Και ξαφνικά γεμίσαμε λίστες. Λίστες στενές με τρεις πρώην υπουργούς. Λίστες μεσαίες με 32, 36, 50 πολιτικούς -ανάλογα τι προτιμάτε, ποιός τις διοχετεύει και ποιός τις αποκαλύπτει. Λίστες ευρύχωρες με...
2.000 πολίτες που έχουν καταθέσεις στην Ελβετία. Με δημόσια πρόσωπα που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Με νυν και πρώην υπουργούς και βουλευτές, οι οποίοι ελέγχονται για ανεξήγητο πλουτισμό. Με κρατικούς αξιωματούχους που έβαλαν το χέρι τους στο μέλι.
Εκεί που μας είχαν στη στέρηση μας σερβίρουν τώρα …αστακομακαρονάδες. Δεν ξέρω τι έγινε ξαφνικά -αν και πολλά μπορούμε να υποθέσουμε- αλλά λες και άνοιξαν οι ουρανοί και πέφτουν οι λίστες σαν το χαλάζι. Και μάλλον δεν είδαμε ακόμη τίποτε. Δικογραφίες, πορίσματα, καταγγελίες, ένορκες καταθέσεις, διατακτικά ερευνών έχουν πλημμυρίσει τα δημοσιογραφικά γραφεία.
Σε λίγο μπορεί να τα δούμε να πουλιούνται και στην Ομόνοια, στο καλάθι, μαζί με τα κουλούρια Θεσσαλονίκης. Στη διατίμηση βέβαια. Ένα ευρώ η καταγγελία, 5 η κατάθεση, 10 η δικογραφία, 50 το πόρισμα εφόσον είναι καταδικαστικό, διαφορετικά δωρεάν μαζί με μια δικογραφία. Ανεξάρτητα κέντρα και ελεγχόμενα παράκεντρα φροντίζουν να ανεβάζουν στα ύψη την αδρεναλίνη της διαφθοράς. Αποδεδειγμένης ή αναπόδεικτης δεν έχει σημασία.
Δεν προλάβαμε να χωνέψουμε τον Μεϊμαράκη και μας σερβίρουν Παπαντωνίου. Δεν προλάβαμε να τελειώσουμε τον Βουλγαράκη και στο πιάτο μας τοποθέτησαν τον Καμμένο. Είχαμε πρώτο πιάτο τον Λιάπη και μας φέρνουν δεύτερο τον Βερελή. Για φρούτο εκτός από τον Τσοχατζόπουλο μας προτείνουν και τον Σμπώκο, ενώ για γλυκό μπορούμε να διαλέξουμε ανάμεσα στον Άρη Σπηλιωτόπουλο και τη Βόζεμπεργκ.
Ή θέλουν να μας κάνουν να βαρυστομαχιάσουμε, να ξεράσουμε και να μην θέλουμε να φάμε άλλο ή κάποιοι αποφάσισαν μαζί με τα ξερά να κάψουν και χλωρά. Αυτό είναι και το πιθανότερο. Χύνεται μελάνι, επί δικαίων και αδίκων, ώστε να θολώσουν τα νερά. Όταν αποδεδειγμένα μεταξύ των πολιτικών που αναφέρονται υπάρχουν και καθαροί παρέχεται η δυνατότητα και στους βρώμικους να κρυφτούν πίσω από αυτούς.
Το σίγουρο είναι ότι η βροχή των λιστών ξεκίνησε με τις αλλαγές στο ΣΔΟΕ. Όχι μόνον στην ηγεσία του, αλλά και στα παρακάτω κλιμάκια, όπου έχει ξεσπάσει έντονος παρασκηνιακός πόλεμος. Σίγουρο επίσης είναι ότι, το ξεφύλλισμα των δικογραφιών, χρονικά συμπίπτει με τις (μισθολογικά δικαιολογημένες, κατ’ εμέ) αντιδράσεις του δικαστικού σώματος.
Είναι κάποιοι επίορκοι που διακινούν την «χαρτούρα»; Είναι αντίποινα στις αλλαγές και τις περικοπές; Είναι προσπάθεια να σπιλωθεί η δικαιοσύνη και να απαξιωθεί το ΣΔΟΕ, αφού σχεδόν όλοι υποψιάζονται τους λειτουργούς τους ως πηγή των δημοσιογραφικών αποκαλύψεων; Αρμόδιοι να απαντήσουν είναι οι ίδιοι, αφού αυτοί, εκ του νόμου, έχουν την αρμοδιότητα να ερευνήσουν τις υποθέσεις.
Και βέβαια σίγουρο είναι ότι οι αποκαλύψεις συμπίπτουν αφενός με την επικείμενη ψήφιση των επαχθών και επώδυνων μέτρων από τη Βουλή και αφετέρου με τις πολιτικές εξελίξεις που θα πυροδοτήσει η εφαρμογή των μέτρων. Εξελίξεις που πιθανολογείται -ή ορισμένοι ευελπιστούν- ότι θα οδηγήσουν σε ανασύνθεση του πολιτικού τοπίου, με την δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών και την ανάδειξη νέων προσώπων σε ηγετικά πόστα. Και βέβαια ουδείς μπορεί να αποκλείσει, κάθε άλλο, ποικιλώνυμους εκβιασμούς ή προσπάθεια, ελεγχόμενης έστω, αποσταθεροποίησης για ιδιοτελείς ή άλλους λόγους.
Και τέλος είναι σίγουρο ότι συγκεκριμένη λίστα με ονόματα 30, 40, 50 πολιτικών δεν υπάρχει. Υπάρχουν υποθέσεις που ερευνώνται. Άλλες έχουν κλείσει και άλλες είναι σε εξέλιξη. Για άλλες οι καταγγελίες διαπιστώθηκε ότι ήταν αβάσιμες και για άλλες ότι χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης. Σε άλλες υπάρχουν στοιχεία και αποδείξεις για τέλεση εγκλημάτων και σε άλλες το κίνητρο ήταν καθαρά πολιτικές ή προσωπικές αντιδικίες.
Όμως, δεν μπορεί να τσουβαλιάζονται όλες αδιακρίτως και να δίδεται η εντύπωση ότι όλοι -όσων τα ονόματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας- είναι ένοχοι. Υπάρχουν ένοχοι και πρέπει να τιμωρηθούν. Και να τιμωρηθούν βαριά. Να στερηθούν των πολιτικών τους δικαιωμάτων, να πάνε φυλακή, να δημευθεί η περιουσία τους.
Δεν μπορεί όμως δίπλα στο όνομα του Άκη Τσοχατζόπουλου που βρίσκεται στη φυλακή, να εμφανίζεται για παράδειγμα το όνομα του Νίκου Κωνσταντόπουλου επειδή κάποιος κατήγγειλε ότι δήθεν δεν δήλωσε την δικηγορική αμοιβή που έλαβε από μία υπόθεση και ενώ έχει αποδειχθεί ότι την είχε γράψει κανονικά στα βιβλία του, την είχε δηλώσει και είχε φορολογηθεί γι’ αυτήν. Δεν μπορεί δίπλα στο όνομα του Γιάννη Σμπώκου, τον οποίον ερεύνησε, και κατηγορεί, η δικαιοσύνη για τις μίζες στα εξοπλιστικά προγράμματα, να υπάρχει και το όνομα του Μιχάλη Καρχιμάκη επειδή κάποιος, ανώνυμος, κατήγγειλε ότι δήθεν είναι ιδιοκτήτης τριών ξενοδοχείων!!!
Δεν μπορεί επειδή κάποιος καταγγέλλει -για λόγους άγνωστους, από ιδιοτέλεια μέχρι τρέλα- κάποιον άλλον να βρίσκεται αυτός στο ίδιο κάδρο με ενόχους ή υπόπτους για εγκληματική πράξη. Δεν μπορεί ένας που έχει νόμιμα και δηλωμένα λεφτά στην Ελβετία να εξομοιώνεται με έναν άλλο που τα έχει παράνομα, αδήλωτα και είναι μίζα ή προϊόν κάποιου άλλου εγκλήματος. Δεν μπορεί, σε τελική ανάλυση, να ευτελίζεται μια νόμιμη και επιβεβλημένη ελεγκτική διαδικασία πολιτικής διαφθοράς, γιατί αυτό γίνεται όταν δίπλα στον Σατανά βάζεις και την παρθένα. Όταν σε μία λίστα στριμώχνεις ενόχους και αθώους, το μόνο που καταφέρνεις είναι να σπέρνεις την αμφιβολία για όλους, να προσθέτεις, αντί να αφαιρείς, εμπόδια στη διαλεύκανση των αμαρτωλών υποθέσεων, και να μετατρέπεις το δημόσιο βίο σε ζούγκλα.
Φελνίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου