"... οι όρκοι στην πολιτική, τα συμβόλαια (με τον λαό ή ανάμεσα σε συν-ανταγωνιστές δελφίνους), γράφονται στην άμμο. Ή μάλλον, όχι. Γράφονται πάνω στο νερό"...
Κάπου στην αθανασία του Διαδικτύου θα κυκλοφορούν για πάντα οι θερμές χειραψίες, οι εναγκαλισμοί, τα ζεστά λόγια: Ο κ. Λοβέρδος αποδέχεται ευγενικά την ... προτεραιότητα του κ. Βενιζέλου και δηλώνει πιστός στρατιώτης. Ο κ. Βενιζέλος πάλι αποδέχεται ευγενικά την αυτοθυσιαστική προσφορά του συντρόφου του και τον αναγορεύει δεύτερο μετά τον πρώτο. Και οι δυο τους εκείνη τη στιγμή μιλούν με την Ιστορία· έτσι πιστεύουν κι αυτό θέλουν να πιστέψουμε κι εμείς. Και της λένε, δίκην όρκου, ότι συγκροτούν ένα δίδυμο που δεν θα διασπαστεί ποτέ και θα ξαναδώσει στο ΠΑΣΟΚ την εσβεσμένη αίγλη του. Η Ιστορία όμως έχει τους δικούς της ρυθμούς. Και αποκαλύπτει ταχύτατα πως οι όρκοι στην πολιτική, τα συμβόλαια (με τον λαό ή ανάμεσα σε συν-ανταγωνιστές δελφίνους), γράφονται στην άμμο. Ή μάλλον, όχι. Γράφονται πάνω στο νερό. Αν γράφονταν στην άμμο, θα είχαν μια ζωούλα, ώσπου να τα σαρώσει το πρώτο αεράκι ή κυματάκι. Αλλά όταν γράφονται πάνω στο νερό, σβήνονται την ίδια τη στιγμή της γραφής τους. Και να μη μας το ’λεγαν οι αρχαίοι με την παροιμία τους, «καθ’ ύδατος γράφειν», κάποια στιγμή θα το βρίσκαμε κι εμείς.
Λίγο καιρό λοιπόν μετά τους εναγκαλισμούς, ο κ. Λοβέρδος ανακάλυψε πως η πρόσκληση της Ιστορίας αφορούσε τον ίδιο, όχι τον κ. Βενιζέλο. Και είπε να φτιάξει το κόμμα του. Τα κόμματα βέβαια φτιάχνονται στην κοινωνία κι όχι με τα τεχνάσματα της επικοινωνίας. Αφού όμως η ελληνική διαθέτει 24 γράμματα και πλούτο επιθέτων, το δε Διαδίκτυο σου λύνει τα χέρια, είναι κουτό (αν όχι αντεθνικό) να μη ρίξεις κι εσύ τη ζαριά σου πάνω στο τάβλι της Ιστορίας. Πρωτοτυπείς λοιπόν λογοπαικτικά με τη ΡΙΚΣΣΥ (που θα μπορούσε να είναι και ΕΚΡΙΚΣΣΥ, αν έβαζες στην αρχή το Ε της Επαναστατικής και το Κ της Κοινωνικής), αιφνιδιάζεις όσους περίμεναν ότι θα βάφτιζες την κίνησή σου Νέα Ελληνική Ανόρθωση όπως είχες τιτλοφορήσεις το βιβλίο σου, ανακοινώνεις από την ιστοσελίδα σου την ίδρυσή της και θερίζεις αμέσως πλούσια σοδειά: «Εξι χιλιάδες επισκέφθηκαν το σάιτ μας και διακόσιοι συνυπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη». Τα ζήτω παραλείπονται ως ευκόλως εννοούμενα.
Για να μπει στον κόπο να ιδρύσει κόμμα ο κ. Λοβέρδος, σημαίνει ότι αισθάνεται πως έχει ήδη αποδείξει την πολιτική του αξία και τη διαχειριστική του ικανότητα. Πώς; Ως επί διετία υφυπουργός Εξωτερικών και κυρίως ως υπουργός από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Μάιο του 2012. Αν ο ίδιος πιστεύει ότι διέπρεψε υπουργικά και ότι ουδόλως ευθύνεται για την παρακμή του ΕΣΥ, δεν υπάρχει λόγος να επιχειρήσουμε να τον μεταπείσουμε. Λαθεύει πάντως αν φρονεί πως η τεχνική της αποστασιοποίησης είναι αποτελεσματική στην πολιτική όσο και στο θέατρο. Ο κ. Λοβέρδος για πολλά κρίσιμα χρόνια ασκούσε πολιτική από τις κορυφές του ΠΑΣΟΚ. Αν αποστασιοποιείται τώρα από το καταποντιζόμενο κόμμα του, το τελευταίο που δικαιούται είναι συχωροχάρτι αναδρομικής ισχύος.
Παντελής Μπουκάλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου