«Σ’ αγόρασα χρυσή κλωστή απ’ την Αγιά Μαρκέλλα»

«Σ’ αγόρασα χρυσή κλωστή απ’ την Αγιά Μαρκέλλα» τραγουδάει ο Μητροπάνος κι εγώ χαζεύω τους πάγκους που έχουν στηθεί απ’ την παραμονή στον προαύλιο χώρο του ναού της Αγίας Μαρκέλλας για το πανηγύρι στις 22 Ιουλίου.
Είμαι απ’ αυτούς που «τράβηξαν για Χίο»…

Τελικά,...
με κερδίζουν τα παστέλια Χίου, με άρωμα μαστίχας φυσικά, και μασουλώντας χαρούμενη κατευθύνομαι προς την παραλία να απολαύσω το ηλιοβασίλεμα.
Μέσα στην εκκλησία γίνεται το αδιαχώρητο, αλλά και έξω δεν πάει πίσω. Η παραλία γεμάτη αντίσκηνα από προσκυνητές που ήρθαν για το διήμερο. Λίγο πιο πέρα στο μονοπάτι, πάνω στα βράχια που οδηγεί στον τόπο του μαρτυρίου της Αγίας, κόσμος πάει και έρχεται και ας είναι σχεδόν βράδυ πια.
Η πρώτη φορά, ωστόσο, που άκουσα για την Αγία Μαρκέλλα δεν ήταν στη Χίο, αλλά στη Μελβούρνη, όταν ρώτησα ένα ξανθούλι νηπιάκι «Πώς σε λένε;» και μου απάντησε «Μαρτσέλα».

Μου έκανε τόσο εντύπωση που ρώτησα και την Αυστραλή αλλά βαφτισμένη ορθόδοξα μαμά της για το όνομα της μικρής και μου εξήγησε πως διαβάζοντας το βίο της Αγίας από τη Χίο συγκλονίστηκε και αποφάσισαν με το σύζυγό της να βαφτίσουν έτσι την μικρή τους κόρη. Μου φαινόταν τόσο μακρινή τότε η Χίος και ούτε κατά διάνοια δεν περνούσε από το μυαλό μου ότι θα έμενα κάποτε εκεί και, μάλιστα, τόσο κοντά στο προσκύνημα.

Όπως γράφουν τα θρησκευτικά βιβλία, η Αγία Μαρκέλλα έζησε στη Βολισσό της Χίου «και όταν από ειδωλολάτρισσα έγινε χριστιανή διώχθηκε θανάσιμα από τον ίδιο της τον πατέρα. Ξυπόλητη και καταματωμένη πάνω σε κείνο το βράχο την πρόφτασε ο πατέρας της να τη σκοτώσει, τότε ο βράχος άνοιξε και βυθίστηκε μέσα το σώμα της για να την προστατεύσει, πριν όμως την καλύψει ολόκληρη ο πατέρας της την αποκεφάλισε». Εκεί υπάρχει και το «αγίασμα» που συγκεντρώνει χιλιάδες πιστούς.
«Τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις, δυνατά παρά τω Κυρίω» υπογραμμίζει στο κήρυγμά του ο Μητροπολίτης Χίου Μάρκος που πέραν όλων των άλλων θίγει και το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας και επισημαίνει πως ακόμη και σήμερα είναι πολλά τα κρούσματα και τα θύματα υποφέρουν βουβά... «η εκκλησία όμως είναι εκεί για όποιον χρειάζεται τη συμπαράστασή της» λέει.

Θαυματουργή και ξακουστή στα πέρατα της γης η Αγιά Μαρκέλλα, συρρέει πλήθος να προσκυνήσει τη Χάρη της, αρκετοί μάλιστα ξεκινούν πεζοπορία ως τάμα από την πόλη της Χίου γύρω στα 40 με 50 χιλιόμετρα και άλλοι καβαλάρηδες. Όπως κάθε χρόνο ανάμεσα στο πλήθος και αρκετοί ομογενείς από Αυστραλία, Καναδά, Αμερική. Φέτος συνάντησα και τον κ. Δημήτρη Σπύρου από Μελβούρνη και καταγωγή από τον Κέραμο που έχει έρθει με την οικογένειά του να προσκυνήσουν, τρεις γενιές Ελλήνων της Αυστραλίας, καθώς παρατάσσονται για να τους φωτογραφίσω.


Μου εκμυστηρεύεται γεμάτος συγκίνηση πως όταν ήταν μικρή η κόρη τους στη Μελβούρνη πέρασε μία περιπέτεια υγείας και οι γιατροί δεν τους δίναν καμία ελπίδα, τότε η γυναίκα του προσευχήθηκε και την ‘έταξε’ στην Αγ. Μαρκέλλα. Μέσα σε δυο ώρες οι γιατροί τους είπαν ότι το πρόβλημα ξεπεράστηκε μη πιστεύοντας και αυτοί οι ίδιοι στα λόγια τους. Η Τάμυ, μητέρα πλέον η ίδια, μου λέει πως ήθελε οπωσδήποτε να έρθει και να φέρει και τα παιδιά της να προσκυνήσουν.

Και όταν φύγουν οι πάγκοι και σβήσουν τα φώτα απ’ τα πανηγύρια το τοπίο γίνεται ακόμη πιο κατανυκτικό. Καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς οι πιστοί έρχονται να προσκυνήσουν, να προσευχηθούν σ’ αυτό το απομακρυσμένο μέρος της Βόρεια Χίου. Το θεωρούν ευλογία και καλή τύχη και πολλοί βαφτίζουν τα παιδιά τους στη χάρη της ακόμη και ως δεύτερο όνομα σχολιάζει η κ. Καίτη Κυλαδίτη που διαμένει μόνιμα στην περιοχή.

«Κι εγώ το Δημητράκη μου τον έχω βγάλει και Μάρκελλο» αναφέρει για το γιο της.
«Την πιστεύουν πολύ την αγία μας και έχει βοηθήσει πολύ κόσμο» ωστόσο θεωρεί απαραίτητο πως θα πρέπει να αναπτυχθεί η περιοχή με προγράμματα ειδικής ανάπτυξης γιατί όλα αφήνονται στην εγκατάλειψη που είναι πολύ εμφανής σε απομακρυσμένες από το κέντρο περιοχές.
Γιατί όταν σβήνουν τα φώτα μένουμε κι εδώ με την ‘εθνική μας μοναξιά’ για να κλείσω με Μητροπάνο όπως άρχισα...
ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ-ΣΤΕΛΛΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
http://neoskosmos.com