Δεν πάνε πολλά χρόνια. Βρισκόμαστε κάπου στην αρχή της κρίσης, και εκεί στην Ακαδημία Πλάτωνος ένας γονιός
αποχαιρετάει τον γιο του με λυγμούς κaι κατάρες
-«Κερατά διευθυντή, ξεσπάει, το...
έφαγες το παιδί…»
Κανείς δεν βλέπει εκείνη την ώρα το δημόσιο έλλειμμα ή τa κόλπα με την Goldman Sachs, επειδή τα πνίγει όλα η μπόχα από τις υποκλοπές.
Όσο για τον διευθυντή, απλώς φεύγει από την εταιρεία και το παίζει καπετάνιος στα νησιά με το δικό του φουσκωτό.
Μερικά χρόνια αργότερα μια άλλη τραγωδία προχθές, λίγο πιο κάτω, στο Περιστέρι, με την κρίση τώρα να θερίζει.
Ο 19χρονος δεν έχει εισιτήριο και απέναντι στον έλεγχο και την πίεση σαλτάρει από τη μεσαία πόρτα του τρόλεϊ και από τη ζωή.
-«Έχασα το παιδί μου γιατί κάποιος αποφάσισε να το “παίξει καπετάνιος” για ένα ευρώ…», ξεσπάει ο πατέρας του παιδιού στους δημοσιογράφους.
Αλλά οι αρμόδιοι τη ρότα τους…Καπετάνιοι που πάνε το καράβι ντουγρού στα βράχια.
Έχουν όμως εξασφαλίσει για τους δανειστές, πρωτογενές…πλεόνασμα, αλλά από τις ζωές των άλλων.
Και βέβαια δεν κινούνται με τρόλεϊ..
ΥΓ: Πού να τολμήσουν .
Δημήτρης Τσαλαπάτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου