Έργα και ημέρες...

Είναι ο πολιτικός που ποτέ δεν έλεγε καθ' ολοκληρίαν ψεύδη...
Τον βόλευαν πάντοτε οι μισές αλήθειες. Δηλαδή, το χειρότερο πλην αποτελεσματικό ψέμα...

Είναι ο πολύπλαγκτος που ... τα κατάφερνε πάντα με τους ελιγμούς.

Από τότε που μπήκε στην πολιτική, μέχρι την εκπλήρωση του ονείρου του να γίνει πρωθυπουργός... Είναι ο άνθρωπος που κατατρύχεται όσο λίγοι από τη «νεύρωση» της δικαίωσης. Γι' αυτό και διαχρονικά ισχυρίζεται ότι αυτός «τα είχε πει».

Ε, αυτό έκανε και τώρα με το φρέσκο βιβλίο του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ευθύς ο αλαζονικός τίτλος: «Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας 1990-1993 - Μπροστά από την εποχή της»... Τουτέστιν: αν δεν είχε πέσει η κυβέρνησή του, πιθανώς να είχε αποτραπεί η σημερινή καταστροφή, όπως επισήμανε ο ίδιος... Χειμαρρώδης ο ευσταλής επίτιμος δεν χαρίστηκε σε κανέναν, μιλώντας για όλα τα παθογενή της χώρας και της πολιτικής. Για την εξυγίανση του Δημοσίου, τις δυσκολίες της Οικονομίας, τις αδυναμίες προηγουμένων κυβερνήσεων, τις ευθύνες της Αριστεράς (της χρέωσε ώς και το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής!). Μονάχα για τον εαυτό του δεν θυμήθηκε τίποτε αρνητικό ή επιλήψιμο ο κ. Μητσοτάκης. Λόγω ειλικρινείας, προφανώς, για την οποία επαίρεται...

Ας θυμηθούμε, όμως, τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησής του. Ετσι, για την Ιστορία... Αλήθεια, τι έπραξε για το προβληματικό κράτος και τη λειτουργία του; Μήπως φρέναρε τους διορισμούς, σπορ στο οποίο επιδίδεται επί δεκαετίες με ιδιαιτέρως λαμπρά αποτελέσματα; Μήπως πολέμησε τη γραφειοκρατία, βελτίωσε τις υποδομές, κυνήγησε τη διαφθορά, ή έστω έθεσε τις βάσεις για την ανακαίνιση του κρατικού ερειπιώνα; Μήπως καταπολέμησε τη φοροδιαφυγή; Μήπως διευκόλυνε τις επενδύσεις, απλοποιώντας τις σχετικές διαδικασίες; Μήπως παρουσίασε κάποιο συγκεκριμένο Σχέδιο για την Ανάπτυξη και την Οικονομία, πλην των περικοπών, των απολύσεων και των ιδιωτικοποιήσεων;

Μήπως δεν ήταν ο ίδιος που εκποίησε την εύρωστη ΑΓΕΤ; Μήπως δεν ήταν ο πρωθυπουργός που είπε στους αστυνομικούς «εσείς είστε το κράτος»; Μήπως, τέλος, δεν είναι ο άνθρωπος που δεν κατάλαβε τίποτε από τη δυναμική του Μακεδονικού, λέγοντας κυνικά και άστοχα ότι «σε δέκα χρόνια θα το 'χουμε ξεχάσει»; Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη, άλλα φθέγγεται η πραγματικότητα. Η οποία πάντως τον δικαιώνει σε κάτι: η κυβέρνησή του ήταν προπομπός του Μνημονίου, των απολύσεων και της εξοντωτικής λιτότητος...

Κατά τα λοιπά, όσο και αν το επιδιώκει ο ευφυής και ικανός αυτός πολιτικός, δεν φαίνεται ότι θα μείνει στην Ιστορία ως σοφός «παππούς του έθνους». Θα τον κυνηγούν εσαεί τα έργα του, καθώς και οι θολές περίοδοι της πολιτικής του διαδρομής. Και η Αποστασία δεν είναι από τις πλέον ευμεγέθεις μελανιές...

Γιάννης Τριάντης

enet.gr