Γ. Γιαννίτσης: Οι επιλογές που έχει η Ελλάδα δεν είναι μονόδρομος...

Ν. Χριστοδουλάκης: Χρειαζόμαστε νέα συμφωνία χωρίς ανάμιξη της τρόικας και του ΔΝΤ...

Με δυναμικό τρόπο ξεκίνησε η δεύτερη ημέρα του συμποσίου του ΠαΣοΚ. Στην πρώτη συνεδρία, με τίτλο «Κράτος και οικονομία» ο κ. Βασ. Ράπανος, ο ένας από τους δύο συντονιστές -ο άλλος ήταν ο κ. Π. Αλαμάνος- ζήτησε αυστηρά να...
μπουν στην αίθουσα οι κ.κ. Τ. Γιαννίτσης και Ν. Χριστοδουλάκης. «Εχω ως αρχή να μην τιμωρούνται οι συνεπείς για τους ασυνεπείς», είπε. Η επιμονή του άξιζε τον κόπο.
Ολόκληρη η ομιλία Τ. Γιαννίτση στο ΙΣΤΑΜΕ



Ο πρώην υπουργός κ. Τ. Γιαννίτσης, αναπτύσσοντας το θέμα «Ιδεολογία και οικονομική πολιτική», επισήμανε ότι οι επιλογές που έχει η Ελλάδα «δεν είναι μονόδρομος αλλά δεν είναι και αυτές που θέλουμε». «Η σχέση μεταξύ ιδεολογίας, πολιτικής και οικονομικής πολιτικής βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος της χώρας. Η πραγματικότητα διασπά συχνά την ιδεολογία. Όμως δεν γίνεται η ιδεολογία να απέχει συνεχώς από την πολιτική γιατί αυτό μπορεί να φέρει κατάρρευση. Η όποια Αριστερά είτε θα μείνει προσκολλημένη σε ιδεοληψίες υποστηρίζοντας αδιέξοδες λύσεις είτε θα ετεροκαθορίζεται από τις συγκυρίες είτε θα αναζητήσει με ανοικτό πνεύμα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον τις λίγες αλλά πραγματικές αξίες με τις οποίες μπορεί να κερδίσει την πολιτική, ηθική και ιδεολογική της μάχη», είπε.

Ο λόγος των πολιτικών δυνάμεων , πρόσθεσε, δεν έχει ισχυρό ιδεολογικό υπόβαθρο. «Η διαχωριστική γραμμή στο πεδίο της οικονομικής εμπλοκής είναι να δώσουν καθαρό στίγμα και να αποφύγουν την ταύτιση με τον νεοφιλελευθερισμό, κάτι που σηματοδοτεί μια βαθύτερη ιδεολογική γραμμή για την Αριστερά. Η διαχωριστική γραμμή είναι μεταξύ εκείνων που είναι αποφασισμένοι να δώσουν μάχες κατανοώντας τις δυσκολίες και εκείνων που δεν αναφέρονται καν στις μάχες», σημείωσε.

Ο πρώην υπουργός υποστήριξε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια αναστροφή στο πολιτικό σύστημα. Η αλλαγή είπε μπορεί να γίνει μόνο από πάνω προς τα κάτω. Η κάθε δύναμη πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία να καθοδηγήσει την κοινωνία και να αναλάβει το πολιτικό κόστος, αλλιώς θα πληρώσει το κόστος της μη επιλογής και της αδράνειας. Αυτό θα είναι ακόμα πιο σκληρό. Το σκηνικό από εδώ και πέρα θα είναι σκληρά διαφορετικό από τι το γνωρίσαμε: η απασχόληση η ανταγωνιστικότητα θα εξαρτάται πολύλιγότερο από δάνεια χωρίς όρους όπως τα ξέραμε πριν την κρίση, Ο δανεισμός από τις αγορές, έξω από τα μνημόνια όταν επανέλθει θα είναι πιο περιορισμένος και δύσκολος. Δάνεια για τα ελλείμματα όπως τα ξέραμε, δεν θα υπάρχουν. Βρισκόμαστε σε μια φάση που δεν θα ξεπεραστεί χωρίς ανατροπές. Οικοδομήσαμε ευημερία σπάζοντας τους δεσμούς με την ανάπτυξη, σήμερα πρέπει να τους ξαναβρούμε», παρατήρησε.

Πολλές από τις αναγκαίες αλλαγές θα πρέπει να γίνουν παράλληλα , όχι διαδοχικά, ώστε να δημιουργηθεί μια κρίσιμη πολιτική μάζα. «Πολύς κόσμος παρακολουθεί προσπάθειας για ανασύνθεση του χώρου της κεντροαριστεράς. Η προσπάθεια αυτή είναι πολιτική και όχι διαδικαστική. Στο κέντρο της δεν είναι τα πρόσωπα αλλά η ουσία του διαφορετικού. Έχουμε υποχρέωση να μην αφήνουμε τη χώρα να βουλιάζει έχοντας την ψευδαίσθηση ότι η κεντροαριστερά ξεκινά από εμάς και ότι είμαστε οι πρωταγωνιστές. Δεν είμαστε οι πρωταγωνιστές. Αν μας ενδιαφέρει να στηρίξουμε κάτι συλλογικό οι προσωπικές ατζέντες πρέπει να ισοπεδωθούν», επισήμανε.

Την συντονισμένη απεμπλοκή από το μνημόνιο πρότεινε στη δική του εισήγηση ο κ. Ν. Χριστοδουλάκης. Ο πρώην υπουργός Οικονομίας αστειεύτηκε με την μικρή πρωινή προσέλευση κόσμου στο συμπόσιο, λέγοντας: όπως έλεγε ένας αριστερός διανοούμενος, οι επαναστατικές πρωτοβουλίες πρέπει να αναλαμβάνονται το μεσημέρι, τότε πεινάει η εργατική τάξη και οι διανοούμενοι πρέπει να ξυπνήσουν για να την καθοδηγήσουν». Στην πορεία βέβαια η αίθουσα αποδείχτηκε μικρή για το κοινό που συγκεντρώθηκε.

Ο πρώην υπουργός, σημείωσε ότι πριν από τρία χρόνια πολλοί ήταν ευχαριστημένοι από το μνημόνιο. Οι ευρωπαικές κυβερνήσεις νόμισαν ότι έτσι έλυσαν το ελληνικό πρόβλημα, η επιμονή τους στη συμμετοχή του ΔΝΤ έκρυβε τη δική τους ανετοιμότητα και εξασφάλιζε ότι θα υπήρχαν μέτρα τιμωρίας των Ελλήνων. Και η τότε ελληνική κυβέρνηση πίστεψε ότι θα φόρτωνε την ευθύνη των δυσάρεστων μέτρων για να μην διαψευστεί η αφροσύνη του λεφτά υπάρχουν». Αναφέρθηκε επίσης στο <«ανεκδιήγητο δημοψήφισμα» που εξήγγειλε ο κ. Γ. Παπανδρέου και στο γεγονός ότι, όπως είπε, η χώρα σώθηκε οριακά από την κυβέρνηση Παπαδήμου. Κατά τον κ. Χριστοδουλάκη, χρειάζεται αυτή την ώρα μια νέα συμφωνία , χωρίς την επιβαρυντική ανάμιξη της τρόικας και του ΔΝΤ σε όλα τα θέματα από τον προυπολογισμό ως την αμυντική βιομηχανία. «Αυτά δεν γίνονται σε καμία άλλη χώρα», είπε. Οι οικονομολόγοι του μέλλοντος θα διαπιστώσουν ότι από το πρόγραμμα σωτηρίας έχει δραπετεύεσει η λογική. Η οικονομία έχει υποστεί καταστροφική συρρίκνωση της τάξης του 25%. Ο ΦΠΑ έχει ανέβει πέντε μονάδες αλλά τα έσοδα είναι τρεις φορές κάτω. Οι τιμές δεν πέφτουν, οι αποκρατικοποιήσεις δεν απέδωσαν τίποτα παρά τις αλλαγές επιτελειών, ο ΟΠΑΠ να να γίνει ιδιωτικός αλλά θα σωθεί η οικονομία από μερικά στοιχήματα παραπάνω; Διερωτήθηκε. «Τα χρήματα που θα πάρει η χώρα τα επόμενα δύο χρόνια είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά που πρέπει να δώσει στη τρίοκα», πρόσθεσε. Η εμμονή σε μέτρα που δεν βγαίνουν, σημείωσε ο κ. Χριστοδουλάκης, είναι ο πιο συντομος δρόμος για να δοθούν τα κλειδιά σε όσους υποστηρίζουν την αμέριμνη ακύρωση του μνημονίου. Η Κύπρος απέδειξε ότι μπλόφες χωρίς οπλοστάσιο οδηγούν σε χειρότερες καταστροφές, είπε. Ο κ. Χριστοδουλάκης, πρότεινε: Να επέλθει δημοσιονομικός διαχωρισμός, να ανατεθεί η διαχείριση της λήξη ομολόγων και κρατικών χρεών στην τρόικα και ταυτόχρονα το ελληνικό κράτος μπορεί να αναλάβει τα έξοδα λειτουργίας του με δεδομένη την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος όπως πανηγυρικά ανακοίνωσε. Να υπάρξει μακροχρόνια μετακύλιση του χρέους π.χ. με έκδοση ομολόγων πεντηκονταετίας. «Για την επανεκκίνηση της οικονομίας», είπε, «χρειάζεται πρόγραμμα εσωτερικών μεταρρυθμίσεων δικό μας χωρίς υπαγόρευση, από κάποια ανώτερη σοφία, αλλά χωρίς αποτελέσματα, κάτι που έχει υπονομεύσει και διαλύσει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια>>. Οι μεταρρυθμίσεις, θα πρέπει να περιλαμβάνουν μια γενναία τομή στο ασφαλιστικό σύστημα με ενιαίο ταμείο για όλους , μια σοβαρή μεταρρύθμιση στις ΔΕΚΟ και τροποποίηση Συντάγματος. «Η κεντρική γραμμή των μεταρρυθμίσεων πρέπει να κινείται στο δίπολο: περισσότερη και καλύτερη αγορά λιγότερο και καλύτερο κράτος, από εκεί θα προκύψει το μοντέλο της ανάπτυξης», σημείωσε.

