Αποτροπιασμό λέει ένιωσε η χώρα για το εξώφυλλο του Πρώτου Θέματος με το τραγικό ζευγάρι που δέχθηκε μαχαίρωμα από το πουθενά (εξακολουθούν να...
μ' αρέσουν οι έκπληκτοι που θεωρούν την πραγματικότητα ή μπανάλ ή υπερβολική!) Βέβαια ο... αποτροπιασμός θα εκτοξεύσει κυκλοφοριακά την εφημερίδα του δημοσιογράφου που έπαιξε τρελά την Χ.Α. και όταν προσεγγίστηκε με το αζημίωτο από μεγαλύτερο χώρο για να σταματήσουν οι διαρροές ψηφοφόρων προς τα ακροδεξιά του πήρε τις αποστάσεις του! (εξακολουθούν να μ' αρέσουν οι αντικειμενικοί...)
Όμως αυτή η χρήση νεκρού δεν είναι η μόνη αυτές τις ημέρες. Στην ανακοίνωση πχ του πυρήνα Νίκαιας της Χ.Ο. που ψέγει όσους/ες ξεσηκώθηκαν στην δολοφονία του Π. Φύσσα ενώ δεν ξεσηκώθηκαν σε άλλες περιπτώσεις υπάρχουν φωτογραφίες νεκρών (και μπορείς -δυστυχώς ή ευτυχώς είναι άλλο; μεγάλο θέμα- να λες ό,τι θέλεις όχι όμως να κάνεις ό,τι θέλεις) δίχως να κινηθεί κάποια διαδικασία από συγγενή έστω...
Αλλά ο αταβίστικος συναισθηματισμός στην πολιτική υπέρ ή κατά κάποιων (στοιχείο του ολοκληρωτισμού) αποτελεί ένα ακόμη σημάδι ότι η κοινωνία μας και δη η αστιή της τάξη ετοιμάζεται να παίξει την κ. Άλβικ στους Βρικόλακες του Ίψεν. Για όσους αποδέχονται την λογική της Χρυσαυγίτίτικης ανακοίνωσης (και θα παιχτεί στα καφενεία με τον σκληρό πυρήνα που έχουν εξαπολύσει παντού παίζοντας με τα πρωτογενή αισθήματα των ανθρώπων) αξίζει να πούμε το εξής:
Για να αντιμετωπίσεις την εγκληματικότητα πχ με βολικό τρόπο αν θέλεις να την εκμεταλλευτείς ναζιστικά ακολουθείς δυο δρόμους:
1) Κοινωνικοποιείς την προσωπική "παθολογία" και λες ότι για το έγκλημα ευθύνεται η φυλή του δράστη, όταν αφορά "μη δικούς" ή
2) Προσωποποιείς την κοινωνική "παθολογία" όταν δεν θέλεις να ψέξεις δομές αλλά να τις αφήσεις στο απυρόβλητο βάζοντας τα με τους απελπισμένους και όχι με τα αίτια της απελπισίας (ιεραρχικά συστήματα με κορωνίδα -αλλά όχι μοναδικό παράδειγμα να μην ξεχνιόμαστε αν δεν θέλουμε να πριμοδοτήσουμε επαναλήψεις!- τον αποχαλινωμένο καπιταλισμό).
Αλλά η πλύση εγκεφάλου αδρανοποιεί την κριτική σκέψη και την ανθρωπιά... Ακυρώνει κάθε προσπάθεια κριτικής αποτίμησης της πραγματικότητας Επειδή κάποιοι δεν θα κατανοήσουν τον απόπατο της χρήσης νεκρών (στο όνομα της ηθικής πάντα!) να τους επισημάνω ότι για τις περιπτώσεις που πάνε να εκμεταλλευτούν για να διαχύσουν το μίσος για τους αντιφασίστες, δεν υπήρξε ούτε μία ανακοίνωση που να δικαιολογεί τις αξιόποινες πράξεις των δολοφόνων του άτυχου Έλληνα για την κάμερα και των άλλων και να καλεί σε απελευθέρωση των φονιάδων...
Όπως και κανένα αντιφασιστικό κίνημα δεν είπε ότι όλοι οι Έλληνες θα έκοβαν το κεφάλι της κοπέλας τους και θα το περιέφεραν στους δρόμους (συνέβη σε ελληνικό νησί πριν λίγα καλοκαίρια) ή θα τεμάχιζαν την γιαγιά τους... (συνέβη πρόσφατα). Δεν ξέρω πόσο αργά είναι για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στην Χ.Α. για να εκδικηθούν ή για μας (γιατί μετά τις περιστασιακές πιέσεις η ασυδοσία των "κοινοβουλευτικών" αλλά και στημένα περιστατικά θα τους κάνουν ν' ανεβούν πάλι, όποιος ξέρει τις ιστορικές διαδρομές του εθνικοσοσιαλισμού κατανοεί... αν κι αυτό δεν αθωώνει περιστασιακές καφρίλες εκτόνωσης από οπουδήποτε που όμως δεν αποτελούν συγκροτημένη πρόταση πολιτικής εξουσίας όπως η δική τους), εύχομαι απλά να μην είναι αργά γι' αυτούς που θα διαβάζουν τα κείμενα μας κάποτε (αν τα διαβάζουν) ως επίχειρα της αγωνίας μιας εποχής που μόλις ξεκινάει...
Ο καθένας κι η καθεμιά πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο. Και επειδή "η σωτηρία της ψυχής" (δηλαδή της συνείδησης) είναι πολύ μεγάλο πράγμα καλύτερα "νεκροί/ή" παρά στο δικό τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου