Ερρικα Βαλλιάνου
Το έγκλημα ήταν ερωτικό...
Πάθος ανωμολόγητο...
Kαι πολύ πέρα από τα όρια μιας νεαρής θρησκόληπτης γυναίκας, προς τον πνευματικό της, τον αρχιμανδρίτη, που θαύμαζε και σεβόταν.
Και επειδή και για τους δυό ο έρωτας ήταν απαγορευμένος καρπός, το πάθος βρήκε...καταφύγιο στον παροξυσμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
....Κάπως ετσι περιέγραφε την ανίερη σχέση στις αίθουσες του Μικτού Ορκωτού ο δικηγόρος της Κάτιας Γιαννακοπούλου, Αλέξανδρος Κατσαντώνης, που έφυγε πρόσφατα από αυτή τη ζωή και η Κάτια τον άκουγε με σκυμμένο το κεφάλι κλαίγοντας, θυμάμαι...
Γιατί υπήρχε και η άλλη πλευρά.
Ο ιερωμένος που όσα ακούστηκαν στη δίκη, επιβεβαίωναν ότι η ερωτική σχέση υπήρχε, όπως υπήρχε και το...χρήμα.
Τα λεφτά που έκείνη του έδινε -δανεικά- κρυφά από τον άνδρα και τον γιο της.
Στα κρυφά ταξίδια που τον ακολουθούσε στο εξωτερικό.
Κι' όταν έκείνος σταμάτησε την ολέθρια σχεση, η Κάτια έστησε καρτέρι θανάτου...
Δεκάξη χρόνια έζησε απομονωμένη στη φυλακή και τώρα ...βρήκε (?) την ελευθερία της.
Σαν βγήκε απ' αυτή τη φυλακή κανείς δεν την περίμενε...
Ξαναμπήκε στην απομόνωση της δικής της φυλακής...
crimenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου