Τον περασμένο αιώνα ο Τ.Σ. Έλιοτ ταξίδευε στην Ευρώπη και έβλεπε έρημη γη. Ετούτο τον αιώνα, ο υποψήφιος πριν λίγο καιρό για Booker και τώρα για ΕΜΜΥ, χάρη στη τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου του Dead Europe, Χρήστος Τσιόλκας, βλέπει την Ευρώπη να...
πεθαίνει στα Βαλκάνια. Τότε ήταν οι Μεγάλοι Πόλεμοι που άφηναν πίσω τους ρημαγμένη γη. Σήμερα είναι η Μεγάλη Κατάρρευση που φτιάχνει απελπισία. Η κ. Μέρκελ ήρθε, είδε, νίκησε η όχι και απήλθε. Οι φωνές των διαδηλωτών ούτε έφτασαν στα αφτιά της. Ηγεμόνας Μακιαβελικός αυτή, μιας Ευρώπης που έγινε το αντίθετο απ το όραμα της. Όχι Ενωμένη αλλά Διχασμένη. Πίστεψαν πράγματι κάποιοι ρομαντικοί πως η Ευρώπη μπορούσε να ενωθεί, να χει κοινούς στόχους, οικονομία, όραμα, ζωή; Μια ήπειρος αρχαία, απ’ όταν οι θεοί κόβανε βόλτες ανάμεσα σε θνητούς, ερωτεύονταν και έκαναν παιδιά. Όπως ο Δίας, που αφημένος σε ανθρωπινή λαγνεία βασανιστική, άρπαξε την όμορφη Ευρώπη, μέσα απ την αθωότητα και τις αγκαλιές των φιλενάδων της όπως μάζευαν λουλούδια, στα λιβάδια της Τύρου ή της Σιδώνας. Κάτασπρος ταύρος έγινε όλο ορμή και νιότη. Από τη Φοινίκη, με την κόρη στην πλάτη του, ο ταύρος-Δίας κολύμπησε ως την Κρήτη, για να ολοκληρωθεί η αποπλάνηση. Ο Δίας έκανε μαζί της τρεις γιους, όλους φτιαγμένους να γίνουν βασιλιάδες και της χάρισε τρία δώρα: τον Τάλω, έναν μεταλλικό γίγαντα-φύλακα που να την προστατεύει άγρυπνος, ένα κυνηγόσκυλο που δεν έχανε ποτέ το θήραμά του και ένα όπλο που δεν αστοχούσε ποτέ. Η σύγχρονη Ευρώπη προστασία, τροφή και δύναμη χρειαζόταν. Αλλά δε της τα χάρισε κάνεις Θεός ποτέ…
Σ αυτή τη γερασμένη, κουρασμένη σε γη, ιδέες, ανθρώπους ήπειρο, όλοι οι λαοί έχουν πολεμήσει πολλές φορές με τους άλλους κοντινούς η μακρινούς λαούς. Έχουν φανατιστεί στο όνομα θρησκειών και αιρέσεων, έχουν χύσει αίμα για σύνορα, έχουν μισήσει τον γείτονα τους με τη διαφορετική γλώσσα και νοοτροπία. Ξεκίνησαν πολέμους που έσυραν όλες τις άλλες ηπείρους στο χάος, στο τεράστιο κακό. Έφτιαξαν τον ρατσισμό, την αποικιοκρατία, το φυλετικό μίσος, την Ιερά Εξέταση, το φασισμό, το ναζισμό, τις κοινωνικές τάξεις και τους αποκλεισμούς, την αριστοκρατία, τον Χίτλερ, τον Στάλιν, τον Φράνκο, τον Μουσολίνι, τον Παπαδόπουλο, τον Ναπολέοντα, τον Βλαντ Τσέπες, τον Ροβεσπιέρο, τις γκιλοτίνες και τις αίθουσες βασανιστηρίων. Εξαπέλυσαν το σατανικό αχόρταγο ένστικτο για κέρδος στο κόσμο. Ναι. Έφτιαξε και ομορφιά η Ευρώπη. Ποιητές, ζωγράφους, γλυπτές, αρχιτέκτονες, διανοητές, φιλοσόφους. Τους οποίους βέβαια τις περισσότερες φορές θανάτωσε μόνη της και αναγνώρισε μετά θάνατον.
Κάποια στιγμή για λόγους οικονομικούς κυρίως, για να σταθούν απέναντι στο δολάριο, οι ισχυροί της ηπείρου αυτής οραματίστηκαν την Ένωση. ΕΟΚ την λέγαμε εδώ, θυμάστε; Να αφήσουμε τους πολέμους και τα μίση και τις αιρέσεις μας πίσω. Να τους γυρίσουμε τη πλάτη. Να ψάξουμε τα κοινά μας. Να γίνουμε η Ενωμένη Ευρώπη των λαών. Και κάναμε, σα τα παιδιά όταν ντύνονται μεγάλοι και μιμούνται τα σουσούμια τους, πως γίναμε ένα. Που; Πως; Νέο είλωτες οι Νότιοι και καινούργιες αποικίες, με φτηνούς κάφρους και κούληδες, στη γειτονιά της ηπείρου. Και μέσα σ όλη αυτή την απάνθρωπη και αδιάφορη γη, η Μέρκελ να ματώνει για τους Έλληνες και τις θυσίες τους, λίγο αργότερα απ την ρήση της συγγενούς της ιδεολογικά πως το κέρδος πάνω απ όλα, της Λαγκάρντ που έλεγε πως τη νοιάζουν τα παιδιά στην Αφρική και όχι στην Ελλάδα γιατί οι γονείς τους φοροδιαφεύγουν. Και η ίδια η πίστη της γηραιάς ηπείρου στον Μαμμωνά τελικά καταπίνει την ίδια και την ενότητα της. Και έρχεται και η άσκηση με τις σειρήνες, εχθές, Πέμπτη 11 Οκτωβρίου του 2012 να μας θυμίσει όλα τα κακά που περάσαμε και οι ίδιοι ως Ευρωπαίοι κάτοικοι σε μια γωνίτσα της, στην ακρούλα. Και τρυπάνε τα αφτιά μας απ τον ήχο. Και αταβιστικός μέσα μας καραδοκεί μουδιασμένα ο φόβος. Και ας μη μας βομβαρδίζουν οι καλοί μας φίλοι Ευρωπαίοι, σε άξονες ισχυρούς η μη. Τουλάχιστον όχι αυτή τη φορά…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΛΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου