http://www.volosnet.net
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, αυτός ο απίθανος κύκλος των «Αθανάτων» του διεθνούς αθλητισμού που κάνει καριέρα στο όνομα του ολυμπισμού, μετά το φιάσκο των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα δεν ήξερε που να κρυφτεί.
Αναζητούσε διέξοδο και κατέληξε πως η μόνη χώρα που θα μπορούσε να αναγεννήσει τον θεσμό των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν αυτή που τους γέννησε. Επιστράτευσαν τότε το...
αρχαίο ελληνικό πνεύμα, το ήθος της Ολυμπίας και το φιλειρηνικό οικουμενικό μήνυμά της για να ξεπλύνουν την ντροπή της εμπορευματοποίησης.
Έκαναν την καρδιά τους πέτρα, μας βρήκαν μπόσικους, εκμεταλλεύθηκαν και το όραμα του γέρου Καραμανλή για μόνιμη διεξαγωγή τους στην Ολυμπία και τελικώς τα κατάφεραν να αναγεννήσουν μια υπόθεση κλονισμένη, φορτώνοντας σε εμάς κοντά στα 15 δισ. ευρώ και αφού προηγουμένως μας ξέσκισαν με τις απαιτήσεις τους και τις περιβόητες κίτρινες κάρτες.
Έμεινε σε εμάς το κλέος και το βάρος, που δυστυχώς αποδείχθηκε δυσβάσταχτο.
Οχτώ χρόνια μετά, στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου, η Ελλάδα δεν έτυχε ούτε μιας αναφοράς, ούτε ενός καλού λόγου.
Με τη χώρα στα γόνατα, τη κοινωνία της να υφίσταται τα πάνδεινα, όλοι αυτοί οι γίγαντες της κλίκας του διεθνούς ολυμπισμού, δεν είχαν ούτε λόγο συμπαθείας προς τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Δεν αξίζει τέτοιας τύχης και συμπεριφοράς η Ελλάδα.
Η αξία της είναι δεδομένη και δεν εξαρτάται μόνο από την οικονομική θέση της. Διαθέτει πλεονεκτήματα και όπλα, γεωπολιτικά, ιστορικά, ηθικά και άλλα.
Είναι σε θέση να διεκδικήσει την περηφάνια της, μπορεί να δείξει ότι δεν της πρέπει τέτοια στάση και συμπεριφορά.
Αν εκείνος ο απίθανος καριερίστας Ζακ Ρόγκ που πανηγύριζε το 2004 στην Αθήνα θέλει να μας ξεχάσει, ας του δείξουμε εμπράκτως την περιφρόνησή μας, αποχωρώντας από το κλαμπ της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Και ίσως μια τέτοια επιλογή να αποτελέσει την απαρχή μιας μακράς διαδικασίας ανάκτησης της χαμένης εθνικής αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας, χωρίς την οποία καμία χώρα, κανένας λαός, δεν μπορεί να κάνει ούτε βήμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου