Ιφιγένεια εθυσιάσθη. Άνεμος ούριος δεν προβλέπεται...

«Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια, είναι η άνοιξη που δεν έφερες». (Οδυσσέας Ελύτης)...

Καιρό τώρα παρακολουθούμε ένα αφόρητα κακοπαιγμένο σήριαλ με την παραποιημένη, κρυμμένη, άφαντη, εμφανιζόμενη εκ νέου, συγκρινόμενη με προηγούμενη και πάει λέγοντας , «λίστα Λαγκάρντ». Και...

δυστυχώς σε αυτό το πλαίσιο, η πομπώδης προχθεσινή «θυσία» ενός πρώην υπουργού δεν συμβάλει στην αποκάλυψη της δομής ενός συστήματος το οποίο επί χρόνια φρόντιζε για την πολιτική και οικονομική μακροημέρευση του πολιτικού προσωπικού με βάση εγχώρια και εξωτερικά οικονομικά συμφέροντα.

Και μόνο η ύπαρξη ενός εγγράφου όπως η λίστα Λαγκάρντ, στην όποια εκδοχή της, θα έπρεπε από μόνη της να αποτελεί μια μη αναστρέψιμη συνθήκη για την άρδην πολιτική εξαφάνιση του εμπλεκόμενου πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας. Το θέμα δεν είναι πόσοι και ποιοί συμπεριλαμβάνονται σε αυτή την λίστα, όπως και να διαμορφωθεί αυτή μετά τις όποιες προσθαφαιρέσεις.

Στην εγχώρια εκδοχή της αξιόπιστη δεν θα είναι. Το υπαρκτό θέμα της φοροδιαφυγής όπως και το θέμα του «πόθεν έσχες» ενδεχομένως μπορεί να αφορά άτομα που βρίσκονται στην λίστα. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η λίστα Λαγκάρντ επικαλείται στοιχεία από μία και μόνο τράπεζα της Ελβετίας. Το θέμα είναι ότι οι κυβερνώντες δεν έπραξαν ούτε το στοιχειώδες, την στιγμή που η χώρα σπαρασσόταν από τα ελλείμματα.

Η πάταξη της φοροδιαφυγής και ο έλεγχος του πόθεν έσχες δεν καθιστά ένα φορολογικό σύστημα δίκαιο, απλά το εφαρμόζει. Αλλά ούτε καν αυτό δεν τόλμησαν να εφαρμόσουν: το δικό τους φορολογικό σύστημα… Δεν χρειάζεται καμιά λίστα να μας δείξει ότι στον τόπο αυτό επί χρόνια κυριάρχησαν ως πολιτική πρακτική, η διαπλοκή, η αδιαφάνεια, η ατιμωρησία, η λαφυραγώγηση και η εξυπηρέτηση πάσης φύσεως συμφερόντων. Μια χώρα τρόπαιο μετά την νίκη και την ήττα του αντιπάλου και τανάπαλιν.

Η καθημερινότητά μας δείχνει δυστυχώς με τον πιο οδυνηρό τρόπο το πώς κυβερνήθηκε η χώρα.

Το ερώτημα που προκύπτει σήμερα μετά τις όποιες αποκαλύψεις είναι αν είναι σε θέση το σημερινό πολιτικό προσωπικό της χώρας να πολεμήσει αυτές τις δομές που αναπαράγουν και συντηρούν την αδιαφάνεια και την διαπλοκή - δομές τις οποίες , ας μην ξεχνάμε το ίδιο δημιούργησε και συντήρησε –και να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής. Προφανώς δεν είναι δυνατόν.

Η διαχείριση της υπόθεσης της λίστας Λαγκαρντ δείχνει ότι ακόμα και σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει ως κύριο μέλημά του την διατήρηση των εύθραυστων ισορροπιών της τρικομματικής κυβέρνησης. Ωσάν να μην αντιλαμβάνεται ότι η συνεχιζόμενη έλλειψη αξιοπιστίας και διαφάνειας στον τόπο δημιουργεί τις συνθήκες που συντηρούν ένα διεφθαρμένο σύστημα το οποίο χρειάζεται και διεφθαρμένες κυβερνήσεις.

Η κρίση που βιώνει η χώρα από την αρχή αντιμετωπίστηκε ως πρόβλημα δημοσιονομικών ελλειμμάτων και οικονομικής διαχείρισης, αν και ήταν από την αρχή φανερό ότι ήταν μια βαθιά και πολυεπίπεδη συστημική κρίση αξιών.

Σε αυτή την κρίση πρέπει να απαντήσουμε ατομικά και συλλογικά με την δύναμη του παραδείγματός μας, αλλιώς τα χελιδόνια θα μας προσάψουν την άνοιξη που δεν φέραμε.


Ιωάννα Κοντούλη