Ολόκληρη η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ...
"Η οργή στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, είναι που έβαλε φωτιά στα μπατζάκια της κυβέρνησης που μέχρι χθες έκανε πως δε καταλαβαίνει και έψαχνε στους νεοναζί για...
μελλοντικές συνεργασίες", τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του στο 2ο Φεστιβάλ Νέων του ΣΥΡΙΖΑ.
"Να είστε σίγουροι, δεν άλλαξε μυαλά ο κος Σαμαράς και οι συνεργάτες του. Αναγκάστηκαν σε αναδίπλωση. Και αυτό όχι μόνο δε μας προβληματίζει αλλά το χαιρετίζουμε και το πανηγυρίζουμε. Είναι μια μεγάλη νίκη! Νίκη της δημοκρατίας, νίκη της του αντιφασιστικού κινήματος, νίκη της δημοκρατικής Ευρώπης", υπογράμμισε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι απαιτούνται πολλά περισσότερα βήματα για την εξάλειψη της φασιστικής απειλής. "Μια σοφή Κινέζικη παροιμία, λέει πως όταν ο εχθρός υποχωρεί, τον καταδιώκεις. Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος, πρέπει να τον τσακίσουμε. Γιατί ξέρουμε, πιστεύουμε, διακηρύσσουμε μαζί με όλες τις νέες και τους νέους της Ελλάδας: Το μέλλον μας δεν είναι ο φασισμός. Το μέλλον μας δεν είναι η βαρβαρότητα και ο καπιταλισμός. Και σήμερα, εδώ και τώρα, το μέλλον μας δεν είναι τα μνημόνια, αλλά η ΑΝΑΤΡΟΠΗ τους", τόνισε.
Επιπλέον, ο Αλ. Τσίπρας στηλίτευσε τις χθεσινές δηλώσεις του Αντώνη Σαμαρά, λέγοντας ότι "έχουν φτάσει οι αυτουργοί του σημερινού καθεστώτος να θεωρούν τις εκλογές αντίπαλο, εχθρό, φόβητρο, για τη δικαιοσύνη και τη σταθερότητα. Να καταγγέλλουν δηλαδή ως εχθρό της δικαιοσύνης και της σταθερότητας τον Έλληνα πολίτη, την ελεύθερη βούλησή του, την ετυμηγορία του. Η δικαιοσύνη του κυρίου Σαμαρά αντέχει τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Αντέχει τον περιορισμό ελευθεριών και δικαιωμάτων. Αντέχει τον αυταρχισμό και την καταστολή, τα στρατόπεδα για μετανάστες, την ανοχή στους ναζί … Όλα τα αντέχει. Αλλά δεν αντέχει τις εκλογές!!! Είναι, λένε τώρα τα παπαγαλάκια των τηλεοπτικών δελτίων, εχθρός της ομαλότητας και της σταθερότητας. Η δικαιοσύνη του κυρίου Σαμαρά και όσων εκπροσωπεί είναι με δυο λόγια η πιο μεγάλη, η πιο βάρβαρη, η πιο στυγνή αδικία εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων. Και η σταθερότητά τους είναι η αστάθεια της κοινωνίας, η διάλυση της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων, το αδιέξοδο για τους νέους και τις νέες της Ελλάδας".
Κλείνοντας την ομιλία του, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι η Ελλάδα δε μπορεί άλλο να περιμένει να την κυβερνάν αυτοί που την οδήγησαν στη καταστροφή. "Είμαστε πολλοί. Γινόμαστε κάθε μέρα και περισσότεροι. Μας εμπιστεύεται ο λαός όχι γιατί έγιναν όλοι ξαφνικά αριστεροί, αλλά γιατί δεν είμαστε σαν τους άλλους. Ψεύτες, υποκριτές, ιδιοτελείς. Γιατί πιστεύουμε στην πολιτική όχι ως επάγγελμα, αλλά ως μέσο για να αλλάξουμε τη μοίρα μας και τη μοίρα του τόπου. Γιατί ονειρευόμαστε μια πατρίδα ελευθερίας, με κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατική σταθερότητα, προοπτική και κύρος. Γιατί ερχόμαστε από μακριά, κρατούν οι ρίζες μας από τους λόχους της ΕΠΟΝ, από τους εξεγερμένους, τους κυνηγημένους, τους ανυπότακτους. Από τους αποφασισμένους υπερασπιστές της δημοκρατίας σε χαλεπούς καιρούς. Γι' αυτό μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή, όπως λέει ο ποιητής. Έχουμε πατρίδα. Έχουμε ιδανικά. Έχουμε πείρα. Και είμαστε αποφασισμένοι να νικήσουμε", είπε, κλείνοντας καταχειροκροτούμενος την ομιλία του.
Ολόκληρη η ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ
Νέοι και νέες
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Τις τελευταίες μέρες σε δρόμους και σε πλατείες, σε κάθε πόλη και γειτονιά, ακούγονται και γράφονται οι στίχοι-σύνθημα του δικού μας Φώντα Λάδη:
Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.
Μια προτροπή επίκαιρη όσο ποτέ για κάθε νέα, κάθε νέο, κάθε πολίτη της Ελλάδας και του κόσμου.
Γιατί η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, του Παύλου της μουσικής και των ονείρων, του Παύλου της σκληρής δουλειάς και της ποίησης, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Σήκωσε κύματα οργής παντού, όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται για το φως και τη ζωή.
Και τρόμαξε τα κοράκια του θανάτου με τις μαύρες μπλούζες.
Ο Παύλος της ζωής και της δημιουργίας, του ονείρου και της αντίστασης έφυγε νωρίς, έφυγε περήφανος, έφυγε γιατί αγαπούσε τους ανθρώπους και δεν ανεχόταν αυτούς που μισούνε τους ανθρώπους, τους φασίστες.
Η δολοφονία του Παύλου θα μείνει στην ιστορία, μαζί με αυτή του Πέτρουλα, του Λαμπράκη, του Τεμπονέρα.
Γιατί το αίμα του έγινε ποτάμι που έπνιξε το νεοναζιστικό εξάμβλωμα.
Και τώρα απειλεί να πνίξει και όσους το τάιζαν και το χάιδευαν.
Όσους το έβαλαν στο σπίτι μας, με τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες τους όχι σαν τέρας, αλλά σαν χαριτωμένο κατοικίδιο.
Ο αδικοχαμένος Παύλος σε κάποιους στίχους του λέει :
Με λένε Παύλο Φύσσα από τον Περαία
Έλληνας μ’ ό,τι συνάδει αυτό -όχι μια σημαία, μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα και του Καραϊσκάκη.
Εκατομμύρια νέοι και νέες, μετά τη δολοφονία του Παύλου διάβασαν τους στίχους του.
Εκατομμύρια πολίτες, άκουσαν τα τραγούδια του, αισθάνθηκαν, έκλαψαν, οργίστηκαν, αποφάσισαν και απαιτούν:
Ως εδώ με τους δολοφόνους. Όχι άλλο αίμα.
Ως εδώ με τους νεοναζί και τους προστάτες τους.
Αυτή η οργή στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, είναι που έβαλε φωτιά στα μπατζάκια της κυβέρνησης που μέχρι χθες έκανε πως δε καταλαβαίνει και έψαχνε στους νεοναζί για μελλοντικές συνεργασίες.
Αυτή η οργή είναι που τους ανάγκασε να κάνουν όσα αυτονόητα τόσο καιρό δεν είχαν τη πολιτική βούληση να πράξουν.
Αυτή η οργή είναι που πολιόρκησε και πολιορκεί εκείνους που έβλεπαν στους συμμορίτες τα πολιτικά τους ξαδέλφια.
Εκείνους -τους συμβούλους του πρωθυπουργού που και μετά το έγκλημα προπαγάνδιζαν στις πρωινές εκπομπές των καναλιών, το ξέπλυμα της Χρυσής Αυγής με την άθλια θεωρία των δύο άκρων.
Εκείνους -τους ανθρώπους του κυρίου Σαμαρά που ακόμα και μετά το φόνο, καλόπιαναν σε τηλεοπτικές εκπομπές τον Κασιδιάρη και τους συνενόχους, καλώντας τους να ρίξουν λίγο τους τόνους!
Εκείνους -τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του δηλαδή- που με την πολιτική της ακραίας βαρβαρότητας των μνημονίων και με την ανοχή στις ακραίες βαρβαρότητες της συμμορίας, έριξαν το κατάλληλο λίπασμα για να θεριέψει το Κακό, να διεισδύσει στο κράτος, να φωλιάσει στους μηχανισμούς καταστολής.
Εκείνους -τα μεγάλα συμφέροντα και τα μεγάλα ονόματα- που χρηματοδότησαν, στήριξαν προπαγανδιστικά, εξωράισαν εξοργιστικά τη Χρυσή Αυγή, για να τη χρησιμοποιήσουν ως τάγμα μπράβων εναντίον του εργατικού κινήματος και της αριστεράς.
Εκείνους για τους οποίους δεν έχει και τόση σημασία η δημοκρατία μπροστά στα ταξικά τους συμφέροντα, το σύνταγμα μπροστά στη διαπλοκή, ακόμα και η ανθρώπινη ζωή μπροστά στα κέρδη.
Νέοι και νέες του ΣΥΡΙΖΑ, συντρόφισσες και σύντροφοι
Επιτρέψτε μου στο σημείο αυτό να σας διαβάσω τα λόγια ενός ανθρώπου που αξίζει το σεβασμό μας:
"Η δολοφονία, πρώτον εν ψυχρώ και δεύτερον κατόπιν εντολής δεν παραπέμπει μόνο στη νύκτα, αλλά κυρίως στην κόλαση", λέει για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Και παρακάτω:
" Άργησε η πολιτική ηγεσία να αντιληφθεί τι είναι η Χρυσή Αυγή ή σιώπησε εν γνώσει της, έχοντας άλλες σκέψεις στο πίσω μέρος του εγκεφάλου της;
Αν άργησε, τότε είναι επικίνδυνη για τον τόπο λόγω αδυναμίας και ανικανότητος να συλλάβει την κρισιμότητα των στιγμών και να αξιολογήσει τα δεδομένα.
Αν σιώπησε ένοχα γιατί νόμιζε ότι μπορεί να διαχειρισθεί το πρόβλημα, τότε θυσιάζει την πατρίδα στα πολιτικά της παιγνίδια.
Ποιος νομίζετε ότι είπε αυτές τις κουβέντες ;
Μήπως κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ;
Μήπως κανένας δημοσιογράφος που κομμουνίζει, όπως κατήγγειλε για την ΕΡΤ, ο ανεκδιήγητος Πάγκαλος;
Όχι. Αυτά τα λόγια τα είπε ένας πνευματικός άνθρωπος που δεν είναι της αριστεράς αλλά της εκκλησίας.
Τα είπε ο Μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος, που από καιρό έχει σημάνει συναγερμό στους πιστούς για το ρόλο τη Χρυσής Αυγής.
Και συνεχίζει διερωτώμενος :
Έπρεπε να φθάσουμε στο αίμα για να καταθέσει ο Υπουργός όσα κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου;
Αυτά δεν ήταν γνωστά;
Δεν ήταν δεδομένα;
Καθ’ εαυτά δεν συνιστούσαν αδικήματα;
Είχαν αντιμετωπισθεί σαν αδικήματα;
Αυτά δεν έδειχναν ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση;
Τις ορδές των βαρβάρων δεν τις έβλεπαν;
Τις εικόνες των σύγχρονων ΕΣ-ΕΣ που γυρνούσαν στους δρόμους για να τρομάξουν τους Έλληνες δεν τις είχαν δει;
Αυτές οι εμφανίσεις οι ομαδικές και ο τρόπος τους, δεν πιστοποιούσαν ότι πρόκειται για παραστρατιωτική οργάνωση;"
Αυτονόητα ερωτήματα για κάθε λογικό και αντικειμενικό πολίτη.
Απολύτως αυτονόητα.
Ποιος όμως να τα απαντήσει ;
Μήπως οι υποκριτές της κυβέρνησης, οι ακροδεξιοί σύμβουλοι του Μαξίμου που μέχρι πρότινος διέρρεαν στους δημοσιογράφους ότι στην ανάγκη ακόμα και θα συνεργαστούν μετεκλογικά με τη Χρυσή Αυγή;
Μήπως οι τηλεοπτικοί βαστάζοι του μνημονίου, που στην απόγνωσή τους έψαχναν ανοιχτά μια «πιο σοβαρή Χρυσή Αυγή» για να συνεργαστεί μαζί της το κόμμα του κου Σαμαρά;
Ή μήπως ο ίδιος ο κος Σαμαράς, που ακόμα και πρίν λίγες μέρες στα εγκαίνια της ΔΕΘ, εξίσωνε τον ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή.
Εξομοίωνε δηλαδή την αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας με μια εγκληματική οργάνωση.
Και, ταυτόχρονα, παραπονιόταν ότι οι νεοναζί «καταγγέλλουν τις ακρότητες της Αριστεράς και απαντούν κι εκείνοι με ακρότητες».
