καθυστερήσεις στην εξόφληση δεδουλευμένων ενώ ο Σεπτέμβριος και οι επόμενοι μήνες προβλέπονται το ίδιο δύσκολοι για τους εργαζόμενους και το συγκρότημα.
Η δραματική συρρίκνωση του Οργανισμού έχει αρχίσει και πολλοί κάνουν λόγο για δεύτερο θάνατο του Χρήστου Λαμπράκη...

Υ.Γ Σκασμένος εμφανίζεται ο Σταύρος Ψυχάρης, που όσο σκληρός και να θεωρείται, δεν ήθελε σε καμμία περίπτωση να συνδέσει το όνομά του με μαζικές απολύσεις, λουκέτα και κυρίως με την κατάρρευση του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη...

ΥΓ1 Προβληματισμός υπάρχει και για την μετά Ψυχάρη εποχή στον ΔΟΛ καθώς κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος από τους περιορισμένων δυνατοτήτων (συγκριτικά με τον πατριάρχη) επιγόνους
του θα μπορούσε να τρέξει τον Οργανισμό.

ΥΓ2 Η συζήτηση για την μετά Ψυχάρη εποχή έχει ανοίξει καθώς -σύμφωνα με πληροφορίες που ελέγχονται- ο εκδότης φέρεται να αποστασιοποιείται από τις τελευταίες εξελίξεις βάζοντας στη συζήτηση τράπεζες, νέους «επενδυτές» και επιγόνους.