Ο γυμνός Γκρίλο που σαρώνει τα social media...

Κατάφερε να στρέψει πάνω του τα βλέμματα της δημοσιότητας στην Ιταλία, μετά και το αρκετά υψηλό ποσοστό που έλαβε στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση.

Το πολιτικό φαινόμενο της Ιταλίας, ο ... Γενοβέζος αντισυστημικός Μπέπε Γκρίλο, φαίνεται πως έχει γίνει ίνδαλμα και έτσι δημοσιογράφοι και blogers «ψαχουλεύουν» το παρελθόν του προσπαθώντας να βρουν ό,τι μπορούν για τη μεγάλη «έκπληξη» των ιταλικών εκλογών.

Εδώ και λίγες ώρες κάνει το γύρο του διαδικτύου ένα εξώφυλλο του περιοδικού Internazionale του 2005 στο οποίο ο Γκρίλο εμφανίζεται γυμνός με ένα laptop να καλύπτει την επίμαχη περιοχή.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα σχόλια στο Twitter και το Facebook άρχισαν να πέφτουν «βροχή» μετά τη δημοσιοποίηση της φωτογραφίας.

Guardian: Ο Γκρίλο δεν είναι τόσο αντι-ευρωπαίος όσο νομίζουμε

Με αντίπαλό του το ιταλικό πολιτικό κατεστημένο και όχι την Ε.Ε.ο

Ο αρχισυντάκτης για θέματα Νότιας Ευρώπης, στη βρετανική εφημερίδα Guardian συνομιλεί με τον Γενοβέζο αντισυστημικό Μπέπε Γκρίλο, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι αντίπαλός του είναι το ιταλικό πολιτικό κατεστημένο και όχι η Ε.Ε.

«Το Κίνημα βλέπει την Ευρωπαϊκή Ενωση με βαθιά αμφιθυμία. Οταν του πήρα συνέντευξη πριν από λίγες εβδομάδες, ο Γκρίλο μου είπε ότι είναι ένας ''πεπεισμένος ευρωπαϊστής''. Από την άλλη πλευρά λέει ότι η απόφαση για το ευρώ είναι τόσο σημαντική που οι Ιταλοί θα πρέπει να αποφασίσουν σε δημοψήφισμα αν θέλουν να μείνουν εντός της ευρωζώνης. Το ίδιο ισχύει και για την οικονομία. Ο ίδιος ο Γκρίλο καταγγέλλει τον καπιταλισμό, αλλά το πρόγραμμα του Κινήματος μιλάει για την ανάγκη μείωσης του ελλείμματος, και με περικοπές στις δαπάνες», γράφει ο Χούπερ.

Και τονίζει : «Πολλοί από τους οπαδούς του Γκρίλο είναι απαισιόδοξοι για το μέλλον της Ιταλίας και της Ευρώπης, και ακόμη περισσότεροι είναι άνεργοι. Αλλά ενώ ο Γκρίλο κατακεραύνωσε όντως την σημερινή πολιτική κατεύθυνση της ΕΕ και της ευρωζώνης στην προεκλογική εκστρατεία του, χαρακτηρίζοντας τον Μάριο Μόντι σκυλάκι της Μέρκελ, κύριος στόχος του Κινήματός του είναι το διεφθαρμένο και αυτάρεσκο πολιτικό κατεστημένο της Ιταλίας».

«Οι αναλυτές της αγοράς βλέπουν το αποτέλεσμα των ιταλικών βουλευτικών ως ψήφο κατά της λιτότητας. Αλλά είναι κάτι περισσότερο. Θα παρερμηνεύσουν (και θα υπο-εκτιμήσουν) το αποτέλεσμα αν το δουν αποκλειστικά μέσα από τον φακό της οικονομικής κρίσης», καταλήγει στην ανάλυσή του ο Βρετανός δημοσιογράφος.

protothema.gr