Χωρίς «πυξίδα» ο Υπ. Οικ. των ΗΠΑ στην Αθήνα...

 

Μετά το G20 ερχεται σήμερα στην Αθήνα  o υπ. Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου, εν μέσω οικονομικής επιδείνωσης διεθνώς, όπως ομολογεί και το ΔΝΤ. 

Το...

G20 ολοκληρώθηκε στη Μόσχα, με τους “πλανητάρχες” να προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις μιας τυφλής και άναρχης αντιμετώπισης της κρίσης που ξέσπασε έξι χρόνια πριν -και ξαναγυρνά.
    Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (μετά την “επιτυχία” της επίσκεψης Σόιμπλε) προσδοκά μια επικοινωνιακού περιεχομένου δήλωση-υπόσχεση στήριξης, σε ένα καυτό καλοκαίρι -πολιτικά και οικονομικά. Ωστόσο, οι παραινέσεις των ΗΠΑ για τη λιτότητα στη ζώνη του ευρώ δεν πείθουν όταν και οι ΗΠΑ ακολουθούν τα ίδια χνάρια για να αποφύγουν το “δημοσιονομικό γκρεμό”.

Οι επικεφαλής του G20 (των 20 ισχυρότερων οικονομικά κρατών του κόσμου) εκφράζουν ξανά ευσεβείς πόθους για “ανάπτυξη”.
Ομως, ούτε οι τακτικές της λιτότητας δουλεύουν, ούτε η “εκτύπωση” χρήματος από τους κεντρικούς τραπεζίτες λειτουργούν.
Και όλοι μαζί ψάχνουν τρόπους για λύση στα αδιέξοδα καθώς εξαντλούνται τα “πυρομαχικά”. Την ίδια ώρα, μάλιστα, που η ανεργία εκτοξεύεται διεθνώς, παρά τις "δημόσιες ενέσεις" ενίσχυσης στις τράπεζες, μετά από το κραχ του 2007 και το ξέσπασμα της Μεγάλης Ύφεσης.
Όπως σημειώνει το Reuters, το προσχέδιο δεν κάνει κάποια αναφορά σε συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους, λέγοντας ότι οι δημοσιονομικές στρατηγικές πρέπει να είναι "αξιόπιστες, φιλόδοξες και να προσαρμόζονται ανάλογα με την κάθε χώρα".
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ομάδας των Είκοσι (G20) διαβεβαίωσαν το Σάββατο στη Μόσχα πως η απασχόληση και η ανάπτυξη θα αποτελέσουν την προτεραιότητά τους "βραχυπρόθεσμα" απέναντι σε μια "εύθραυστη και άνιση" οικονομική ανάκαμψη.
Η δημοσιονομική πειθαρχία για τη μείωση των ελλειμμάτων θα πρέπει να είναι "αξιόπιστη" και "μεσοπρόθεσμη", σύμφωνα με το τελικό ανακοινωθέν.
Περσινά, ξινά σταφύλια "Η παγκόσμια οικονομία παραμένει πολύ αδύναμη και η ανάκαμψη εύθραυστη και άνιση", σύμφωνα με το κείμενο. Επίσης, "συμφωνήσαμε πως η προτεραιότητά μας βραχυπρόθεσμα θα είναι να ενισχύσουμε την απασχόληση και την ανάπτυξη".
Οι υπουργοί Οικονομικών των πλούσιων και αναδυομένων χωρών, που ήταν από την Παρασκευή στη Μόσχα για να προετοιμάσουν τη σύνοδο κορυφής των αρχηγών κρατών της G20 στην Αγία Πετρούπολη τον Σεπτέμβριο, δήλωσαν επίσης πως "υποστηρίζουν πλήρως" το σχέδιο δράσης του ΟΟΣΑ κατά των φορολογικών στρατηγικών που χρησιμοποιούν οι πολυεθνικές εταιρίες προκειμένου να αποφύγουν τους φόρους.
Ο ΟΟΣΑ πρότεινε μια εφαρμογή αυτού του σχεδίου μέσα σε δύο χρόνια από τώρα, όμως οι υπουργοί εξέφρασαν απλώς την επιθυμία να υπάρξουν "καθιερωμένα στάδια για την ανάπτυξη των προτάσεων και των συστάσεων για την εφαρμογή των 15 σημείων" αυτού του σχεδίου.
Τάχθηκαν εξάλλου υπέρ των "ταξινομημένων με προσοχή και σαφώς κοινοποιημένων" αλλαγών στη νομισματική πολιτική, σύμφωνα με το τελικό ανακοινωθέν.
Η σταδιακή έξοδος από το μαζικό πρόγραμμα επαναγοράς στοιχείων ενεργητικού της Αμερικανικής Αποθεματικής Τράπεζας (Fed) προκάλεσε στην πραγματικότητα διαταράξεις στις χρηματαγορές ορισμένων αναδυομένων χωρών, όπως η Ρωσία ή η Βραζιλία οι οποίες επέμειναν να αναφερθεί η G20 στο πρόβλημα αυτό.
Ανεργία
Ταυτόχρονα, o Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO), προειδοποιεί για περαιτέρω αύξηση της ανεργίας.
«Έχουμε κάνει πισωγύρισμα. Είναι άκρως ανησυχητικό να βλέπει κανείς ότι η ανεργία δεν έχει υποχωρήσει, στην πραγματικότητα έχει αυξηθεί» δήλωσε ο γενικός διευθυντής, του ILO, Γκάι Ράιντερ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ILO, 93 εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι στις είκοσι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου (G20), με το 30% εξ’ αυτών να είναι άνεργοι για περισσότερο από ένα έτος.

Επίσης To ΔΝΤ προειδοποιεί για επιδείνωση της μεταβλητότητας, η οποία όπως αναφέρει "μπορεί να συνεχιστεί και να γίνει βαθύτερη".

"Η ανάπτυξη μπορεί να είναι χαμηλότερη από ό,τι προβλέπεται λόγω της παρατεταμένης περιόδου στασιμότητας στην ευρωζώνη και την αύξηση των κινδύνων για μια μακρύτερη επιβράδυνση στις αναπτυσσόμενες αγορές" αναφέρεται στην έκθεση. Ήδη αρκετοί αναλυτές σαν τον οικονομολόγο Νουριέλ Ρουμπίνι (από τους πρώτους που προειδοποιούσαν για το κραχ του 2007), προειδοποιούν για την δυσοίωνη προοπτική της παγκόσμιας οικονομίας.
Προειδοποιεί ότι η διασωλήνωση του συστήματος με τα «πιεστήρια» δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά για καιρό. Μπορεί να έχει κάποια αποτελέσματα αρχικά, αλλά αποδεικνύονται όλο και πιο βραχύβια, οδηγώντας σε νέες πιέσεις τις οικονομίες, λέει.
Το πρόβλημα παραμένει στην πραγματική παραγωγή καθώς οι βιομηχανίες προχωρούν σε «στάση εργασίας» στις επενδυτικές δαπάνες όσο υπονομεύονται οι μελλοντικές κερδοφορίες κι αυτό δεν λύνεται ούτε με την τακτική της λιτότητας που βυθίζει την ευρωζώνη όλο και πιο βαθειά στην ύφεση.
«Το κινεζικό μοντέλο αναμένεται να χτυπήσει σε »Μεγάλο Τείχος« και το ερώτημα είναι πόσο μεγάλη θα είναι αυτή η σύγκρουση», γράφει ο Πολ Γκρούγκαν, ο νομπελίστας (νεο-κεϊνσιανός) οικονομολόγος στην εφημερίδα New York Times (NYT).
Ζόμπι
Ο ίδιος χτυπά “καμπανάκια” για τράπεζες και επιχειρήσεις "ζόμπι", για καπιταλισμό "ζόμπι", την ίδια ώρα που στην κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) οι ιθύνοντες καυγαδίζουν για την στάση που θα κρατήσουν το ερχόμενο διάστημα στη ροή των “πιεστηρίων” του δολαρίου. Ο μεγάλος φόβος είναι μην τραβήξουν τα “μαξιλάρια” και η οικονομία αποδειχθεί πιο αδύναμη από όσο νομίζουν και βρεθεί ξαφνικά... στο κενό.
«Οσο περνάει ο καιρός, βλέπουμε τράπεζες ζόμπι, επιχειρήσεις ζόμπι, νοικοκυριά ζόμπι, που είναι επιζήμια σε μακροπρόθεσμη βάση», σημειώνει ο Ν. Ρουμπίνι.
Η φράση «τράπεζες ζόμπι» επινοήθηκε στην Ιαπωνία, για να περιγράψει: πώς οι πτωχευμένοι δανειστές διατηρούνται στη ζωή χάρη στη διασωλήνωση φθηνού χρήματος από τις γραμμές παραγωγής των «πιεστηρίων χρήματος» των κεντρικών τραπεζών.
Κάποιος όμως πρέπει να πληρώσει όλο αυτό το πληθωριστικό χρήμα και οι κυβερνήσεις, σε κάθε γωνιά της γης παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους, επιμένουν σε μια κοινή βάση: τη συνέχιση της λιτότητας, να πληρωθούν δηλαδή τα έξτρα έξοδα από τον απλό κόσμο.
Αυτό σημαίνει ότι οι «ενέσεις» ρευστότητας των κεντρικών τραπεζών και των κυβερνήσεων που αυξάνουν τα δημόσια χρέη καταλήγουν σε ένα συνεχή «φαύλο κύκλο» απύθμενης αναποτελεσματικότητα, τροφοδοτώντας... φούσκες στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου.

πηγη ΕΝΕΤ