Γιάννα: Είμαι φεμινίστρια μέχρι ενός σημείου...

Απόσπασμα από το «My Greek Drama»...
crimenet.gr

Στο φως της δημοσιότητας έρχονται αποσπάσματα από το βιβλίο της Γιάννας Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη «My Greek Drama» που περιγράφει διάφορες εκφάνσεις της ζωής της, ενώ... μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις της για τον φεμινισμό.

Μάλιστα, η κ. Αγγελοπούλου δεν διστάζει να παραδεχτεί πως δεν είναι συχνά «political correct», πολιτικά ορθή δηλαδή, και πως «έχω χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα που έχω στη διάθεσή μου, -εκτός από ένα!- συμπεριλαμβανομένου του κλάματος και της κολακείας ώστε να χειραγωγήσω τους άντρες να κάνουν αυτό που απαιτείται», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

Διαβάστε το απόσπασμα

«Δεν συμφωνώ με την αντίληψη ότι οι γυναίκες διοικούν ή θα έπρεπε να διοικούν με έναν πιο ήπιο τρόπο απ' ό, τι οι άνδρες. Πες το αυτό στην Margaret Thatcher ή στην Γκόλντα Μέιρ. Είμαι φεμινίστρια στο βαθμό που πιστεύω ότι οι γυναίκες θα πρέπει να είναι ελεύθερες να ακολουθήσουν τις φιλοδοξίες τους, ακριβώς όπως οι άνδρες.

Προφανώς, ακριβώς αυτό έκανα κι εγώ κατά τη διάρκεια της πολιτικής μου σταδιοδρομίας αλλά και της καριέρας μου στα νομικά. Και όταν ήμουν υποψήφια για το Κοινοβούλιο, δημιουργώντας το φυλλάδιο με όλες τις γυναίκες που είχαν υπηρετήσει στο Κοινοβούλιο, γιόρταζα ουσιαστικά αυτό το δικαίωμα.

Ειλικρινά, έχω την τάση να μεροληπτώ υπέρ των γυναικών. Πιστεύω ότι οι γυναίκες είναι τόσο ταλαντούχες όσο αι οι άνδρες και, αρκετά συχνά, πιο ισχυρές. Επειδή οι γυναίκες γεννούν, ξέρουν τόσο τον τρόπο να δώσου ζωή αλλά και πώς να υπομένουν τον πόνο. Και ήταν το τελευταίο – το να υπομένεις τον πόνο και να έχεις επιμονή- που δυστυχώς ήταν μία από τις πιο κρίσιμες απαιτήσεις για τις «Ολυμπιακές» προσπάθειές μας. Αν ήμουν μερικές φορές πιο σκληρή στις γυναίκες από ό, τι στους άνδρες, ήταν επειδή είχα υψηλές προσδοκίες γι 'αυτές.

Ως πρόεδρος της ΟΕΟΑ (Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων – Αθήνα 2004), προσέλαβα έναν τεράστιο αριθμό των γυναικών για καίριες θέσεις, το μεγαλύτερο αριθμό ποτέ σε μια Ολυμπιακή Επιτροπή διοργάνωσης. Ποτέ δεν συντασσόμουν με την πεποίθηση ότι ήμουν υποχρεωμένη να προσλάβει ένα ορισμένο αυθαίρετο ποσοστό γυναικών. Προσέλαβα ανθρώπους για έναν και μόνο λόγο: επειδή ήταν ικανοί για τη δουλειά.

Μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου, επίσης, αντίθετο με το φεμινιστικό δόγμα, γιατί έχω την τάση να μην είμαι «πολιτικά ορθή». Είμαι πιο ρεαλίστρια παρά δογματική σε ό, τι κάνω. Πιστεύω ότι μια γυναίκα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική χρησιμοποιώντας όλα τα δώρα της φύσης -την δύναμη, την ευφυΐα της, την ομορφιά της, τη γοητεία της, και γυναικεία διαίσθηση. Πιστέψτε με, έχω χρησιμοποιήσει όλα τα όπλα που έχω στη διάθεσή μου, -εκτός από ένα!- συμπεριλαμβανομένου του κλάματος και της κολακείας ώστε να χειραγωγήσω τους άντρες να κάνουν αυτό που απαιτείται.

Σε κρίσιμα σημεία κατά τη διάρκεια της Ολυμπιακής εκστρατείας μας, πολιόρκησα και κέρδισα, ως σύμμαχους, άνδρες με τους οποίους ποτέ δεν θα καταδεχόμουν να πιω ούτε καφέ.

Θα πήγαινα στα γραφεία τους και θα τους έλεγα: ".. Είστε ο μόνος στην Ελλάδα που μπορεί να το κάνει αυτό και η χώρα σας θα σας χρωστάει ευγνωμοσύνη".
Οι άνδρες είναι εύκολο να χειραγωγηθούν, επειδή είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στην κολακεία και στην «τόνωση» του «εγώ» τους.

Από την άλλη πλευρά, «επιτέθηκα» και σε νεαρές γυναίκες στο γραφείο μου, οι οποίες φορούσαν μίνι φούστες και κατά καιρούς, προκλητική ενδυμασία. Δεν είχα ξεχάσει ότι κάποτε φορούσα κι εγώ μίνι φούστες. Και δεν αντιδρούσα υπερβολικά σε οποιαδήποτε απόσπαση της προσοχής αυτές οι γυναίκες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν στο γραφείο. Αυτές οι γυναίκες έπρεπε να είναι μέρος μιας ομάδας που έπρεπε να εμπνέει επαγγελματισμό και να παρέχει τα υψηλότερα στάνταρντς για όλους εκείνους -και υπήρχαν πολλοί- που πέρασαν τις πόρτες των γραφείων. Και για τους επισκέπτες μας, το πρόχειρο ντύσιμο θα μπορούσε να ισοδυναμεί με προχειρότητα και αντιεπαγγελματισμό (εκτός από την «casual Friday», αν δεν είχαμε μια επίσημη συνάντηση).

Αργότερα, με τους Αγώνες λιγότερο από ένα χρόνο μακριά, τόλμησα να προτείνω στις γυναίκες υπαλλήλους να μην μείνουν έγκυος τώρα. Αυτό δεν ήταν ένα θέμα των δικαιωμάτων των γυναικών. Η ΟΕΟΑ δεν ήταν μια συνεχιζόμενη επιχείρηση που-μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες τελείωσε- θα μπορούσε να καλωσορίσει πίσω μια γυναίκα μετά την άδεια μητρότητας. Είχαμε ένα μικρό χρονικό περιθώριο στο οποίο θα έπρεπε όλοι να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Έτσι, ενώ στείλαμε λουλούδια και τα συγχαρητήριά μας στις γυναίκες που είχαν αποκτήσει μωρά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, τους αντικαταστήσαμε νωρίς, τη στιγμή που ξέραμε ότι θα τις είχαμε στη διάθεσή μας».