Η εφετινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού, την Παρασκευή 22 Μαρτίου, τις εταιρείες ύδρευσης των δύο μεγαλύτερων πόλεων της χώρας να είναι από τα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου τα οποία σχεδιάζεται να ιδιωτικοποιηθούν. Ως αποτέλεσμα και...
αυτής της εξέλιξης το περασμένο καλοκαίρι δημιουργήθηκε η πρωτοβουλία savegreekwater, που στόχο είχε να γίνουν γνωστές οι συνέπειες και οι κίνδυνοι από το ενδεχόμενο να περάσει «ένα κοινωνικό αγαθό όπως είναι το νερό σε χέρια ιδιωτών, δημιουργώντας ουσιαστικά ιδιωτικά μονοπώλια» όπως λέει η κυρία Μαρία Κανελλοπούλου, μέλος της πρωτοβουλίας.
Την Παρασκευή η savegreekwater, που αριθμεί γύρω στα 300 μέλη και τη διακήρυξη της οποίας έχουν υπογράψει περίπου 19.000 πολίτες, διοργανώνει τρεις εκδηλώσεις. Μια μαζική κινητοποίηση στο φράγμα του Μαραθώνα στις 11 το πρωί, μια ποδηλατοδρομία στις 6 το απόγευμα από το Σύνταγμα προς τα γραφεία της ΕΥΔΑΠ στο Γαλάτσι και μια συζήτηση με προβολή οπτικού υλικού στις 8.30 το βράδυ στο Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναβαρίνου στα Εξάρχεια.
«Π.χ. για εμάς που ζούμε σε περιοχές αραιοκατοικημένες, έχει τεράστια σημασία να μείνει το δίκτυο στα χέρια του Δημοσίου. Υπάρχουν απομονωμένα σπίτια που υδροδοτούνται από ένα κομμάτι του δικτύου 100-200 μέτρων το οποίο εξυπηρετεί αποκλειστικά αυτά. Σε μια ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση, όταν ξέρουμε πώς λειτουργούν τα πάντα στη χώρα μας, μπορούμε να εμπιστευθούμε τον ιδιώτη ότι θα είναι συνεπής, ακόμα κι αν δεσμεύεται εγγράφως, σε θέματα όπως η συντήρηση του δικτύου του;» λέει ο Βασίλης Δελαγραμμάτικας, πρόεδρος του Σύλλογου Φίλων του Αρχαιολογικού Μουσείου Μαραθώνα, ενός από τους φορείς που θα πάρουν μέρος στην κινητοποίηση που θα γίνει στο Φράγμα του Μαραθώνα.
Βασικό επιχείρημα των ανθρώπων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του savegreekwater είναι ότι η πρόσφατη εμπειρία σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο δείχνει πως όπου επιχειρήθηκε ιδιωτικοποίηση στον τομέα των υπηρεσιών ύδρευσης -υπήρξε μόδα τις δεκαετίες του '80 και του '90- όχι μόνο δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, αλλά ουσιαστικά δημιούργησε καινούργια. Το επιχείρημα αυτό ενισχύεται και από τα στοιχεία θεσμών όπως η Παγκόσμια Τράπεζα η οποία ανακοίνωσε ότι το 2006 τα συμβόλαια ύδρευσης σημείωσαν μείωση κατά 32% εξαιτίας αθέτησης όρων από πλευράς των ιδιωτών ή διαφόρων άλλων προβλημάτων που παρουσιάστηκαν.
«Αποδείχτηκε ότι η ιδιωτικοποίηση όπου εφαρμόζεται ή εφαρμόστηκε δεν έφερε κανένα θετικό αποτέλεσμα ενώ τα αρνητικά περίσσεψαν. Κακή συντήρηση του δικτύου, πτώση της ποιότητας του νερού και βέβαια κατακόρυφη αύξηση των τιμολογίων. Χώρες που κάποτε την επιχείρησαν τα τελευταία χρόνια αλλάζουν πολιτική. Αξίζει να σημειωθεί πως, π.χ., στο Παρίσι το 2010 η ύδρευση και η αποχέτευση πέρασε στα χέρια του δήμου ύστερα από πάνω από 20 χρόνια που ελέγχονταν από ιδιωτικές εταιρείες. Το ίδιο συνέβη και σε άλλες γαλλικές πόλεις όπως η Βρέστη και η Τουλούζη. Η Ιταλία με συντριπτικό ποσοστό που έφτασε το 95% απέρριψε με δημοψήφισμα το 2011 το ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης» λέει η κυρία Κανελλοπούλου.
«Ακόμα και σε κάποιες γερμανικές πόλεις όπου εν μέρει διαχειρίζονται το νερό ιδιώτες», συνεχίζει η κυρία Κανελλοπούλου, «υπάρχουν σκέψεις για ολική επαναφορά του δημόσιου χαρακτήρα των εταιρειών ύδρευσης. Κατανοούμε ότι σε μεγάλο βαθμό η πρωτοβουλία της ιδιωτικοποίησης των εταιρειών ύδρευσης στην Ελλάδα προέρχεται από τις απαιτήσεις των δανειστών. Γι' αυτό τον λόγο συμμετέχουμε στο Ευρωπαϊκό Κίνημα Νερού, όπου προσπαθούμε να αναδείξουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο τη σημασία που έχει για τη χώρα μας το να παραμείνει η διαχείριση των υδάτινων πόρων υπό κοινωνικό έλεγχο. Η Αθήνα είναι από τις πόλεις που έχουμε την τύχη να πίνουμε νερό από τη βρύση μας. Θέλουμε να συνεχιστεί αυτό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου