του Ν.Γ. Δρόσου
Εφεδρεία στον ιδιωτικό τομέα δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει, όμως, είναι η ανεργία, οι απολύσεις και τα λουκέτα.
Όπως υπάρχει και ο καθημερινός αγώνας του καθενός από εμάς για τη διατήρηση της θέσης εργασίας του. Όχι μέσω κινητοποιήσεων, απεργιών και διαμαρτυριών, αλλά μέσω της σκληρής δουλειάς και της επίδειξης πνεύματος συνεργασίας.
Στην...
αγορά εργασίας, ο καθένας κατέρχεται με όσες δυνάμεις, ικανότητες ή δεξιότητες διαθέτει. Η διαφορά, όμως, είναι ότι ενώ στον ιδιωτικό τομέα αυτές αξιολογούνται καθημερινά, στον δημόσιο ποτέ.
Μόνη αιτία απόλυσης στον δημόσιο τομέα είναι η διάπραξη σοβαρού πειθαρχικού ή και ποινικού παραπτώματος, το οποίο μάλιστα αξιολογείται από επιτροπές που πολύ συχνά είτε δεν βλέπουν, είτε δεν ακούν, είτε και τα δύο…
Όποιος έχει αμφιβολία ως προς αυτό, ας ρίξει μια ματιά στις ετήσιες εκθέσεις του φίλτατου κ. Λ. Ρακιντζή, αλλά και τη σχεδόν καθημερινή ειδησεογραφία για τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους που την γλυτώνουν «ελαφρά» και επιστρέφουν σύντομα στις υπηρεσίες τους ανενόχλητοι…
Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι στον δημόσιο τομέα, οι οποίοι δεν κάνουν καλά ή δεν «πονούν» τη δουλειά τους. Ασφαλώς υπάρχουν και είναι πολλοί. ..
euro2day.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου