Δάκρυα και πόνος για τα μετάλλια...

Δείτε τις φωτογραφίες...
Κανείς δεν κέρδισε μετάλλια χωρίς κόπο, κανείς δεν κάνει πρωταθλητισμό χωρίς θυσίες. Τα πράγματα όμως βγαίνουν αρκετά εκτός ελέγχου στην Κίνα, όπου η μοίρα των αθλητών αποφασίζεται από... άλλους ήδη από πολύ μικρή ηλικία, σύμφωνα με βρετανική εφημερίδα.

Όλα άρχισαν τη δεκαετία του ’80 όταν, το Κομμουνιστικό Καθεστώς αποφάσισε πως η γελοιοποίηση της Κίνας στις μεγάλες διοργανώσεις θα έπρεπε να τερματιστεί και πως θα πρέπει να σφυρηλατηθεί μία γενιά πιθανών πρωταθλητών.

Έτσι, δόθηκε στους δασκάλους η οδηγία να εξετάζουν τους μαθητές τους για πιθανές ενδείξεις αθλητικών ικανοτήτων και να αναφέρουν κάθε παιδί που έχει εμφανείς δυνατότητες ώστε αυτό να εγκατασταθεί σε ένα από τα 3.000 κρατικά προπονητικά κέντρα.

Όπως είπε η μητέρα της Κινέζας Ye Shiwen- που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου- η μικρή Ye «εξέφρασε την ευχή να γίνει κολυμβήτρια από την τρυφερή ηλικία των επτά ετών».

Η πραγματικότητα είναι πως επιλέχθηκε γιατί είχε ασυνήθιστα ανδροπρεπές κορμί με μεγάλα χέρια και μακριά πόδια.
Η μικρή τότε Ye απομακρύνθηκε από το σπίτι της οικογένειας στην πόλη Hangzhou κι εγκαταστάθηκε στο αθλητικό σχολείο Chen Jingluin.

Στα 11 της είχε κερδίσει το πρώτο της πρωτάθλημα.

Η μητέρα της επιμένει πως η ίδια και ο σύζυγός της πάντα της έλεγαν πως «δεν έχουν σημασία τα αποτελέσματα, πρέπει να απολαμβάνεις τη συμμετοχή».

Το προπονητικό καθεστώς της Κίνας έχει παρομοιαστεί, από λίγους δυτικούς παρατηρητές που έχουν καταφέρει να εισχωρήσουν και να σπάσουν το τείχος της μυστικότητας, με αυτό των φυλακών του 19ου αιώνα.

Ο Ολυμπιακός παρατηρητής και Βρετανός ολυμπιονίκης Sir Matthew Pinsent, που το είδε, το χαρακτήρισε «ενοχλητική εμπειρία». Παιδιά σε πολύ μικρή ηλικία απομακρύνονται από τους γονείς τους και εγκαθίστανται σε αυτά τα κέντρα προπόνησης όπου τα όριά τους δοκιμάζονται μέχρι δακρύων. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή είχε τότε δεσμευτεί να ερευνήσεις τους ισχυρισμούς του αλλά παραμένει άγνωστο αν κάτι έχει αλλάξει.

Τον περασμένο Ιανουάριο κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο σοκαριστικές φωτογραφίες με παιδιά να κλαίνε από τον πόνο, την ώρα της προπόνησης.

Στο τοίχο της αίθουσας, μία μεγάλη πινακίδα έγραφε: «Χρυσό», υπενθυμίζοντας το σκοπό που αγιάζει τα μέσα.