Από τον Καραχάλιο στον …Λειβαδά! Και η ζωή συνεχίζεται …

gavdosfm.gr
Το ξαναλέω, είναι χρονιάρες μέρες και καλό θα ήταν να ηρεμήσουμε, να ξεφύγουμε κάπως από τη μιζέρια της ειδησεογραφικής ανακύκλωσης, να αναπνεύσουμε και να εκπνεύσουμε ολοπνευμόνως μήπως αντιληφθούμε ότι «πήραμε τη ζωή μας λάθος» κι’αλλάξουμε ζωή!
Να μπούμε σε...
άλλους ρυθμούς, ρε παιδί μου, να χαλαρώσουμε, να γίνουμε λίγο πιο αισιόδοξοι, να ανοιχτούμε ο ένας στον άλλο, να κάνουμε εξωστρέφεια που λέει κι’ ο Μυταράκης – εγώ άλλο καταλαβαίνω με τον συγκεκριμένο όρο – να βρούμε το «μότζο» μας, να ζυγοσταθμιστούμε ψυχολογικώς, να χεστούμε από τη χαρά μας αντί από τους ορατούς και αόρατους φόβους μας, ως συνήθως!
Πώς όμως; Εκεί που μας πιάνει η εξωστρέφεια κάτι γίνεται και επανερχόμεθα στην καθεστηκυία δυσπεψία και ξαναπέφτουμε στο «ντιπρέσιον» αδύναμοι να πιστέψουμε ότι υπάρχει ελπίς! Μετά την απελευθέρωση της νέας δανειακής δόσης προς την Ελλάδα και τις συγκρατημένα θριαμβευτικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, ήρθε μια ακόμη ένδειξη να επιβεβαιώση όσους από εμάς θεωρούν ότι «όλα τα ίδια αλλάζουνε κι’όλα τα ίδια μένουν». Απεπέμφθη εκ της θέσεως του Γενικού Γραμματέως Τουρισμού ο Νίκος ο Καραχάλιος – που μας επεσκέφθη πρόσφατα στα πλαίσια «επενδυτικού συνεδρίου» για την πρώθηση της Ελλάδος και συνέστησε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου να γίνη η Ελλάς …Μαρακές – εξαιτίας της επιταγής 140.000 Ευρώ με την οποία φέρεται να φέσωσε τον ΕΟΤ ο σύμβουλός του Κώστας Βασιλάκος. Χεστήκαμε, θα μου πείτε. Ποιός όμως πήρε τη θέση του; Ο Πάνος Λειβαδάς, τον οποίον είχαμε τη χαρά – αφού για γέλια ήτανε – να γνωρίσουμε ως Γενικό Γραμματέα Επικοινωνίας επί πρωθυπουργίας Καραμανλή του Δευτέρου! Η αλήθεια είναι ότι ο Πάνος που έχει δεσμούς και με τη Μακρόνησο, εννοώ το Λονγκ Αϊλαντ της Νέας Υόρκης, χανότανε στην Επικοινωνία αφού επρόκειτο για ιδιαίτερα ταξιδιωτικό άτομο, ταξιδευτής να το πούμε πιο ποιητικά. Κάθε τόσο εμφανιζόταν στις ΗΠΑ και έβγαζε ομιλίες στα πιο απίθανα μέρη για να δικαιολογήση το ταξίδι και τα έξοδα που πλήρωναν οι μαλάκες, οι Ελληνες φορολογούμενοι δηλαδή. Είχε δε μονίμως το ίδιο θέμα να παρουσιάση, με τις ανάλογες παραλλαγές: η Ελλάς μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνας του 2004! Του είχε γίνει έμμονη ιδέα! Και τώρα, όταν με το καλό θα μας επισκεφτή, να δήτε που για το ίδιο πράγμα θα μιλήση! Σου λέει ας μείνουμε στα σίγουρα αντί να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψη σε κάτι καινούργιο και να τα κάνουμε πιο σκατά από ό,τι είναι!

Παραπολιτικώς να αναφέρω ότι οι Καραχάλιος και Λειβαδάς μισούνται τόσο παθιασμένα όσο και οι Σπηλιωτόπουλος – Ρουσόπουλος. Δεν είναι τυχαίο που ο μεν πρώτος ήταν «προτεζέ» του Αρούκου ο δε δεύτερος αποκύημα του Ρουσόπουλου. Ο Καραχάλιος παραιτήθηκε από Γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της ΝΔ ύστερα από συνέντευξη που έδωσε στη «Χέραλντ Τρίμπιουν» η οποία κρίθηκε επικριτική για τον Καραμανλή και την οποία φέρεται να διένειμε ανά την κυβέρνηση ο Λειβαδάς, ως Γενικός Γραμματεύς Επικοινωνίας της ΝΔ, για να τον κάψη.

Rombotis

Σας τα είπα όλα αυτά για να αντιληφθήτε πόση σχέση έχουν με τον Τουρισμό, την υπ’αριθμόν ένα βιομηχανία της Ελλάδος υποτίθεται, αυτοί οι δύο κύριοι! Πρόκεται ουσιαστικά για κομματικό στέλεχος (για να μη πω κομματόσκυλο) ο ένας (Καραχάλιας) και για επίσης κομματικό μπόλιασμα ο δεύτερος (Λειβαδιάς, ο οποίος ως ο πρώην αφεντικός του, ο Ρουσόπουλος, έχει και «αριστερές» περγαμηνές). Πώς είναι δυνατόν ένα τέτοιο νευραλγικό πόστο να καλύπτεται με χαρτιά μουντζουρωμένα για να μην πω καμμένα, με άτομα που ουδεμία σχέση έχουν με το αντικείμενο και δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα άλλο από περισσότερα προβλήματα; Πώς μπορεί να πείση αυτή η κυβέρνηση για την ειλικρίνεια των προθέσεών της, όταν μία μετά την άλλη οι θέσεις, ακόμη και οι επόμενες των υπουργείων, καλύπτονται λαμβάνοντας υπόψη εσωκομματικές ισορροπίες και με γνώμονα την εσωκομματική ανακύκλωση; Σε όλη την Ελλάδα, αλλά και τη Διασπορά, αφού στις δυνάμεις της ομνύονται δημαγωγικώς οι πάντες, δεν υπάρχει κάποιος εγνωσμένου κύρους και με τις ειδικές γνώσεις που θα απαιτούσε μια τέτοια θέση; Γιατί πάντα να πηγαίνη η δημόσια διοίκηση από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη;

Τί άλλο από αυτή την κρίση περιμένει ο Σαμαράς για να καθαρίση τους κόπρους του Αυγεία και να ανοίξη πόρτες σε κανένα άτομο της προκοπής; Εκτός αν μέχρι εκεί τραβάη κι’αυτός, εάν δηλαδή είναι στην κατηγορία των στελεχών που ο ίδιος επέλεξε! Αν είναι έτσι τότε γιατί να μην γίνη κι’ο Τσίπρας πρωθυπουργός; Και πόσο χειρότερο θα είναι άραγε το σκυλολόι του ΣΥΡΙΖΑ που καρτερεί, μασουλώντας το θεσμικό του κόκκαλο, τη σειρά του να μάθη διακυβέρνηση στου Κασιδιάρη το κεφάλι που δεν αποκλείεται να γίνη Αξιωματική Αντιπολίτευση έτσι που κατάντησαν οι «μέιν στριμ» κομματικές δυνάμεις; Και πόσον καιρό ακόμα οι κατ’ευφημισμόν «πολίτες» θα ανέχονται αυτόν τον εμπαιγμό;

Οι κομματάνθρωποι είναι όπως τις βδέλες: όσο κάθονται στην πληγή θα ρουφάνε αίμα. Απαιτείται η με κάθε τρόπο απομάκρυνσή τους! Ας γίνη αυτή η συλλογική υπόσχεση των Ελλαδιτών για τη νέα χρονιά!

Δημήτρης Ρομποτής D.R.

ΥΓ: Καλά όλοι οι άλλοι, αλλά εσύ, ρε Χρύσανθε Λαζαρίδη, που έχεις και την έξωθεν εμπειρία, γιατί δεν τραβάς κανένα αυτί; Είσαι ικανοποιημένος μ’αυτά που γίνονται; Μονίμως από Καραχάλιο σε Λειβαδά θα πηγαίνει η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός του οποίου είσαι εξ απορρήτων;