Τι να προσθέσουμε, λοιπόν, εμείς για τον τρόπο που η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός και οι σύμβουλοί του διαχειρίστηκαν την κόλαση, όπως την αποκαλεί ο ιεράρχης;
Για τον τρόπο με τον οποίο δείχνει ικανός να δυναμιτίσει ακόμα και την πολιτειακή ομαλότητα, για μικροκομματικά οφέλη;
Ένα πράγμα θα πρέπει να υπογραμμίσουμε εδώ:
Πίσω από τους αντιναζιστικούς λεονταρισμούς του ίδιου πρωθυπουργού, που μέχρι προχτές άλλα έλεγε, άλλα έκανε και πολλά ανεχόταν
Να είστε σίγουροι ότι είναι η δική σας οργή και απόφαση
Η οργή και απόφαση εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η οργή και απόφαση της κοινής γνώμης στο εξωτερικό.
Αυτή η λαϊκή και διεθνής κατακραυγή, οδήγησε σε στροφή 180 μοιρών εκείνους που έβλεπαν το δέντρο της ταξικής και πολιτικής ιδιοτέλειας και δεν έβλεπαν το δάσος του εγκλήματος.
Και να είστε σίγουροι, δεν άλλαξε μυαλά ο κος Σαμαράς και οι συνεργάτες του.
Αναγκάστηκαν σε αναδίπλωση.
Αναγκάστηκαν σε αλλαγή στρατηγικής.
Αναγκάστηκαν να κινήσουν τις διαδικασίες εξάρθρωσης των νεοναζί.
Και αυτό όχι μόνο δε μας προβληματίζει αλλά το χαιρετίζουμε και το πανηγυρίζουμε.
Είναι μια μεγάλη νίκη!
Νίκη της δημοκρατίας, νίκη της του αντιφασιστικού κινήματος, νίκη της δημοκρατικής Ευρώπης.
Αποδεικνύει ότι οι αγώνες μας, μπορούν να έχουν αποτέλεσμα.
Αποδεικνύει ότι όπως με τους αγώνες και τη πίεση του λαού, αναγκάστηκε κυβέρνηση να αλλάξει στάση για τη Χρυσή Αυγή,
Όπως με τους αγώνες και τη πίεση του λαού κατέρρευσαν οι επικίνδυνες και ανιστόρητες επινοήσεις και θεωρίες των δύο άκρων,
Έτσι με τους αγώνες και τη πίεση του λαού θα καταρρεύσουν και οι ίδιοι μαζί με το μνημόνιο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν εφησυχάζουμε όμως.
Δεν εφησυχάζουμε ούτε λεπτό.
Μια σοφή Κινέζικη παροιμία, λέει πως όταν ο εχθρός υποχωρεί, τον καταδιώκεις.
Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος, πρέπει να τον τσακίσουμε.
Ενωμένα, μαχητικά, αποφασισμένα, να μην αφήσουμε την κυβέρνηση να πάρει αναπνοή σ' αυτό το ζήτημα ζωής και θανάτου.
Να επιμείνουμε και θα επιμείνουμε:
Να επιμείνουμε και θα επιμείνουμε και σε βαθιές θεσμικές τομές.
Να βάλει η δικαιοσύνη απερίσπαστη βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο.
Να αποκαλυφθούν και να κοπούν οι δεσμοί του ναζιστικού παρακράτους με το κράτος.
Να αποξηλωθούν οι Χρυσαυγήτικοι θύλακες στην αστυνομία, τον στρατό, την ΕΥΠ.
Να καταργηθούν τα στεγανά στην Ελληνική Αστυνομία.
Να καθιερωθεί και να ενισχυθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και της ΕΥΠ.
Να αποκαλυφθούν οι παράνομοι χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής.
Να γίνει επιτέλους και ως το τέλος πράξη αυτό που τόσο καιρό ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες:
Να ορθώσει ο νόμος το ανάστημά του απέναντι στη ναζιστική συμμορία που τον τσαλαπατά, τον εξευτελίζει και τον παραβιάζει με όλους τους δυνατούς και συχνά αιματηρούς και θανάσιμους τρόπους.
Γι' αυτό δεν έχουμε κανένα δισταγμό να δηλώσουμε ότι είμαστε και θα είμαστε στο πλευρό της δικαιοσύνης όσο κινείται αποφασιστικά στην κατεύθυνση αυτή, χωρίς σε καμιά περίπτωση να υπονομεύει τα δικαιώματα που προκύπτουν για όλους από το νομικό μας σύστημα.
Πριν απ' όλα όμως είμαστε και σας καλώ όλους να είμαστε, παρόντες, στη μάχη κατά του ναζισμού.
Δημοκρατικά, ειρηνικά, αποφασισμένα, να απομονώσουμε πρωτίστως ιδεολογικά και ηθικά το φασισμό.
Να χτυπήσουμε τις αιτίες που τον επωάζουν.
Να αντιτάξουμε στην πολιτιστική παρακμή και στην χρεοκοπία των αξιών της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, ένα νέο μεγάλο πολιτιστικό κίνημα, ανατροφοδότησης των αξιακών μας φορτίων και της αξιακής δυναμικής του τόπου μας.
Ένα κίνημα για τη πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας, που δε μπορεί παρά να έχει στη πρώτη τη γραμμή τις νέες και τους νέους, αγόρια και κορίτσια.
Την ελπίδα για να ξανασηκωθούμε από τη λάσπη και να κοιτάξουμε στο μέλλον.
Τις νέες και τους νέους που με αποφασιστικότητα θα πάρουν στα χέρια τους τη ζωή τους και το μέλλον τους.
Που με ταξική αποφασιστικότητα και δημοκρατική ευαισθησία θα σταθούν απέναντι όχι μόνο στον φασισμό αλλά και στο γερασμένο και απάνθρωπο σύστημα που τον γεννάει, τον τρέφει και τον χρησιμοποιεί.
Γιατί ξέρουμε, πιστεύουμε, διακηρύσσουμε μαζί με όλες τις νέες και τους νέους της Ελλάδας:
Το μέλλον μας δεν είναι ο φασισμός.
Το μέλλον μας δεν είναι η βαρβαρότητα και ο καπιταλισμός.
Και σήμερα, εδώ και τώρα, το μέλλον μας δεν είναι τα μνημόνια, αλλά η ΑΝΑΤΡΟΠΗ τους.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Νέες και νέοι
Χτες ο κύριος Σαμαράς, βγαίνοντας από το Μαξίμου είχε την ευγένεια να μας ενημερώσει όλους για το τρίπτυχο της τακτικής του.
Και με πολύ βαθύ στοχασμό, μας είπε :
Δικαιοσύνη. Σταθερότητα. Όχι εκλογές.
Αυτό είπε.
Ως πρόεδρος του δεκαπενταμελούς, όπως με αποκαλούν συχνά οι άσπονδοι φίλοι μου, παίρνω το θάρρος να τον διορθώσω λίγο.
Γιατί είπε μια λέξη παραπάνω.
Είπε μια λέξη που φαίνεται του είναι απωθημένο, αφου δεν την έχει εκστομίσει ούτε μια φορά απέναντι στη τρόικα.
Είπε τη λέξη ΟΧΙ.
Αλλά που;
Δίπλα στη λέξη εκλογές.
Το σωστό, λοιπόν, στις σημερινές συνθήκες είναι:
Δικαιοσύνη. Σταθερότητα. Εκλογές.
Δεν περιμένουμε βέβαια από τον πρωθυπουργό να δηλώσει ότι η δικαιοσύνη, η σταθερότητα, το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων και της χώρας συνδέονται, εξαρτώνται και προϋποθέτουν την ανατροπή της κυβέρνησής του.
Την ανατροπή της σημερινής πολιτικής των μνημονίων.
Προσέξτε όμως που έχουν φτάσει οι αυτουργοί του σημερινού καθεστώτος.
Να θεωρούν τις εκλογές αντίπαλο, εχθρό, φόβητρο, για τη δικαιοσύνη και τη σταθερότητα.
Να καταγγέλλουν δηλαδή ως εχθρό της δικαιοσύνης και της σταθερότητας τον Έλληνα πολίτη, την ελεύθερη βούλησή του, την ετυμηγορία του.
Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ, που λέει και το τραγούδι..
Κι αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο κύριος Σαμαράς μιλάει για ένα ειδικό καθεστώς δικαιοσύνης, για ένα ειδικό καθεστώς σταθερότητας, για ένα ειδικό καθεστώς δημοκρατίας.
Η δικαιοσύνη του κυρίου Σαμαρά αντέχει τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου,
Αντέχει τον περιορισμό ελευθεριών και δικαιωμάτων,
Αντέχει τον αυταρχισμό και την καταστολή, τα στρατόπεδα για μετανάστες, την ανοχή στους ναζί …
Όλα τα αντέχει,
Αλλά δεν αντέχει τις εκλογές!!!
Είναι, λένε τώρα τα παπαγαλάκια των τηλεοπτικών δελτίων, εχθρός της ομαλότητας και της σταθερότητας.
Δεν το αντέχει η χώρα.
Η δική τους σταθερότητα, αντέχει τους κραδασμούς σε κάθε σπίτι μεροκαματιάρη και μικρομεσαίου,
Αντέχει την ανεργία, τη φτώχεια, την ταπείνωση, την απόγνωση, την αστάθεια και την αβεβαιότητα στην οποία βολοδέρνουν εκατομμύρια νοικοκυριά.
Αλλά δεν αντέχει τις εκλογές!!!
Για να δούμε όμως πόσα ψέματα ντύνονται οι λέξεις στα λόγια του σημερινού πρωθυπουργού.
Όταν μιλά για δικαιοσύνη, εννοεί την απόλυτη κυριαρχία του δανειστή, του τραπεζίτη, του μεγαλοκαρχαρία.
Την επιβολή και παγίωση ενός καθεστώτος στο οποίο από τη μια μεριά θα μακροημερεύει ο πλούτος μιας χούφτας αυτουργών της κρίσης και από την άλλη η φτώχεια και η πλήρης υποδούλωση της μεγάλης πλειοψηφίας των νέων και του λαού μας.
Κι όταν μιλά για σταθερότητα αναφέρεται στη σταθερότητα των κερδών, στη σταθερότητα της κυριαρχίας των γνωστών κέντρων και συμφερόντων, και παρεμπιπτόντως στη σταθερότητα της σημερινής κυβέρνησης που εκπροσωπεί ότι πιο συντηρητικό, πιο μουχλιασμένο και πιο εκμεταλλευτικό στις μέρες μας.
Η δικαιοσύνη του κυρίου Σαμαρά και όσων εκπροσωπεί είναι με δυο λόγια η πιο μεγάλη, η πιο βάρβαρη, η πιο στυγνή αδικία εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Και η σταθερότητά τους είναι η αστάθεια της κοινωνίας, η διάλυση της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων, το αδιέξοδο για τους νέους και τις νέες της Ελλάδας.
Γι' αυτό λέει και όχι εκλογές.
Όπως λέει και όχι διάλογος,
Όχι δημόσια τηλεόραση,
Όχι λειτουργία της βουλής
Όχι συνάντηση των αρχηγών,
Όχι τελικά στην ίδια τη δημοκρατία.
Και γιατί λέει όχι σε όλα αυτά;
Γιατί φοβάται.
Φοβάται το λαό, φοβάται και τη τρόικα.
Φοβάται ότι θα πρέπει να εξηγήσει πως πήγαμε από το υποτιθέμενο success story στο επερχόμενο τρίτο μνημόνιο που ήδη υποσχέθηκε στην κα Μέρκελ.
Και επειδή φοβάται ταυτίζει τη δημοκρατία με την ανωμαλία και τη βαρβαρότητα με την ομαλότητα.
Ταυτίζει τη προσφυγή στην λαική ετυμηγορία με την ανωμαλία και τη συνέχιση του μνημονίου που μας βυθίζει στην αστάθεια, που μας διαλύει, που μας καταστρέφει, με την ομαλότητα.
Ε, όχι κύριες Σαμαρά, νισάφι πια.
Έχουμε ζητήσει να φύγει η κυβέρνησή σας αμέσως μόλις ποδοπατήσατε την λαϊκή εντολή και υπογράψατε το δεύτερο μνημόνιο.
Και τώρα μας λέτε ότι επειδή απείλησε με επαναληπτικές εκλογές το φίδι του Ναζισμού,
πρέπει εμείς να σας αφήσουμε ήσυχους να υπογράψετε και το τρίτο μνημόνιο που υποσχεθήκατε στους δανειστές και να ζητάμε από το λαό να σωπάσει.
Ε λοιπόν όχι.
Οι εκλογές σε μια δημοκρατία δεν είναι κατάρα είναι ευλογία.
Στη προκειμένη δε περίπτωση της μνημονιακής ασφυξίας και της άρσης κυριαρχίας του λαού και της πατρίδας μας, θα είναι λύτρωση, θα είναι απελευθέρωση, θα είναι σωτηρία.
Θα είναι η μεγάλη και σαρωτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, η νίκη του λαού μας που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο, από το δρόμο της μιζέριας, της ταπείνωσης και της καταστροφής
Και θα ξαναδώσει στο τόπο ελπίδα και στο λαό μας περηφάνια και αισιοδοξία.
Καταλάβετέ το, λοιπόν, όσο κι αν επιθυμείτε τις εκλογές δε θα τις αποφύγετε.
Γιατί τη δημοκρατία δε θα την αποφύγετε.
Η δημοκρατία θα νικήσει και ο λαός μας θα είναι αυτός που θα έχει τη τελευταία λέξη.
Νέοι και νέες του ΣΥΡΙΖΑ
Νέες και νέοι της Ελλάδας
Εμείς λέμε ένα πράγμα:
Να τελειώνουμε με την πολιτική της καταστροφής και τους πολιτικούς των μνημονίων.
Να τελειώνουμε με τα παραμύθια.
Δεν υπάρχει σταθερότητα με την κοινωνία απέναντι.
Δεν υπάρχει δικαιοσύνη με τη μεγάλη πλειοψηφία των νέων και του λαού σε καθεστώς ανυπόφορης αδικίας.
Υπάρχουν στιγμές που η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία δεν είναι απλώς δημοκρατικό καθήκον.
Είναι πράξη επιβίωσης του λαού και της χώρας, πράξη δικαιοσύνης και σταθερότητας.
Δεν μπορεί μια κυβέρνηση να στέκεται επί των ερειπίων που προκαλεί η πολιτική της και να ζητάει πίστωση χρόνου για να ολοκληρώσει την καταστροφή.
Το Μνημόνιο καταρρέει πάνω στα κεφάλια τους. Δυστυχώς και πάνω στη χώρα και στους πολίτες.
Δεν είμαστε ανυπόμονοι εμείς να κυβερνήσουμε.
Η Ελλάδα δε μπορεί άλλο να περιμένει να την κυβερνάν αυτοί που την οδήγησαν στη καταστροφή.
Η κοινωνία βράζει.
Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι βρίσκονται αυτή τη στιγμή αντιμέτωποι με το φάσμα της απόλυσης.
Εκατοντάδες χιλιάδες σπρώχνονται καθημερινά στην ανέχεια και την απόλυτη φτώχεια.
Τουλάχιστον τρία εκατομμύρια είναι σύμφωνα με δηλώσεις της ίδιας της κυβέρνησης, χωρίς την παραμικρή ασφαλιστική κάλυψη.
Στις συνθήκες αυτές κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται και να είναι μόνος του.
Να αγωνίζεται για να διασφαλίσει την δική του θέση, και την δική του επιβίωση.
Αν κάθε ξεχωριστή ομάδα αγωνίζεται για τον δικό της σκοπό, η συνισταμένη είναι η καταστροφή όλων. Αυτή είναι η αλήθεια.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, λοιπόν, όλοι πρέπει να ενωθούν.
Εργαζόμενοι στο δημόσιο και εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα.
Εργαζόμενοι και άνεργοι.
Συνταξιούχοι των 300 ευρώ, η νεολαία της γενικευμένης ανεργίας.
Πανεπιστήμια και προλεταριάτο του ντελίβερι και του φαστ φουντ.
Δάσκαλοι, Μαθητές και γονείς.
Μαζί.
ΝΑ ενώσουν την φωνή τους σε ένα μεγάλο ορμητικό ποτάμι.
Ένα γιγάντιο παλλαϊκό κίνημα που θα ανατρέψει την πολιτική των Μνημονίων.
Αυτή η φωνή πρέπει να φτάσει μέχρι τις Βρυξέλλες. Μέχρι το Βερολίνο και το Παρίσι.
Αυτή η φωνή πρέπει να φτάσει πρώτα από όλα στις πιο φτωχές γειτονιές του ευρωπαϊκού νότου.
Και να στείλει ένα μήνυμα ότι ο αγώνας είναι κοινός.
Ότι η ανατροπή είναι στο δικό μας χέρι.
Στον αγώνα αυτόν η νεολαία θα είναι η κινητήριος δύναμη.
Η δύναμη του πάθους, της δημιουργίας και της αλλαγής.
¨Όπως σε όλους τους αγώνες που έδωσε αυτός ο τόπος μέχρι σήμερα για λευτεριά και δικαιοσύνη.
Όπως στα ηρωικά χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Του θρυλικού ΕΑΜ, που πριν δυο μέρες γιορτάσαμε τα 72 χρόνια από την ίδρυσή του,
Όπως στα ηρωικά χρόνια του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ.
Όπως στα μετεμφυλιακά χρόνια.
Για ψωμί και δημοκρατία.
Όπως στα μαύρα χρόνια της δικτατορίας.
Με τον αντιδικτατορικό αγώνα. Και με τις εξεγέρσεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου.
Παντού η νεολαία ήταν παρούσα.
Και πάντα οι ρεαλιστές της υποταγής την συμβούλευαν και την απειλούσαν:
Να κάτσει φρόνιμα και να έχει υπομονή, μέχρι να πάρει απόφαση ότι θα ζήσει σκυφτή.
Αλλά η νεολαία δεν χωράει στα στενά παπούτσια της υποταγής. Και το έχει αποδείξει.
Νέες και νέοι
Ως εδώ με τα μνημόνια που καταστρέφουν τα όνειρα και τις ζωές μας.
Που σας στέλνουν μετανάστες μακριά από τη πατρίδα σας.
Χρειαζόμαστε έναν εναλλακτικό δρόμο. Τον χρειαζόμαστε τώρα.
Χρειαζόμαστε, οι νέοι χρειάζονται, ο τόπος χρειάζεται, μια μεγάλη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ.
Μεγάλη. Αναμφισβήτητη. Ανεπίστρεπτη.
Έτσι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας.
Μπορούμε να ζήσουμε και να δουλέψουμε χωρίς να κουβαλάμε στους ώμους το παρασιτικό κεφάλαιο και την απληστία του.
Μπορούμε να διαλέξουμε την ανάπτυξη που θα ανταποκρίνεται στις δικές μας ανάγκες.
Που θα δημιουργεί αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, θα μοιράζει δικαιότερα τον πλούτο που παράγεται, θα σέβεται το περιβάλλον.
Μπορούμε να αποκαταστήσουμε την παιδεία σε όλες της τις βαθμίδες. Δωρεάν και δημόσια για όλους.
Μπορούμε να ξαναδώσουμε στους νέους ανθρώπους το δικαίωμα να ελπίζουν και να ονειρεύονται.
Μπορούμε να πυροδοτήσουμε μια μεγάλη αλλαγή στην Ευρώπη. Την ήττα της καταστροφικής πολιτικής της λιτότητας.
Όλα αυτά όμως, δεν είναι μόνο υπόθεση ενός κόμματος.
Όλα αυτά πρέπει να γίνουν υπόθεση δική σας. Υπόθεση των νέων. Υπόθεση όλου του λαού.
Ο δρόμος της ανατροπής είναι σίγουρος μόνο με την ενεργή και αποφασιστική στήριξη ολόκληρης της κοινωνίας.
Ο αγώνας αυτός έχει ξεκινήσει. Και θα συνεχιστεί μέχρι την νίκη. Μέχρι την οριστική ανατροπή του Μνημονίου.
Η ώρα αυτή είναι κοντά.
Είμαστε πολλοί.
Γινόμαστε κάθε μέρα και περισσότεροι.
Μας εμπιστεύεται ο λαός όχι γιατί έγιναν όλοι ξαφνικά αριστεροί, αλλά γιατί δεν είμαστε σαν τουα άλλους.
Ψεύτες, υποκριτές, ιδιοτελείς.
Γιατί πιστεύουμε στην πολιτική όχι ως επάγγελμα, αλλά ως μέσο για να αλλάξουμε τη μοίρα μας και τη μοίρα του τόπου.
Γιατί ονειρευόμαστε μια πατρίδα ελευθερίας, με κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατική σταθερότητα, προοπτική και κύρος.
Γιατί ερχόμαστε από μακριά, κρατούν οι ρίζες μας από τους λόχους της ΕΠΟΝ, από τους εξεγερμένους, τους κυνηγημένους, τους ανυπότακτους.
Από τους αποφασισμένους υπερασπιστές της δημοκρατίας σε χαλεπούς καιρούς.
Γι' αυτό μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή, όπως λέει ο ποιητής.
Έχουμε πατρίδα. Έχουμε ιδανικά. Έχουμε πείρα.
Και είμαστε αποφασισμένοι να νικήσουμε
Γεια σας και καλό αγώνα
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου