Η σούπα έκοψε...

Koσμάς Βίδος

Σε πρόσφατο ταξίδι μου στη Σουηδία στάθηκα μπροστά στις αναρτημένες στους δρόμους της Στοκχόλμης διαφημιστικές αφίσες του δικού τους «Master chef», η προβολή του οποίου ξεκίνησε στις 7 Ιανουαρίου.
Οι ... τρεις αρχιμάγειροι, που πόζαραν αγέλαστοι και αυστηροί προβάλλοντας μέσα από πηχτό σκοτάδι και φωτογραφημένοι σαν τον τρομακτικό γιατρό-βασανιστή τού «American Horror Story», έδιναν με τη μία την εντύπωση ότι είναι απόλυτοι κυρίαρχοι του παιχνιδιού και προειδοποιούσαν με τα παγωμένα βλέμματά τους τους παίκτες: Θα περάσετε πολύ δύσκολα. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να παρακολουθήσω κάποιο από τα επεισόδια ώστε να διαπιστώσω αν η... αίσθηση θρίλερ που διέτρεχε τη διαφημιστική καταχώριση περνούσε και στο στούντιο προσθέτοντας στην εκπομπή το απαραίτητο σασπένς.

Το βράδυ όμως της επιστροφής μου στην Αθήνα παρακολούθησα ένα επεισόδιο του εν Ελλάδι «Master chef» για να πλήξω αφόρητα. Κανένα σασπένς, καμία ένταση, κάνενα... horror story! Τι ήταν εκείνο που έκανε τόσο βαρετή αυτή την προσεγμένη παραγωγή; Θα προσπεράσω την παρουσιάστρια Μαίρη Συνατσάκη καθώς θεωρώ ότι (όπως και η Ευγενία Μανωλίδου στον προηγούμενο κύκλο) απλώς δεν έχει ρόλο: διεκπεραιωτική η παρουσία της, ελάχιστες οι ατάκες της, μετρημένα τα πλάνα της, δεν υπάρχουν ούτε ο χώρος ούτε ο χρόνος που θα της επέτρεπαν να ξετυλίξει το όποιο ταλέντο της. Αρκετά αδιάφοροι μου φάνηκαν οι παίκτες (σε σύγκριση και εδώ με την προηγούμενη περίοδο) και αυτός ήταν ένας ακόμη λόγος για να χάσω το ενδιαφέρον μου.

Εκείνο όμως που κυρίως με προβλημάτισε και με απογοήτευσε ήταν οι τρεις σεφ. Οι οποίοι, παραμένοντας το ίδιο αμήχανοι όπως και στον πρώτο κύκλο της εκπομπής (ομολογώ ότι περίμενα μετά την περσινή τους εμπειρία να είναι πιο λυμένοι και άνετοι), βροντοφωνάζουν με τη χωρίς ένταση παρουσία τους ότι δεν βρίσκονται στον δικό τους χώρο, ότι παίζουν έναν ρόλο που δεν τους πολυταιριάζει, που δεν τους πολυενδιαφέρει, που δεν τους πολυαρέσει... Βαρύς και ασήκωτος ο Λευτέρης Λαζάρου, άνευρος ο Γιάννης Λουκάκος, πιο χαλαρός αλλά μάλλον αδιάφορος ο Δημήτρης Σκαρμούτσος. Κανένας τους δεν επιβάλλεται όπως θα περιμέναμε να επιβάλλεται για τις ανάγκες του θεάματος ένας «βασιλιάς της κουζίνας».

Εκτός αυτού, όλοι τους μοιάζουν τις περισσότερες φορές να διαβάζουν τα λόγια τους από το autocue και όχι να μιλάνε αυθόρμητα. Και αυτή η έλλειψη αυθορμητισμού καθίζει ακόμη περισσότερο το θέαμα. Με λίγα λόγια, όσο αξιόλογοι σεφ κι αν είναι, δεν διαθέτουν τηλεοπτική άνεση. Και ο «Master chef» είναι περισσότερο ψυχαγωγική εκπομπή και λιγότερο εκπομπή μαγειρικής. Δυνατό στοιχείο της παραγωγής η κάμερα του σκηνοθέτη Πάνου Γεωργίου, δεν είναι όμως αρκετή για να απογειώσει ένα show το οποίο δεν διαθέτει κανέναν showman. Ενα φθαρμένο τηλεοπτικό concept που, ως φαίνεται, διέγραψε τον σύντομο κύκλο του και τελείωσε...
 
Από τη στήλη "Οn air" (BHMA)