Ένα άρθρο του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» ήταν η αιτία να αφήσει οριστικά τη Γαλλία. Μετά από 10 χρόνια εργασίας στον ΟΟΣΑ, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου επιστρέφει στην Ελλάδα το 1998 όταν, έχοντας διαβάσει το άρθρο αυτό, τον... πλησιάζει ο Νίκος Θέμελης και τον φέρνει σε επαφή με τον Κώστα Σημίτη.
Οι αποτυχημένες προσπάθειες στην Κοζάνη
Όταν πρωτοκατέβηκε υποψήφιος στην Κοζάνη, ο ίδιος ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει αφηγηθεί ότι, στο τέλος μιας ομιλίας του, σηκώθηκε από τους συγκεντρωμένους ένας ηλικιωμένος και του φώναξε: «Εσύ είπες ότι δεν θα κάνεις ρουσφέτια. Άρα γιατί μας φώναξες»; Απέτυχε όμως σε δύο προσπάθειες να εκλεγεί βουλευτής, μέχρι το 2007 που τα κατάφερε έχοντας φαίνεται μάθει τους κανόνες του παιχνιδιού. Από το 2007 μέχρι το 2008 που έγινε εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ δεν ήταν πολύς αλλά φάνηκε ικανός χρόνος, για να εξελιχθεί ο κ. Παπακωνσταντίνου και να μυηθεί σε όλα τα μυστικά ενός πετυχημένου και δημοφιλούς πολιτικού.
Το Βατοπέδιο
Λίγα χρόνια από την ημέρα που ο ηλικιωμένος συντοπίτης, του ζητούσε τα… ρέστα για την απροθυμία του να κάνει ρουσφέτια, το όνομα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου εμπλέκεται στην υπόθεση του Βατοπεδίου όταν τον κατηγόρησαν ότι δέχθηκε να δει έναν συντοπίτη του Κοζανίτη, τον επιχειρηματία Πάπιστα την ίδια ώρα που ως εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε τη ΝΔ για τις σχέσεις με τον Πάπιστα.
Στα… βήματα του Μικ Τζάγκερ
Γεννημένος το 1961 στην Αθήνα. Είναι γιος του Στέργιου Παπακωνσταντίνου, αδερφού του πρώην υπουργού Εξωτερικών Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, όνομα που του έδωσε αναγνωρισιμότητα αλλά τελικά δεν τον βοήθησε όσο θα ανέμενε κανείς, αφού απέτυχε να εκλεγεί δύο φορές στην Κοζάνη, μέχρι την επιτυχή προσπάθεια του 2007. Έχει σπουδάσει οικονομικά στην Αγγλία (London School of Economics). «Μέλος και εγώ της μαφίας του Κολεγίου» συνήθιζε να λέει σε όσους τον ρωτούσαν και δεν παρέλειπε να υπενθυμίζει ότι εκεί ήταν φοιτητής και ο Μικ Τζάγκερ διότι «το Κολέγιο έχει αριστερή παράδοση και ας πήγε εκεί και ο Γιώργος Αλογοσκούφης».
Η Ολλανδέζα σύζυγος
Κατέχει Μεταπτυχιακό τίτλο από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και Διδακτορικό δίπλωμα από τη Σχολή Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (London School of Economics). Μετά τις σπουδές του, εργάστηκε επί 10 χρόνια στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στη Γαλλία.
Στο Λονδίνο γνώρισε και την Ολλανδέζα γυναίκα του με την οποία στη συνέχεια μετακόμισαν στο Παρίσι και εργάστηκαν μαζί στον ΟΟΣΑ. Όμως η σύζυγός του εγκατέλειψε τα οικονομικά και ξεκίνησε να γράφει ταξιδιωτικά βιβλία για μικρά ξενοδοχεία και ξενώνες. «Στο σπίτι μιλάμε τρεις-τέσσερις γλώσσες», έχει αποκαλύψει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου σε παλαιότερη συνέντευξη του. «Εγώ με τα παιδιά μιλάμε ελληνικά. Τα παιδιά με τη γυναίκα μου μιλάνε ολλανδικά και όλοι μαζί μιλάμε αγγλικά», έχει πει.
Οι σχέσεις με τον Κώστα Σημίτη
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1998 εργάστηκε ως σύμβουλος του Πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη για θέματα Κοινωνίας της Πληροφορίας. Δυο χρόνια μετά, ορίστηκε Ειδικός Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών για την Κοινωνία της Πληροφορίας (2000-2002). Υπήρξε μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΤΕ και εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της ΕΕ.
«Δεν ήταν εύκολες μέρες. Διατηρώ καλές σχέσεις με τον Κώστα Σημίτη» έχει δηλώσει για το πώς αισθάνθηκε τις μέρες που ο Γιώργος Παπανδρέου συγκρούστηκε με τον Κώστα Σημίτη.
Από το 2004 έως το 2007 ήταν οικονομικός σύμβουλος του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γιώργου Α. Παπανδρέου και το Σεπτέμβριο του 2007 εκλέγεται βουλευτής Κοζάνης. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, το Μάρτιο του 2008, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναλαμβάνει καθήκοντα Εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Ηγείται του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ τον Ιούνιο του 2009 και παραμένει ευρωβουλευτής για λίγους μήνες.
Ο εκτοπισμός της Λούκα
Είναι Σεπτέμβριος του 2009, παραμονές εκλογών, όταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ως εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ προειδοποιεί όσα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζονται να ξαναπιάσουν τις καρέκλες της εξουσίας: «Αυτοί οι 50 άνθρωποι σε κάθε τοπική κοινωνία δεν είναι το ΠΑΣΟΚ, είναι απλώς κάποιοι καρεκλοκένταυροι του ΠΑΣΟΚ και δεν θα είναι αυτοί που θα εκφράσουν το καινούργιο ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές».
Είναι εκείνες οι εκλογές που ο «νέος πολιτικός» εκφράζοντας το «καινούργιο ΠΑΣΟΚ» πείθει τον Γιώργο Παπανδρέου ότι εκείνος και όχι η Λούκα Κατσέλη πρέπει να είναι ο επόμενος τσάρος της οικονομίας. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναγορεύεται από τον τότε Πρωθυπουργό επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου και ξεκινάει την καριέρα του με μια απογραφή στα δημόσια οικονομικά, όπως είχε κάνει ο Γιώργος Αλογοσκούφης. Ο στόχος αυτής της μοιραίας απογραφής ήταν διττός. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ήθελε να αποδείξει ότι η ΝΔ αλλοίωσε συστηματικά τα δημοσιονομικά στοιχεία και ήθελε να παρουσιάσει υψηλό έλλειμμα προκειμένου στη συνέχεια να δείξει ότι κατάφερε να το μειώσει. Τελικά εκείνο που κατάφερε ήταν να καταρρακώσει την αξιοπιστία της Ελλάδας στο εξωτερικό, να εκτινάξει στα spread στις 1.500 μονάδες και να καταστήσει πλέον αδύνατο το δανεισμό της χώρας.
Οι καταγγελίες για την ΕΛΣΤΑΤ
Τραγική ειρωνεία ή φυσικό επόμενο είναι πως ο ίδιος εισαγγελέας που μόλις χθες έστειλε στη Βουλή τη δικογραφία για τα αλλοιωμένα στοιχεία της λίστας Λαγκάρντ, ο Γρηγόρης Πεπόνης, είναι ο ίδιος που διαβίβασε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου τη δικογραφία με τα παραποιημένα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Η δικογραφία σχηματίστηκε μετά από καταγγελίες της καθηγήτριας Οικονομετρίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην μέλους της ΕΛΣΤΑΤ Ζωής Γεωργαντά για τεχνητή διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009. Η κ. Γεωργαντά είχε καταγγείλει ότι τον Νοέμβριο του 2010 η ΕΛΣΤΑΤ, δεχόμενη πιέσεις από την Eurostat, εμφάνισε το έλλειμμα του 2009 στο 15,4% από 12- 13% που ήταν, με στόχο να ληφθούν επιπλέον δυσμενέστερα οικονομικά μέτρα. Όπως επίσης κατήγγειλε, η διόγκωση έγινε με την ταξινόμηση στη Γενική Κυβέρνηση των ΔΕΚΟ, χωρίς να έχουν προηγηθεί στατιστικές μετρήσεις, όπως γίνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Την ίδια εκείνη μοιραία περίοδο αναθεώρησης του ελλείμματος, δεν ήταν λίγα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που προειδοποιούσαν ότι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν είναι το κατάλληλο πρόσωπο για την κατάλληλη θέση, ότι η απειρία του ίσως να κοστίσει ακριβά στη χώρα. Όμως ο Γιώργος Παπανδρέου περιβάλλει με απόλυτη εμπιστοσύνη το συνεργάτης του. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν πτοείται από τις επιθέσεις. Αισθάνεται πολύ ισχυρός. Οι δηλώσεις του σπέρνουν φόβο στην αγορά και οδηγούν πολλούς καταθέτες να αποσύρουν τα χρήματα τους από τις ελληνικές τράπεζες. Πολλοί βουλευτές ακόμη και σήμερα θυμούνται ότι την εποχή των μαζικών αναλήψεων από τις τράπεζες. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου όμως όχι μόνο δεν καθησυχάζει με τις δηλώσεις τους αλλά είναι εκείνη η ίδια εποχή που δηλώνει «έχουμε λεφτά μέχρι τα μέσα Ιουλίου».
Μέσα σε αυτό το κλίμα ο τσάρος της Οικονομίας ανακοινώνει το ένα σκληρό πακέτο μέτρων μετά το άλλο, χωρίς να σταθμίσει τον παράγοντα ύφεση που γκρεμίζει τα δημόσια έσοδα, στεγνώνει τις πηγές ρευστότητας, βυθίζει την αγορά, εκτοξεύει την ανεργία, φέρνει σε απόγνωση τράπεζες, επιχειρήσεις και πολίτες.
Η αισιοδοξία για επιστροφή στις αγορές
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, το «στιβαρό» ύφος του υπουργού Οικονομικών εξαντλείται μόνο στην Καραγιώργη Σερβίας και τη Βουλή. Γιατί ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου αδυνατεί να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές μας για καλύτερους όρους δανεισμού. Αναλαμβάνει στο εξωτερικό δεσμεύσεις που δεν μπορεί να υλοποιήσει. Ακόμη και αν η μία έκτακτη εισφορά ακολουθεί την άλλη, αποτέλεσμα αυτών των χειρισμών ήταν για μια ακόμη φορά η οργή των Ευρωπαίων εταίρων την ίδια ώρα που ο κ. Παπακωνσταντίνου ισχυριζόταν ότι η Ελλάδα πέτυχε επί των ημερών του τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έγινε ποτέ. Θέμα χρόνου ήταν για τον ίδιο η επιστροφή στις αγορές και η δυνατότητα δανεισμού της χώρας, που δεν συνέβη όμως ποτέ.
Η μάχη κατά της φοροδιαφυγής
Οι πύρινοι λόγοι του υπουργού Οικονομικών κατά της φοροδιαφυγής δεν αποδίδουν, τα φορολογικά έσοδα καταρρέουν όχι μόνο γιατί η κυβέρνηση αδυνατεί να πιάσει τη φοροδιαφυγή αλλά και γιατί η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών έχει εξαντληθεί. «Η φοροδιαφυγή είναι έγκλημα κατά της χώρας», λέει και ξαναλέει με κάθε ευκαιρία ο κ. Παπακωνσταντίνου που ανακοινώνει τον διορισμό στη θέση του Γραμματέα του ΣΔΟΕ, του Ιωάννη Διώτη, τέως αντεισαγγελέα, γνωστού από την υπόθεση της 17 Νοέμβρη,
Τους κρίσιμους εκείνους μήνες που η συνεργασία του κυβερνητικού επιτελείου ήταν επιβεβλημένη και αναγκαία περισσότερο από ποτέ, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου έχει αποφασίσει ότι δεν του χρειάζεται η άποψη κανενός. Είναι κοινό μυστικό ότι μόνος του λαμβάνει τις αποφάσεις. Κοινό μυστικό είναι επίσης και οι επιθέσεις που δέχονται, από το επικοινωνιακό του επιτελείο, όλοι οι υπόλοιποι υπουργοί γιατί δεν κάνουν όπως θα έπρεπε τη δουλειά τους. Η χώρα «υποχρεώνεται» στο Μνημόνιο και πέφτει στο γκρεμό. Και κάπως έτσι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου γίνεται ο μοιραίος υπουργός που θα μείνει στην ιστορία ως ο χειρότερος υπουργός τη χειρότερη στιγμή για την Ελλάδα.
Στον ανασχηματισμό του 2011 έρχεται πλέον η ώρα να απομακρυνθεί από το υπουργείο Οικονομικών για το υπουργείο Περιβάλλοντος, θέση στην οποία παραμένει και με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο. Στις εκλογές του 2012 ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου κατέρχεται υποψήφιος στην Αττική δεν καταφέρνει όμως να εκλεγεί. Ακόμη και αν ήταν υποψήφιος στην Κοζάνη επενδύοντας στο οικογενειακό όνομα «Παπακωνσταντίνου» οι πιθανότητες του να εκλεγεί ήταν και πάλι ελάχιστες αν συνυπολογίσει κανείς εκτός από την εξαφανισμένη δημοτικότητα του ότι θα είχε συνυποψήφιο τον ισχυρό άνδρα του ΠΑΣΟΚ Π. Κουκουλόπουλο.
Οι συμβουλές και ο Κομφούκιος
Λίγους μήνες μετά τις εκλογές του 2012, ο κ. Παπακωνσταντίνου φιλοξενήθηκε στο αφιέρωμα μιας πολιτικής εφημερίδας για τους βουλευτές που δεν κατάφεραν να επανεκλεγούν. «Κινούμαι στο χώρο των συμβουλευτικών υπηρεσιών σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ συνεχίζω διαλέξεις σε πανεπιστήμια. Επίσης γράφω ένα βιβλίο για την οικονομική κρίση και την επίμαχη περίοδο στη χώρα μετά το 2009» είχε δηλώσει τότε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Κανείς δεν έμαθε ποιος αναζήτησε τις συμβουλές στον κ. Παπακωνσταντίνου και αν από την πορεία των τελευταίων χρόνων αποκόμισε εμπειρία χρήσιμη. Ο ίδιος σε συνέντευξή του τον Μάϊο του 2009 είχε δηλώσει: «Ο Κομφούκιος -αν θυμάμαι καλά- είχε πει πως η εμπειρία είναι ένας φανός που κουβαλάμε στην πλάτη μας και φωτίζει τη διαδρομή που διανύσαμε, αλλά ελάχιστα το δρόμο μπροστά μας. Υπό την έννοια αυτή, η συζήτηση για το αν θα αλλάζαμε κάτι στη ζωή μας είναι μάλλον άτοπη. Δεν μπαίνω συνεπώς στον κόπο να διερωτηθώ αν υπό το φως της τωρινής μου εμπειρίας θα είχα διαλέξει μια άλλη διαδρομή στη ζωή μου. Διότι αν είχα ακολουθήσει διαφορετική διαδρομή δεν θα ήμουν αυτός που είμαι τώρα αλλά κάτι λίγο διαφορετικό, με άλλες εμπειρίες και ίσως άλλες απόψεις».
matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου