Πολλές φορές και για πολλά χρόνια έχω επαινέσει τον Γιάννη Πρετεντέρη για τον δημοσιογραφικό λόγο του, ιδιαίτερα στα χρόνια του φτηνού κίτρινου λαϊκισμού. Ούτε τον εντάσσω στον εσμό των...
νεόκοπων προθυμογράφων της μνημονιακής εποχής μας. Ο Γιάννης από καιρό γράφει ό,τι πιστεύει και χτυπάει στο ψαχνό, με το προσωπικό του πάθος, χιούμορ και ύφος.
Tον Γιάννη, προτιμώ να τον θυμάμαι όπως ήταν τη δεκαετία του ’80, πριν γλυκαθεί από το εξουσιαστικό σύστημα. Πριν μεθύσει από τον έπαινο του δήμου και των σοφιστών. Τότε, με διευθυντή τον Γρηγόρη Γιάνναρο, είχαν έρθει αμισθί στην «Αυγή», μαζί με τον Παντελή Καψή, τον Νικηφόρο Αντωνόπουλο και τον Κώστα Ρεσβάνη, να μας βοηθήσουν για..
αναβάθμιση της εφημερίδας. Και το έκαναν για λίγο καιρό. Μετά ενσωματώθηκαν πλήρως στα έντυπα του ΔΟΛ. Άλλαξαν οι δρόμοι μας, αλλά δεν άλλαξαν όλων τα μυαλά. Κάποιοι κρατήσαμε τις αρχές μας...
-διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο του Γ. Σαββίδη
zoornalistas.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.