Ο κ. Φ. Σαχινίδης, υποστήριξε ότι εκτός απροόπτου δεν θα χρειαστεί να μεσολαβήσουν εκλογές και η χώρα είτε θα επιλέξει ένα τρίτο πρόγραμμα είτε και με την προϋπόθεση επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος το 2013 η χώρα θα μπορέσει εντός του 2014 να έχει μικρή άντληση από τις αγορές. Έτσι θα διεκδικήσουμε να ενταχθούμε σεπρόγραμμα της ευρωπαϊκής τράπεζας. Η χώρα πρέπει πάντα να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις και να μη χρειάζεται στήριξη από μνημόνιο. Για να γίνει αυτό πρέπει να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές, αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα την επόμενη ημέρα, μετά την έξοδο από το μνημόνιο, είπε.

Απαντώντας στον κ. Χριστοδουλάκη, επισήμανε ότι η ύφεση προϋπήρχε της επιβολής του μνημονίου και ξεκίνησε το 2008 και ότι δεν έχει ακούσει κάποια εναλλακτική πρόταση για το πώς θα μπορούσαμε να μειώσουμε ένα πρωτοφανές πρωτογενές έλλειμμα. Οι μεταρρυθμίσεις έπρεπε να συνεχιστούν με την ίδια ένταση όπως πριν την ένταξη στην ΟΝΕ, μετά από την οποία αρχίσαμε να χάνουμε στην ανταγωνιστικότητα.

«Όλα αυτά έγιναν χάρη στις θυσίες του λαού και των αποφάσεων του πρώτου προγράμματος προσαρμογής, εν μέσω μιας ηττοπαθούς Ευρώπης που προσκάλεσε το ΔΝΤ, αλλά και της έλλειψης πολιτικής συναίνεσης στο εσωτερικό της χώρας. Με το πρόγραμμα μειώθηκε το έλλειμμα το 2010 κατά 5%. Έτσι έγινε δυνατό σήμερα να μιλάμε για τη δυνατότητα επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Το ερώτημα είναι αν σήμερα συμφωνούμε ποια είναι η ανάπτυξη που δίνει λύση στα προβλήματα. Η ελληνική οικονομία συνεχίζει να είναι παγιδευμένη σε ένα παλιό παραγωγικό μοντέλο. Η ελληνική οικονομία μπορεί να μπει σε μονοπάτι διατηρήσιμης ανάπτυξης με την προϋπόθεση ότι η χώρα θα προχωρήσει στο μετασχηματισμό της παραγωγικής της βάσης», είπε.


Το νέο ΠαΣοΚ, παρατήρησε ο πρώην υπουργός, οφείλει μετά την κρίση να διεκδικήσει τον ρόλο του, να επαναπροσδιορίσει ποιους θέλει να εκφράσει και δεν μπορεί να είναι άλλοι από τον κόσμο της εργασίας αλλά και της δημιουργίας. «Το ΠαΣοΚ πρέπει να συνεχίζει την πορεία του ως ο πολιτικός φορέας των πολιτικών αλλαγών αλλά και των μεταρρυθμίσεων. Να προσδιορίσει με ποιους μπορεί και πρέπει να συνεχίσει, με ποια στόχευση και ποιες προγραμματικές συμφωνίες, οι συμμαχίες όμως δεν μπορούν να ακυρώνουν τον λόγο ύπαρξής μας και η επισήμανση αυτή αφορά τις συμμαχίες και προς τις δύο κατευθύνσεις. Η δημόσια συζήτηση και με τους ευρωπαίους εταίρους για την αξιολόγηση στα μέσα του Σεπτέμβρη δεν πρέπει να εξαντληθεί στο δημοσιονομικό αλλά στην πορεία εξόδου από το μνημόνια. Το ΠΑΣΟΚ έχει τη δυνατότητα να πιέσει στην κατεύθυνση αυτή», επισήμανε. Στη δευτερολογία του ο κ. Χριστοδουλάκης δεν έχασε την ευκαιρία να απαντήσει στον κ. Σαχινίδη.

«Τι εναλλακτικά θα μπορούσε να γίνει;>> έθεσε το ερώτημα. <<Το ένα παράδειγμα είναι της Ισπανίας, που ο πρωθυπουργός είπε ότι ποτέ δεν θα επιτρέψει να μπει το ΔΝΤ στη χώρα τους και ότι θα πάρει πάνω του όλες τις μεταρρυθμίσεις. Το δεύτερο παράδειγμα είναι η Ιρλανδία, το 2009, τότε που είχε υψηλότερα σπρεντ από την Ελλάδα και έκανε προυπολογισμό με περικοπές και αναδιοργάνωση του κράτους. Εμείς τι κάναμε; Λέγαμε ότι όλο το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί κ.α Το μοντέλο ανάπτυξης να μην το σχεδιάσει ένας κομματικός μηχανισμός, αυτό μόνο σε σενάρια αρχαιολογίας μπορεί να ακουστεί πια. Σήμερα η μόνη λύση είναι οι αγορές να επεκτείνονται και το κράτος να μειώνεται», σημείωσε.

«Ας μην λέμε συνέχεια ότι η Ελλάδα είναι χειρότερη στον έναν τομέα ή στον άλλο. Ας πάψει το εθνικό σπορ της αυτομαστίγωσης, που αν ήταν εξαγώγιμο, θα είχαμε λύσει το πρόβλημα του εμπορικού ισοζυγίου», πρόσθεσε. «Οι αλήθειες που πρέπει να ενστερνιστεί το πολιτικό σύστημα για την ανάπτυξη, είπε ο κ. Αρ. Δοξιάδης, «είναι ότι: χρειάζονται οι μεγάλες παραγωγικές επιχειρήσεις, η ανάπτυξη χρειάζεται διαφοροποίηση και όχι εξειδίκευση, οι πετυχημένες χώρες δεν εξειδικεύονται σε δύο ή τρις τομές, απλώνονται σε νέους και μετασχηματίζονται στους παλιούς, οι μικρές επιχειρήσεις είναι το μέλλον, είναι πηγή σταθερότητας και πρέπει να τους επιτραπεί να λειτουργούν αναπτυξιακά».


Στο τέλος της συζήτησης ο κ. Ράπανος διαπίστωσε μεταξύ άλλων ότι «ο πρώτος αναξιόπιστος εταίρος, ψεύτης και κλέφτης είναι το κράτος. Απαγορεύει στις τράπεζες τους πλειστηριασμούς και το ίδιο κάνει πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, ενώ διασφαλίζει τα δικά του λεφτά δεν κάνει το ίδιο με τα λεφτά των καταθετών».

Στον δεύτερο κύκλο συζήτησης με θέμα «Εσωτερική και ευρωπαική πολιτική», με συντονίστριες τον κ. Π. Αυγερινό και την κυρία Συλβάνα Ράπτη, καθυστέρησε λίγα λεπτά ο πρώτος ομιλητής κ. Γ. Παγουλάτος. Όταν εμφανίστηκε, η κυρία Ράπτη αποκάλυψε ότι όταν κάθισε στη θέση του της είπε «Πω πω νόμιζα ότι υπάρχει ώρα ΠαΣοΚ». «Υπάρχει η ώρα του νέου ΠαΣοΚ» του απάντησε εκείνη. Η ομιλία του κ. Παγουλάτου περιείχε
ενδιαφέρουσες επισημάνσεις.

Η Ευρώπη, είπε, λειτούργησε ως καταλύτης στο ΠαΣοΚ, στην εξέλιξη του σε ένα σύγχρονο σοσιαλιστικό κόμμα. Διακρίνονται τρεις περίοδοι: Από Το 1981 - 1993. Η κρίσιμη ιστορική πρόκληση που τη σφραγίζει είναι η προσαρμογή. Από το 1994 - 2009, η πρόκληση είναι η ενσωμάτωση του ως ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα στην ενοποιημένη Ευρώπη και στο ευρώ. Η προσπάθεια ταυτίστηκε με τη θητεία του Κ. Σημίτη. Στην τελευταία
περίοδο υπάρχει η πρόκληση της μεταρρύθμισης με μεταρρυθμιστικό πρόσημο. Η υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ευρωπαικής ταυτότητας της χώρας. Η προσπάθεια αυτή περνά από τη δυνατότητα της κεντροαριστεράς για μια μεγάλη μεταρρύθμιση με προοδευτικό πρόσημο, εξωστρεφή.

«Πρέπει να επιμείνουμε στην διαρκή μεταρρύθμιση», σημείωσε ο κ. Παγουλάτος, «όχι γιατί το επιβάλλει η τρόικα, αλλά γιατί το απαιτούν οι ευρωπαικοί κανόνες και ο διεθνής ανταγωνισμός. Οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης επιμένουν σε μια αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία. Το ΠαΣοΚ και η ευρωπαική προοδευτική Αριστερά θα πρέπει να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Να διατηρήσουν τον ενθουσιασμό για το ευρώ και την Ευρώπη την ώρα που η ίδια η Ευρώπη κλονίζεται σε ότι αφορά τα κεκτημένα της, τη βιωσιμότητα του ευρώ, και αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κρίση διακυβέρνησης της ΟΝΕ. Η ευρωπαική μεταρρυθμιστική κεντροαριστερά θα πρέπει να διατηρήσει τον ενθουσιασμό και την αφοσίωση στην Ευρώπη. Να παραμείνει ο ηγεμονικός φορέας του ευρωπαικού οράματος στην ελληνική κοινωνία», επισήμανε.

Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος, επισήμανε ότι το συνέδριο θα είναι η αρχή και άλλων διεργασιών για τη συσπείρωση του χώρου της κεντροαριστεράς. «Πρέπει να ξαναφτιάξουμε το σπίτι μας και
τη μεγάλη προοδευτική παράταξη και τότε μπορούμε να συζητήσουμε και για τα υπόλοιπα, δηλαδή τις συμμαχίες. Πρώτα όμως πρέπει να δούμε την ανασύνταξή του σπιτιού μας» , είπε και πρόσθεσε ότι χωρίς σύγχρονο
κρινωνικό κράτος η κεντροαριστερά δεν μπορεί να υπάρξει.

BHMA