Η κίνηση στους δρόμους είναι συχνό φαινόμενο για τους κατοίκους της Μόσχας. Όπως αναφέρει σε ρεπορτάζ του το BBC, οι Μοσχοβίτες έχουν βρει διάφορους πρωτότυπους τρόπους για να ξεχνούν τους φωτεινούς σηματοδότες και τις ώρες που χάνουν στο αυτοκίνητό τους, εγκλωβισμένοι σε μία «πρόμπκα» -όπως είναι η...
ρωσική λέξη για την κίνηση.
Ο ανταποκριτής του BBC αναφέρει ότι ξοδεύει δύο ώρες κάθε μέρα στην κίνηση. «Αυτό ισοδυναμεί με πάνω από 20 ημέρες κάθε χρόνο στο αυτοκίνητο, χωρίς να πηγαίνω πουθενά» λέει.
Πώς περνά ο ίδιος την ώρα του; Γράφει ποιηματάκια. Όχι επιπέδου Πούσκιν, όπως παραδέχεται ο ίδιος. Τον βοηθούν, πάντως, να περνά την ώρα του.
Η Έλενα Πισκούνοβα, ιδιοκτήτρια γυμναστηρίου, τραγουδά μελαγχολικά παραδοσιακά μοσχοβίτικα τραγούδια. Λέει ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να χαλαρώσουν οι μύες της και να φύγει το άγχος. Έχει βρει, μάλιστα, ορισμένες ασκήσεις αναπνοής που τη βοηθούν να περνά τον χρόνο της.
Μόλις η μεταφράστρια Όλγκα Σκούτα ακινητοποιηθεί σε ένα φανάρι, τραβά χειρόφρενο και βγάζει τις βελόνες πλεξίματος. Για την κίνηση θεωρεί ιδανικό το πλέξιμο καλτσών.
«Οι κάλτσες έχουν κάποια σημεία που είναι αρκετά απλά (στο πλέξιμο), άρα δεν χρειάζεται να είσαι πολύ επικεντρωμένος σε αυτά. Μπορείς να τις πλέξεις όταν έχεις κολλήσει στην κίνηση. Το πλέξιμο παίρνει μακριά το άγχος που νιώθω όταν είμαι κάπου ακινητοποιημένη χωρίς την θέλησή μου, επειδή στην πραγματικότητα κάνω κάτι δημιουργικό» λέει η ίδια στο BBC.
Από την άλλη, ο ιδιοκτήτης τένις κλαμπ Αλεξάντερ Ερόκινι γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό του, ενώ το αμάξι του ήταν ακινητοποιημένο στο φανάρι.
«Είδα αυτή την πανέμορφη γυναίκα δίπλα μου» λέει ο ίδιος. «Αποφάσισα να τη γνωρίσω. Κατέβασα το τζάμι του παραθύρου μου και της ζήτησα το νούμερο του κινητού της. Εκείνη μου φώναξε τα ψηφία και της τηλεφώνησα αμέσως. Την κάλεσα για καφέ το ίδιο βράδυ. Δύο χρόνια αργότερα, η Μαρίνα και εγώ είχαμε παντρευτεί» θυμάται.
Ο μοντέρ ήχου, Βασίλι Φιλατόφ σε μια μοσχοβίτικη «πρόμπκα», όπως είναι η ρώσικη λέξη για την κίνηση, συνδέεται στο Διαδίκτυο και δημιουργεί νέα ηχητικά εφέ.
«Εάν η κίνηση είναι καταστροφική, εάν σταματήσουν τα πάντα, τότε έχεις περισσότερο χρόνο. Είναι πανέμορφα. Μπορείς να μάθεις μια γλώσσα, μπορείς να ηχογραφήσεις ήχους, μπορείς να κάνεις τα πάντα με το να βρίσκεσαι απλά κολλημένος στην κίνηση» λέει.
Δεν είναι ο μόνος ρομαντικός. Όπως λέει η Έλενα Πισκούνοβα: «Υπάρχουν ελάχιστα μέρη πια στον κόσμο που μπορούμε να μείνουμε μόνοι μας και να σκεφτούμε για τα σημαντικά πράγματα σε αυτή τη ζωή. Καθώς κάθεσαι εκεί, χωρίς να κινείσαι, βλέποντας τα φώτα από τους φωτεινούς σηματοδότες να αλλάζουν, αυτή είναι η τέλεια στιγμή για να κάτσεις και να σκεφτείς: πρέπει να κάνω αυτή τη διαδρομή; Γιατί πηγαίνω εκεί; Και τι θα συνέβαινε εάν δεν έφτανα ποτέ;»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.