Τα χαμένα κέντρα...

Ρίγησεν δε το πανελλήνιον επειδή ένα ξενυχτάδικο, είδος κυνοτροφείου, δεν έκοβε αποδείξεις. Ρίγησεν δε έτι περαιτέρω όταν ...
πληροφορήθηκε ότι, παρά την απαγόρευση λειτουργίας που επεβλήθη από τις φορολογικές αρχές, το εν λόγω κατάστημα λειτούργησε κανονικότατα. Ο δε κ. Κιάμος του οποίου την ύπαρξη ενδεχομένως να αγνοούσατε ώς τα προχθές, καλά δε θα κάνετε να συνεχίσετε να την αγνοείτε, τίμησε το συμβόλαιο που έχει υπογράψει με τον λαό του. Τα δε ρίγη έγιναν τρόμος καθολικός και ολόσωμος όταν το πανελλήνιον έκπληκτο πληροφορήθηκε ότι η Αστυνομία επισκέφθηκε τον τόπο του εγκλήματος, αδυνατώντας όμως να επιβάλει την τάξη καθότι ο λαός του κ. Κιάμου είχε την πλειοψηφία, τα δε όργανά της ήταν οικτρά μειοψηφία, απεχώρησε ησύχως. Οταν ο αστυνομικός δεν τολμά να πει κουβέντα φαντασθείτε τι έχει να γίνει αν πελάτης τολμήσει να ζητήσει απόδειξη για το εικοσαετές Τζόνι, παρασκευής ΠΓΔΜ, που κατανάλωσε. Το δε πανελλήνιον διέρρηξε τα ιμάτιά του φρικιών αφού έμαθε πως το εν λόγω ίδρυμα λειτουργούσε χωρίς άδεια λειτουργίας. Είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στη χώρα μας;

Εντέλει το μόνο που δεν μας έκανε εντύπωση είναι το εντυπωσιακότερον όλων. Χίλιοι άνθρωποι, απλοί συμπολίτες μας, απ’ αυτούς που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με τα ψιχία που τους έχουν αφήσει οι αιμοδιψείς δανειστές, πεντακόσιοι τη μία νύχτα και άλλοι πεντακόσιοι την επόμενη νύχτα, συμμετείχαν στη σεμνή τελετή. Υποθέτω δε ότι το ποτόν θα τιμάται ούτε και ξέρω πόσο, και δεν νομίζω ότι σε τέτοια ιδρύματα γίνονται προσφορές για ανέργους και φοιτητές. Εικάζω ακόμη ότι σεβαστό ποσοστό των απλών συμπολιτών μας θα ήσαν άνθρωποι νέοι, απ’ αυτούς που τους κλέβουν το μέλλον και με τις συγχωνεύσεις δεν τους επιτρέπουν να προοδεύσουν στα γράμματα και τις τέχνες. Ενα εξίσου σεβαστό ποσοστό θα βράζει από την αγανάκτηση για την υποστολή του εθνικού φρονήματος και την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους «Ευρωπαίους» - όπου εθνική κυριαρχία νοείται ως δυνατότης λειτουργίας σκυλάδικου άνευ αδείας και αποδείξεων. Το δε ΣΔΟΕ καλά θα έκανε να ψάξει και το πόθεν έσχες των πελατών του εν λόγω ιδρύματος.

Και αν δεν μας έκανε εντύπωση το εντυπωσιακότερον είναι επειδή το θεωρούμε φυσιολογικό, κεκτημένο δικαίωμα της πονεμένης μας ψυχής. Χάσαμε πολλά, όμως αυτό κανείς δεν θα το πάρει. Γιατί στηρίξαμε όλη μας την αξιοπρέπεια στη φτήνια που την κάναμε ακρίβεια, στο κακό γούστο και την αμορφωσιά που τις είπαμε λεβεντιά και τους δώσαμε κοινωνική αξία. Εν έτει 2013, το θέαμα απλώς είναι άσεμνο. Ασεμνο για όσους το παρακολουθούν από μακριά και εξακολουθούν να αναρωτιούνται σε ποιον κόσμο ανήκουν. Πριν από μερικές ημέρες ήταν η Μύκονος και η αντίσταση του Ρέμου, προχθές η Χαλκιδική και ο Κιάμος. Σήμερα. αύριο, όλο και κάτι θα βγει. Η Ελλάδα ψάχνει το χαμένο κέντρο της στα κέντρα της επικράτειας και η εθνική ιδεολογία του «πρώτο τραπέζι πίστα» αποδεικνύεται ανθεκτικότερη και απ’ την κατάρρευση για την οποία ευθύνεται...

Τάκης Θεοδωρόπουλος