3.9.12
Που ποντάρει ο Σαμαράς...
fimotro.blogspot
Γράφει ο Παναγιώτης Παπακωστόπουλος
Τα μέτρα που διαβάζουμε οτι θα ληφθούν ασφαλώς και είναι επώδυνα, ιδιαίτερα όταν έρχονται ως προσθετικά άλλων μέτρων που είχαν ληφθεί. Είναι υφεσιακά που θα σπρώξουν κι άλλο την κοινωνία προς τα κάτω. Ουσιαστικά είναι μέτρα μεγάλου...
σοκ και για πολλούς μοιάζουν ατελέσφορα. Γιατί όμως ο Σαμαράς έκανε τόσο μεγάλη βουτιά στις περικοπές, φτάνοντας ακόμη και στην κοινωνική πολιτική του κράτους με τα προνοιακά και αναπηρικά επιδόματα; Είναι σαδιστής που του αρέσει να χτυπάει το λαό; Είναι ανίκανος για πρωθυπουργός; Είναι τσιράκι της Μέρκελ; Μπορεί και να είναι. Μπορεί όμως και να μην είναι τίποτα απο όλα αυτά, αλλά ένας πρωθυπουργός που παίρνει δύσκολες αποφάσεις μην υπολογίζοντας το προσωπικό και κομματικό κόστος. Το ερώτημα που προκύπτει σε αυτή την περίπτωση είναι που στο καλό ποντάρει ο Σαμαράς με τα μέτρα; Η απάντηση είναι στο πρωτογενές έλλειμμα. Αυτό τον οικονομικό δείκτη προσπαθεί να ισοσκελίσει. Γι αυτό και τα μέτρα που παίρνει είναι περισσότερα απο όσα χρειάζονται, καθώς συνυπολογίζει και μια απόκλιση απο το στόχο. Για να το πούμε πιό απλά, το πρωτογενές έλλειμμα είναι σαν να έχει μια επιχείρηση έσοδα 2000 ευρώ και έξοδα 2.500 ευρώ. Το συνολικό έλλειμα είναι όταν η επιχείρηση έχει να εξυπηρετήσει και 1000 ευρώ δάνειο. Βάλτε τώρα την Ελλάδα στη θέση της επιχείρησης και έχετε την απάντηση σε δύο πράγματα: Πρώτον σε οτι αφορά την αδυναμία της να ανοίξει ένα παιχνίδι εκβιασμών, όπως προτείνουν μερικοί. Είναι απο χέρι χαμένη, γιατί χωρίς οικονομική βοήθεια θα κάνει εσωτερικά μπάμ με απρόβλεπτες συνέπειες. Δεύτερον, αν παρατηρήσει κάποιος τον δείκτη πρωτογενούς ελλείμματος, θα διαπιστώσει οτι παρά το γεγονός της αποτυχίας να πιάσει το στόχο που κάθε φορά τίθεται, ο δείκτης συνεχώς βελτιώνεται, ως αποτέλεσμα βέβαια της συνεχούς υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου του λαού. Με τις νέες περικοπές ο Σαμαράς -μη έχοντας άλλη δυστυχώς επιλογή- κατεβάζει κι άλλο το βιοτικό επίπεδο, ελπίζοντας να κερδίσει το στοίχημα του πρωτογενούς πλεονάσματος. Να φέρει δηλαδή τα έσοδα πάνω απο τα έξοδα, για να μπορέσει μετά να βρεθεί απέναντι στους δανειστές απο θέση ισχύος. Αν το καταφέρει θα φανεί στο ταμείο της διετίας που ο ίδιος προσδιόρισε. Αν δεν το καταφέρει και οι θυσίες των πολιτών θα πάνε χαμένες και η Ελλάδα θα ψάχνει την τύχη της στην Αφρική...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου