Ο τραγουδοποιός που τα έβαλε με το Σύστημα και κατηγορήθηκε για τις απόψεις τουΉταν 20 Αυγούστου του 1949 όταν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη ο Νικόλας Άσιμος.
Ο Νικόλας έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Κοζάνη και εκεί τελείωσε το σχολείο. Προτού ...
όμως ασχοληθεί με τη μουσική, διακρίθηκε στον αθλητισμό και συγκεκριμένα στο άλμα εις ύψος και στο ποδόσφαιρο. Μάλιστα, στα 16 του απέσπασε την τρίτη θέση με τη συμμετοχή του στους μαθητικούς αγώνες σχολείων της Μακεδονίας.
Το ταλέντο του αναγνωρίστηκε μάλιστα και από την ομάδα της Κοζάνης η οποία του έκανε επίσημη πρόταση, όμως, αυτή δεν τελεσφόρησε.
Δύο χρόνια αργότερα μετακόμισε στη συμπρωτεύουσα προκειμένου να σπουδάσει στο Νεοελληνικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής. Ήθελε όμως να σπουδάσει δημοσιογραφία, ωστόσο δεν τα κατάφερε. Η αγάπη του όμως για τα ΜΜΕ ήταν αυτή που τον έκανε να την ασκεί έστω και ερασιτεχνικά. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλας Ασημακόπουλος και μια φορά σε κάποιο άρθρο του σε εφημερίδα, χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Άσιμος. Εκείνο έμεινε και στη συνέχεια καθιερώθηκε. Τα ενδιαφέροντά του όμως δεν σταματούσαν εκεί αφού ασχολήθηκε και με το θέατρο φτιάχνοντας μάλιστα ένα φοιτητικό θεατρικό εργαστήρι, στο οποίο έπαιζαν Αριστοφάνη, Μένανδρο, κ.ά.
Κάπου εκεί αγόρασε και την πρώτη του κιθάρα όμως η μουσική προϋπήρχε στη ζωή του χωρίς εκείνος να έχει δείξει ότι έχει έφεση. Αυτό έλεγαν πολλοί όταν τον έβλεπαν να γράφει στίχους και ποιήματα ακόμη κι όταν 13 ετών.
Τα χρόνια όμως πέρασαν και εκείνος ως αυτοδίδακτος άρχισε να εμφανίζεται σε διάφορες μικρές μπουάτ. Ήταν αντιδραστικός όμως και παρά τις προειδοποιήσεις για τα τραγούδια του και τα λεγόμενά του, δεν υποχωρούσε. Το αποτέλεσμα ήταν να τον συλλάβουν. Λίγο αργότερα τον άφησε η Ασφάλεια όμως η ταυτότητά του δεν υπήρχε. Είχε χαθεί κι έτσι εκείνος δεν έβγαλε άλλη παρά μόνο μετά από 18 χρόνια με το όνομα «Άσιμος» και τη διευκρίνιση: Άνευ θρησκεύματος.
Στα 24 του μετακόμισε στην Αθήνα και άρχισε να εμφανίζεται σε μπουάτ στην Πλάκα. Ο Άσιμος τότε άρχισε να συνεργάζεται με τραγουδιστές, ηθοποιούς και συνθέτες, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα με μουσική, κείμενα, σκετς και ντοκουμέντα κόντρα στο κατεστημένο.
Τα πρώτα του τραγούδια κυκλοφόρησαν σε ένα δισκάκι 45 στροφών το 1975. Την ίδια χρονιά όμως είχε αρχίσει να εκδίδει κασέτες (χαρακτηρίστηκαν παράνομες) με ηχογραφήσεις από υλικό που διακινούσε μόνος του σε Προπύλαια, Πολυτεχνείο, Εξάρχεια, Μοναστηράκι και Λυκαβηττό.
Συμμετείχε σε συναυλίες και σε διάφορα άλλα δρώμενα με την «Exarchia Square Band». Δύο χρόνια αργότερα μπήκε φυλακή για δύο μήνες μαζί με ακόμη πέντε εκδότες-συγγραφείς, με επίσημη κατηγορία: «εξέχουσες προσωπικότητες που επηρεάζουν αρνητικά το κοινωνικό σύνολο». Το 1981 έγραψε το βιβλίο «Αναζητώντας Κροκανθρώπους» και το 1982 κυκλοφόρησε τον πρώτο του μεγάλο δίσκο, με τίτλο «Ξαναπές το», σε τέσσερα τραγούδια του οποίου συμμετείχαν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Χαρούλα Αλεξίου.
Περίπου ένα χρόνο αργότερα άνοιξε ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στην οδό Καλλιδρομίου. Εκεί που σήμερα είναι το αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων. Τον ονόμασε «Χώρο Προετοιμασίας». Εκεί ήταν και το σπίτι του. Εκεί έγραφε, εκεί δημιουργούσε τραγούδια, εκεί πουλούσε βιβλία, εκεί έκανε τα πάντα.
Το 1987 οδηγήθηκε βιαίως σε ψυχοθεραπευτική κλινική και λίγο αργότερα στις φυλακές Κορυδαλλού, με την κατηγορία του βιασμού, η οποία δεν τεκμηριώθηκε ποτέ, όπως έχει γράψει ο Τύπος της εποχής. Βγήκε από τη φυλακή δίνοντας χρηματική εγγύηση όμως τα προβλήματα υπήρχαν. Έτσι, μετά από δύο ανεπιτυχείς απόπειρες αυτοκτονίας, στις 17 Μαρτίου του 1988 βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του.
Δύο ακόμη δίσκοι του κυκλοφόρησαν αφότου εκείνος πέθανε. Ωστόσο, εκείνος παραμένει ακόμη «ζωντανός» στη μνήμη των υποστηρικτών του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου