Του Δημήτρη Ρομποτή*
Είχαμε ένα γεμάτο Σαββατοκύριακο στη Νέα Υόρκη, με συνέδρια, χοροεσπερίδες και φυσικά την παρέλαση που γίνεται κάθε χρόνο στην 5η Λεωφόρο επ’αφορμής της εθνικής επετείου. Κάπως ετεροχρονισμένα, αλλά εδώ τα δεδομένα είναι διαφορετικά και δεν μπορούμε να έχουμε ό,τι θέλουμε όποτε και όπως το θέλουμε.
Το Σάββατο κατά το...
ετήσιο συνέδριο της Κυπριακής Ομοσπονδίας Αμερικής έγιναν και εκλογές για την ανάδειξη νέου προεδρείου. Μετά από πολύχρονη θητεία και λόγω καταστατικών περιορισμών αποχώρησε ο κ. Πανίκος Παπανικολάου και πρόεδρος αναδείχτηκε έπειτα από μυστική ψηφοφορία ο μέχρι τούδε αντιπρόεδρος, ο κ. Κωνσταντίνος Τσέντας. Δεν ξέρω αν ήταν λόγω των εκλογών ή λόγω της κρίσης στην Κύπρο, αλλά η αίθουσα ήταν κατάμεστη από αντιπροσώπους κυπριακών οργανισμών, 101 αν δεν κάνω λάθος. Τόσον η συνεδρίαση όσο και οι εκλογές διεξήχθησαν με απόλυτη τάξη και σε κλίμα εθνικής ενότητας ενώ ανάλογα ήταν και τα μηνύματα που ακούστηκαν χωρίς αυτό να σημαίνη ότι δεν υπάρχουν έριδες, πικρίες, ακόμα και «αγεφύρωτες» διαφορές μεταξύ στελεχών της Κυπριακής Ομοσπονδίας. Καταφέρνουν όμως να υποτάσσουν τα προσωπικά συναισθήματα στο όνομα του γενικότερου συμφέροντος και να διατηρούν ένα αρραγές μέτωπο που έχει κρατήση την οργάνωση ενωμένη και τις δραστηριότητές της σε υψηλό επίπεδο. (Για μια ακόμη φορά δεν αντέχω τον πειρασμό της σύγκρισης μεταξύ ανάλογων διεργασιών στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης, με το βρισίδι, τους αλλαλαγμούς, τις αερολογίες, τις απειλές για μηνύσεις, τις αποχωρήσεις και όλα τα γραφικά στα οποία μας έχει συνηθίσει. Και με λιγότερους αντιπροσώπους παρόντες από την Κυπριακή κι’ας έχει πολύ περισσότερους συλλόγους μέλη.)
Αν και όπως λέμε στην Αμερική «δεν αλλάζεις άλογο στη μέση της κούρσας», ο νέος πρόεδρος, ο κ. Τσέντας, έχει μακρόχρονη πείρα στην Κυπριακή Ομοσπονδία όπως και στον πολυετή αγώνα για επίλυση του Κυπριακού. Ο δε απερχόμενος πρόεδρος, ο κ. Παπανικολάου, όχι μόνο θα είναι παρών, αλλά με τα χέρια ελεύθερα από τους καταστατικούς περιορισμούς της προεδρικής θέσης μπορεί τώρα να παίξη «λίμπερο» και να συμβάλη περαιτέρω στην πρώθηση των στόχων της ομοσπονδίας όσο και στον αγώνα να βγη η Κύπρος από την κρίση που όπως δείχνουν τα πράγματα πάει να γίνη νέο «Κυπριακό»!
Πράγματι, στον αγώνα για απελευθέρωση από την τουρκική κατοχή προστέθηκε τώρα και η ανάγκη να σωθή η κυπριακή οικονομία από τον σταδιακό μαρασμό. Μετά το αρχκό σοκ και άσχετα με τον καταμερισμό των ευθυνών που οδήγησαν τη χώρα σ’αυτό το χάλι, χρειάζεται άμεση ανασυγκρότηση δυνάμεων και ο καθένας να υπερβή εαυτόν προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες της καταστροφής. Ηδη η Κυπριακή Ομοσπονδία κάλεσε τους συλλόγους-μέλη να «υιοθετήσουν» διάφορους φιλανθρωπικούς οργανισμούς στην Κύπρο και να τους βοηθήσουν οικονομικά ώστε να συνεχίσουν την παροχή υπηρεσιών στους χειμαζόμενους πολίτες. Ενδεχομένως να δημιουργηθή και ένα ταμείο αρωγής υπό την αιγίδα του Αρχιεπισκόπου Αμερικής.
Ολα αυτά κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά στην αντιμετώπιση άμεσων αναγκών. Η Κύπρος όμως χρειάζεται μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη βοήθεια και εδώ ο ρόλος της ομογένειας και των οργανώσεων μπορεί να αποβή πιο αποτελεσματικός. Τόσον η ομοσπονδία όσο και οι άλλες κυπριακές οργανώσεις, ιδιαίτερα το Κυπριοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, χρειάζεται να ξεκινήσουν έναν ενημερωτικό μαραθώνιο προκειμένου να πείσουν την αμερικανική επιχειρηματική κοινότητα ότι η Κύπρος εξακολουθεί να προσφέρεται για επενδύσεις και ως ασφαλής βάση για δραστηριοποίηση στην ευρύτερη περιοχή. Οι δε Κύπριοι επιχειρηματίες εδώ στις ΗΠΑ μπορούν να ηγηθούν της προσπάθειας κινούμενοι σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Ακόμη και ένα «λάντς» με έναν Αμερικανό επιχειρηματία όπου θα εξηγήσουν ότι όλα αυτά που ακούνε στις ειδήσεις είναι υπερβολές και πως η ανασυγκρότηση έχει ήδη αρχίσει, βοηθάει πάρα πολύ αυτή τη στιγμή και ενδέχεται να γίνη καταλύτης για την αναστροφή του κλίματος.
Σε θεσμικό επίπεδο, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για τις διάφορες κυπριακές οργανώσεις να συντονιστούν καλύτερα και να δουλέψουν επιτελικά, κάτι που δυστυχώς λείπει και από την ίδια την Κύπρο όπως η πρόσφατη κρίση απέδειξε αφού πιάστηκαν όλοι στον ύπνο και για μια ακόμη φορά βρέθηκαν να αντιδρούν στις εξελίξεις (ή έτσι θέλουνε να πιστεύουμε, τέλος πάντων). Εν ανάγκη ας αναζητήσουν επαγγελματική στελέχωση και εκτός της ομογένειας προκειμένου να μεγιστοποιηθούν τα αποτέλεσματα. Ειδικά σ’αυτή τη συγκυρία προέχει η αποτελεσματικότητα κι’όχι απλά η παράθεση καλών προθέσεων διότι ο χρόνος δουλεύει καταφανώς εναντίον της Κύπρου. Οπως είπε ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ Φίλιπ Κρίστοφερ στο συνέδριο της Κυπριακής Ομοσπονδίας, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ετοιμάζει σχέδιο για επίλυση του Κυπριακού εκμεταλλευόμενο τη δεινή θέση στην οποία έχει βρεθεί το νησί. Αναμένεται ότι οι πιέσεις που θα ασκηθούν για την αποδοχή του θα είναι αφόρητες. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει, χρειάζεται συστηματική και επιτελική προσπάθεια, εν ανάγκη δοκιμάζοντας και μη συμβατικά μέσα, προκειμένου να αποφευχθή μία καταστροφή που ενδέχεται να είναι ακόμη μεγαλύτερη από την προηγούμενη …
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: Με τα της Κυπριακής Ομοσπονδίας δεν έμεινε χώρος για την παρέλαση η οποία φέτος είχε περισσότερο κόσμο, η ροή παρουσίαζε λιγότερα κενά και γενικά κύλησε ομαλά. Αυτό που δεν μου άρεσε ήταν ότι δεν έγινε σημαιοστολισμός, όπως κάθε χρόνο και με κάθε παρέλαση εθνικοτήτων, κατά μήκος της 5ης λεωφόρου ενώ ούτε και το Ξενοδοχείο «Πιερ» όπου έγινε η δεξίωση πριν την έναρξη είχε ελληνική σημαία πάνω από την είσοδο όπως άλλες χρονιές. Θα μου πείτε λεπτομέρειες, είναι όμως σημαντικές …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου