Οι στίχοι του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου ήταν η αφορμή. Η αιτία για την διαγραφή μου, ήταν άλλη...
«Οι στίχοι ενός παραδοσιακού τραγουδιού, που ήρθε στο μυαλό μου καθώς ήταν το αγαπημένο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, υπήρξε η αφορμή της διαγραφής μου από την Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας, την οποία πληροφορήθηκα από τα μέσα ενημέρωσης.
Η ... αιτία όμως ήταν άλλη. Η καθαρή και ξάστερη πολιτική μου θέση, αυτή που με σθένος υπερασπίστηκα δίπλα στον Αντώνη Σαμαρά και ενώπιον του λαού στις πρόσφατες εκλογές και από την οποία ουδέποτε μετακινήθηκα, παραιτούμενος ακόμα και από την θέση του Υφυπουργού Εργασίας.
Η διαγραφή μου αποτελεί ένα ακόμα μήνυμα της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας ότι, τώρα που άλλαξαν οι ρόλοι και φτάσαμε μέχρι την εξουσία, άλλαξαν και οι θέσεις. Ότι οφείλουν όλοι να ξεχάσουν την «άμεση επαναδιαπραγμάτευση» και το σθεναρό «όχι σε νέα μέτρα ύφεσης και φτώχιας εις βάρος του λαού», που πρώτος ο Αντώνης Σαμαράς διαλαλούσε προεκλογικά
Η διαγραφή μου είναι ένα σιωπητήριο άγγελμα προς τους βουλευτές και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, ότι το «τότε» δεν είναι «τώρα» και πως για μία ακόμα φορά, ο λαός μας θα πρέπει να υποστεί την ανακολουθία έργων και πράξεων μίας κυβέρνησης.
Είναι προφανές λοιπόν, πως το… tweet ήταν μόνον η αφορμή.
Το ξέρω πως έγινα πολύ δυσάρεστος, όταν με πολύ ξεκάθαρο και έντιμο πολιτικό λόγο εγκατέλειψα την θέση του Υφυπουργού. Το ξέρω πως έγινα ακόμα πιο δυσάρεστος όταν όλη η λάσπη που προσπάθησαν να μου εκτοξεύσουν δεν έπιασε πουθενά και όταν αντελήφθησαν, πως πίσω από το Νικολόπουλο δεν υπάρχει τίποτα «κακό» και τίποτα «περίεργο», παρά μόνο η αποφασιστικότητα ενός έμπειρου πολιτικού, που επί 38 χρόνια υπηρετεί με συνέπεια και τιμή την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, να παραμείνει πιστός και αληθινός απέναντι σε όσα και ο ίδιος προεκλογικά δεσμευόταν απέναντι στον λαό.
Έγινα δυσάρεστος όταν με κάθε τρόπο τόνιζα πως η κυβέρνηση οφείλει να μιλήσει ανοιχτά και ξεκάθαρα στην βάση της Νέας Δημοκρατίας για την «νέα πραγματικότητα» και ακόμα περισσότερο, όταν έθεσα υποψηφιότητα για Γραμματέας του κόμματος, υπερασπιζόμενος την επίσης έντιμη και ξεκάθαρη πρόταση, η βάση της Ν.Δ. και το ανώτατο πολιτικό της όργανο να αποφασίσει για την στροφή πολιτικής που αυταπόδεικτα πλέον έχει κάνει η κυβέρνηση έναντι του μνημονίου και της επαναδιαπραγμάτευσης. Κάποιοι, λοιπόν, μάλλον δεν ήθελαν με τίποτα να φτάσει η υποψηφιότητά μέχρι τέλους και οι απόψεις μου να τεθούν υπόψη των στελεχών του κόμματος. Γιατί πονάει η αλήθεια… Πονάει η πραγματική πολιτική. Πονάει η εντιμότητα. Πονάει η συνέπεια λόγων και πράξεων!
Ας είναι…
Αποδέχομαι κάθε «ποινή» που μου επιβάλλει το σημερινό σύστημα ηγεσίας της παράταξης που ποτέ δεν θα πάψω να θεωρώ «σπίτι» μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου