Στην 70η θέση στην «παγκόσμια κατάταξη ευτυχίας» κατρακύλησε η Ελλάδα σύμφωνα με την σχετική λίστα του 2013, την οποία συνέταξε για λογαριασμό του ΟΗΕ ο οργανισμός βιώσιμης ανάπτυξης SDSN. Πρώτη στην κατάταξη η Δανία και οι ...
βορειοευρωπαϊκές χώρες.
Η έκθεση συντάχτηκε από μια ομάδα ψυχολόγων, επιστημόνων, στατιστικών και αναλυτών. Μόνο η Αίγυπτος κατάφερε να περάσει την Ελλάδα στη μείωση του βαθμού ευτυχίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
Καθώς ο μέσος παγκόσμιος δείκτης ευτυχίας είναι 5,1 (με θεωρητικό άριστα το 10), η Ελλάδα με δείκτη 5,4 βρίσκεται ελαφρώς υψηλότερα από τον μέσο όρο, ενώ η πιο ευτυχισμένη στον κόσμο χώρα, η Δανία, έχει «σκορ» 7,7. Συγκριτικά με την Ελλάδα (70η θέση), από τις γειτονικές χώρες της πιο ευτυχισμένες είναι η Κύπρος (34η) και η Αλβανία (62η), ενώ πιο δυστυχισμένη η Τουρκία (77η).
Μετά την πρώτη στην παγκόσμια κατάταξη Δανία, ακολουθούν η Νορβηγία, η Ελβετία, η Ολλανδία και η Σουηδία, αναδεικνύοντας έτσι σε μια ακόμη παγκόσμια κατάταξη -και στην ευτυχία εν προκειμένω- την πρωτοκαθεδρία των βορειοευρωπαϊκών χωρών και ειδικότερα των σκανδιναβικών.
Στην Ευρώπη, η μεγαλύτερη μείωση ευτυχίας καταγράφηκε στις τέσσερις χώρες που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση, δηλαδή την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Από τις χώρες της ευρωζώνης, η Πορτογαλία βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο ευτυχίας από την Ελλάδα (85η).
Αυτό που υπογραμμίζεται στην έκθεση είναι πως οι μειώσεις της ευτυχίας δείχνουν πόσο μεγάλη επίπτωση έχει μια αντικειμενική οικονομική κρίση (ύφεση, ανεργία κ.α.) πάνω στην υποκειμενική ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων, μάλιστα ασχέτως με τη μείωση που παρατηρείται στα πραγματικά τους εισοδήματα. Ιδίως, όπως τονίζεται, το φάσμα της πραγματικής ή της επικείμενης ανεργίας είναι αυτό που πάνω από όλα υποσκάπτει την ευτυχία των ανθρώπων. Δεν είναι έτσι τυχαίο, όπως αναφέρεται, ότι στην Ελλάδα περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα παρατηρείται αύξηση των αρνητικών και μείωση των θετικών συναισθημάτων μεταξύ των πολιτών.
Ως κατ’ εξοχήν σημαντικοί παράγοντες για την ευημερία και ευτυχία των πολιτών κρίνονται το πραγματικό (και όχι το ονομαστικό) ΑΕΠ ανά κεφαλή, το προσδόκιμο υγιούς ζωής, η ύπαρξη κοντινών ανθρώπων για ψυχολογικό και πρακτικό στήριγμα, η ελευθερία επιλογών, η έλλειψη διαφθοράς και η γενναιοδωρία. Πρωτίστως, όμως, η ψυχική – νοητική υγεία θεωρείται ο σημαντικότερος παράγων που καθορίζει αν ένας άνθρωπος είναι ευτυχισμένος ή όχι, αν και, όπως επισημαίνεται η κατάθλιψη, οι διαταραχές άγχους, οι ψυχώσεις και άλλες παθήσεις έχουν «αγκαλιάσει» την ανθρωπότητα.
Πάντως είναι ορατή μια τάση παγκόσμιας σύγκλισης, καθώς σταδιακά περιοχές όπως η υποσαχάρια Αφρική και η Λατινική Αμερική δηλώνουν υψηλότερο επίπεδο ευτυχίας, ενώ αντίθετα οι πλουσιότερες βιομηχανικές χώρες χαμηλότερο επίπεδο. Συνολικά, μεταξύ 2007 – 2012 εκτιμάται ότι η παγκόσμια ευτυχία αυξήθηκε οριακά κατά 0,5%.
Η έκθεση τονίζει πόσο επωφελείς είναι οι «παρενέργειες» της ευτυχίας, καθώς οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι ζουν περισσότερα και πιο υγιή χρόνια, είναι πιο παραγωγικοί, κερδίζουν περισσότερα χρήματα και είναι καλύτεροι πολίτες στην κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου