Mην αυτοκτονείς. Μην πεθαίνεις. Μην πεινάς. Μην κρυώνεις. Μην φωνάζεις. Μη διαμαρτύρεσαι. Μην αντιδράς. Μην διαδηλώνεις. Μην απεργείς. Μην... διεκδικείς. Μην αντιστέκεσαι. Μην ονειρεύεσαι. Μη λερώνεις με τα βρώμικα χέρια σου τη βιτρίνα της εθνικής σωτηρίας.
Κάνε την συνείδησή σου κουρελόπανο και καθάρισε τις δαχτυλιές της οργής που άφησες πάνω στο τζάμι.
Σβήσε το μίσος σου γι αυτούς που ζουν τη ζωή σου με το σφουγγάρι της κοινωνικής γαλήνης και κάνε την εξαθλίωση ανάγκη.
Κάνε το εθνικό σου καθήκον και μετά στάσου πίσω από τη βιτρίνα. Στάσου ακίνητος κι άσε να σου φορέσουν ένα ρούχο στενό. Με τα χέρια σου να περισσεύουν από τα μανίκια. Ένα ρούχο που το φόρεσαν κι άλλοι πριν από εσένα. Που τώρα ήρθε η σειρά να φορέσεις εσύ και να σταθείς σαν κούκλα πλαστική στη βιτρίνα για να σε δουν οι επόμενοι. Αυτοί που θα το φορέσουν μετά από σένα… Εδώ η περίοδος των εκπτώσεων δεν σταματά ποτέ.
Εσύ απλά θα στέκεσαι ακίνητος σαν αριθμός και κάποιοι άλλοι θα τραβάνε δίπλα σου μια διαγώνια γραμμή και με δυο μικρά κυκλάκια θα δίνουν μια ποσοστιαία παράμετρο στη ζωή σου. Θα υπάρχεις… τοις εκατό. Θα ζεις σαν ένα ποσοστό με αναγωγές σε μακροοικονομικούς δείκτες, σε προθέσεις ψήφου, σε κλίμακες παραγωγικότητας και απόδοσης κεφαλαίων.
Γι αυτό σου λέω, κοίτα απέναντι αυτούς που κουβαλάνε το ποσοστό της ανεργίας στην πλάτη και μην τραβάς τα μανίκια, μη λερώνεις τη βιτρίνα.
Πέτρος Κατσάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου