Είναι ανάγκη επιτακτική η κάλπη να αναδεικνύει «εθνικό βουλευτή» «και όχι βουλευτή της συνιστώσας της εκλογικής του περιφέρειας». Αυτό μπορεί να γίνει με την κατάργηση του σταυρού προτίμησης, που αποτελεί την καρδιά του πελατειακού συστήματος.
Το...
σύστημα εκλογής με σταυρό οδηγεί το βουλευτή σε κινήσεις πανικού, όπως στην εγκατάλειψη του κόμματός του και στη μετακίνησή του σε πολιτικούς χώρους την ιδεολογία των οποίων ενδεχομένως ουδόλως πιστεύει.
Οδηγεί τον βουλευτή στην υπεράσπιση παράλογων συντεχνιακών διεκδικήσεων διατήρησης προνομίων, που λειτουργούν εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, λειτουργώντας έτσι ως τροχοπέδη σε προοδευτικές και αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Το βιώσαμε στην προσπάθεια απελευθέρωσης των κλειστών επαγγελμάτων αλλά και σε άλλες περιπτώσεις.
Ο σταυρός υπαγορεύει προνόμια στους βουλευτές όπως χρήση υπηρεσιακού αυτοκινήτου για επισκέψεις στον τόπο διαμονής των πελατών, όπως και το δικαίωμα διορισμού συγγενών και φίλων στη Βουλή, που οι υπάλληλοι απολαμβάνουν ιδιαίτερων προνομίων κυρίως αμοιβών.
Ο σταυρός ξεσήκωσε οργισμένες αντιδράσεις στη Βουλή στην πρόταση του υπουργού Οικονομικών για εξίσωση των αμοιβώντων υπαλλήλων της Βουλής με τις αμοιβές των λοιπών δημοσίων υπαλλήλων.
Ο σταυρός ματαίωσε προσπάθεια αλλαγής του εκλογικού νόμου για περιορισμό του σταυρού και κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών (πρόταση του πρώην υπουργού κ. Γιάννη Ραγκούση).
Ο σταυρός θέλει τον πολίτη υποτακτικό και ταπεινωμένο να συνωστίζεται στα πολιτικά γραφεία εκλιπαρώντας ή και απαιτώντας κάθε είδους ρουσφέτια. Δεν χρειάζονται νομίζω άλλα παραδείγματα για να καταδειχθεί πώς ένα προνομιακό και φαύλο σύστημα χτίστηκε γύρω από το σταυρό.
Πέρα από την επιβεβλημένη κατάργηση του σταυρού, θα πρέπει να αναληφθούν ευρύτερες πρωτοβουλίες για γενικότερες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα αρχής γενομένης με την τροποποίηση του συντάγματος.
Θα πρέπει να θεσμοθετηθεί νομοθετικό σώμα αποσυνδέοντας την ιδιότητα του βουλευτή από την ιδιότητα του υπουργού.Θα πρέπει να περιορισθεί ο αριθμός των βουλευτών στους 150, να καταργηθούν οι ασυλίες, να σταματήσει η ατιμωρησία επιόρκων λειτουργών, να καταργηθεί η δυνατότητα παραγραφής αδικημάτων με απλό κλείσιμο της Βουλής.
Οι εκλογές να διεξάγονται κάθε 4 χρόνια και όχι όποτε βολεύει το κυβερνών κόμμα.Τα ζητήματα αυτά αποτελούν μέρος μόνο των στρεβλώσεων του συστήματος. Η πάταξη της κακοδιαχείρισης και της διαφθοράς θα πρέπει ν' αποτελούν εθνικό στόχο.
Από το μπαλκόνι της εξουσίας ακούμε ξανά και ξανά τους υπαίτιους για την κατάντια της χώρας να απειλούν ότι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο της διαφθοράς και της φαυλότητας. Κουράσανε ακόμα και την απειλή.
Οι καιροί είναι κάτι παραπάνω από δύσκολοι και ο λαός πορεύεται σε ανηφορικούς και δύσβατους δρόμους με το κεφάλι σκυφτό και τους ώμους γυρτούς και μπροστά και τριγύρω πούσι και καταχνιά.Γι' αυτό ο λαός απαιτεί, παράλληλα με την ύψιστης προτεραιότητας προσπάθεια για απεγκλωβισμό της χώρας από τα αδιέξοδα του υφεσιακού κύκλου, ανατροπές και ρήξεις σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής και ηθικής λειτουργίας της πολιτείας.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα κανείς πολιτικός και κανένα πολιτικό κόμμα δεν καταπιάνεται με αυτά τα καίρια ζητήματα.Καμία αναπτυξιακή προσπάθεια δεν θα οδηγήσει τη χώρα στον δρόμο της προόδου και της προκοπής, εάν το ίδιο το σύστημα δεν λάβει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για μια πραγματική ανασύσταση του κράτους.
Και λέω το ίδιο το σύστημα, γιατί η συσσωρευμένη οργή αποτελεί εύφλεκτο υλικό που το άγγιγμα και μιας πυγολαμπίδας έστω, είναι ικανό να βάψει κόκκινες πλατείες της ειρήνης.
Θ. Βλασσόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου