Καταστρατήγηση των κοινοτικών κανόνων λειτουργίας της ενιαίας αγοράς και πρωτοφανή νομικά ζητήματα εγείρει η «κλοπή εν μία νυκτί» που...
συντελέστηκε κατά των μικροκαταθετών στην Κύπρο με την απόφαση του Eurogroup για «κούρεμα» των καταθέσεων. Με ωμό εκβιασμό, Ευρωζώνη, ΕΚΤ και ΔΝΤ παρέκαμψαν την κοινοτική οδηγία σχετικά με την εγγύηση των καταθέσεων και δημιούργησαν αρνητικό προηγούμενο, οδηγώντας σε νέες περιπέτειες, με ανυπολόγιστες συνέπειες, τις χώρες του ευρώ. Μια οδηγία η οποία ισχύει για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που κηρύσσουν πτώχευση, για την οποία, όμως, ο στενός ορισμός της ΕΚΤ δημιουργεί ερωτήματα.
Και όλα αυτά τη στιγμή που η ΕΚΤ, η οποία δηλώνει προκλητικά ότι δεν θα διστάσει να «διακόψει την αιμοδοσία» στον Κύπριο ασθενή, πρόκειται να αναλάβει αποφασιστικές εξουσίες τους επόμενους μήνες στην τραπεζική ένωση που προωθεί η Ε.Ε. Η οδηγία για την προστασία των καταθέσεων, την οποία οι ιθύνοντες του ευρώ αποψίλωσαν σε λίγες μόνο ώρες, είχε ως πρωταρχικό στόχο να διασφαλίσει τους καταθέτες και να αποτρέπει τη μεταφορά καταθέσεων από το ένα κράτος στο άλλο. Η διάταξη αυτή τινάχτηκε στον αέρα το βράδυ της περασμένης Παρασκευής. Με τις αποφάσεις του το μόνο που κατάφερε το Eurogroup ήταν να κλυδωνίσει και πάλι την εύθραυστη εμπιστοσύνη (πιέσεις στις ισπανικές τράπεζες και κατά του ευρώ), η οποία με κόπο είχε αποκατασταθεί.
Εντύπωση προκαλεί επίσης η βεβαιότητα την οποία εκφράζουν Γ. Ντάισελμπλουμ, Ολι Ρεν και Κριστίν Λαγκάρντ ότι ελέγχουν απόλυτα τις επιπτώσεις για την υπόλοιπη Ευρωζώνη από την επίτευξη του στόχου της συρρίκνωσης του τραπεζικού τομέα στην Κύπρο. Τελικά, το άμεσο αποτέλεσμα είναι να βρίσκονται πλέον στον αέρα δεκάδες διακρατικές συμβάσεις της Κύπρου.
Σε νομικό επίπεδο, η απόφαση του Eurogroup ενδέχεται να παραβιάζει βασική ρήτρα του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. σχετικά με το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Αναλυτικότερα, το άρθρο 17 προβλέπει ρητά ότι «κάθε πρόσωπο δικαιούται να είναι κύριος των νομίμως κτηθέντων αγαθών του, να τα χρησιμοποιεί, να τα διαθέτει και να τα κληροδοτεί. Κανείς δεν μπορεί να στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνον για λόγους δημόσιας ωφέλειας, στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στον νόμο και έναντι δίκαιης και έγκαιρης αποζημίωσης για την απώλειά της.
Η χρήση των αγαθών μπορεί να υπόκειται σε περιορισμούς από τον νόμο, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο προς το γενικό συμφέρον». Προφανώς, ως έγκαιρη αποζημίωση για την απώλεια της ιδιοκτησίας, η Ευρωζώνη εννοεί τις μετοχές χρεοκοπημένων τραπεζών που θα δοθούν στους πολίτες στην Κύπρο. Προβληματική είναι και η αποζημίωση που σχεδιάζεται να δοθεί από αβέβαια μελλοντικά έσοδα από το φυσικό αέριο, τα οποία η Κυπριακή Δημοκρατία αναγκάζεται να υποθηκεύσει.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη αν Κύπριοι καταθέτες αποφασίσουν να στραφούν κατά της απόφασης του Eurogroup, προσφεύγοντας μαζικά σε εθνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια. Μέχρι τότε όμως η Κύπρος έχει γίνει στόχος ασφυκτικών ευρω-πιέσεων και εκβιασμών. Ενα έργο χιλιοπαιγμένο που το βίωσε και η Ελλάδα πριν από λίγους μήνες.
Βαγγέλης Δεμίρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου