1.7.12

Στο μέτωπο της Κηφισιάς...


Παντελης Mπουκαλας

Ας δεχτούμε πως όταν πέφτει χιόνι και κλείνουν οι δρόμοι έχει κάποιο νόημα να βλέπουμε τον ρεπόρτερ με τη νιτσεράδα του να μιλάει με το κανάλι του από τη χιονισμένη Μαλακάσα, κατακόκκινος. Είναι να σαν να θέλει να δείξει ότι...
... συμπάσχει με τους χιονόπληκτους, ότι τέλος πάντων κινδύνους και περιπέτειες δεν έχουν μόνο οι πολεμικοί ανταποκριτές. Αλλά τώρα, με τον εν ακινησία και ασυγκινησία πρωθυπουργό, τι νόημα έχει να βλέπουμε τους ρεπόρτερ ακροβολισμένους έξω από το σπίτι του κ. Σαμαρά στην Κηφισιά, να μεταδίδουν τις «τελευταίες πληροφορίες», ανούσιες όσο και οι πρώτες; Αν οι προϊστάμενοί τους πιστεύουν ότι με φόντο το πρωθυπουργικό σπίτι, το ρεπορττάζ τους αποκτά αυθεντικότητα και κύρος, τότε ή λαθεμένη σημασία αποδίδουν στις λέξεις «αυθεντικότητα» και «κύρος» ή λάθος εννοούν το ρεπορτάζ.

Από φόβο μήπως κάποιο κανάλι εντυπωσιάσει τους τηλεθατές περισσότερο από το υπόλοιπα με τις ιατρικές του ανταποκρίσεις (ένα ισχνό αντίγραφο της εποχής του Ωνασείου), ξανάγιναν μόδα τα ρεπορτάζ «από την καρδιά του προβλήματος». Μαθαίνουμε έτσι τα μαντάτα από τον έκτακτο απεσταλμένο που, μες στον ήλιο, έχει φόντο το πρωθυπουργικό σπίτι και ρίχνει νευρικές ματιές δεξιά κι αριστερά για μην του ξεφύγει τίποτα, π.χ. ο πιτσαδόρος, που μπορεί να μην είναι ο πιτσαδόρος αλλά μεταμφιεσμένος ο κ. Μεϊμαράκης που κουβαλάει το προσχέδιο των νέων προς τρόικαν επιστολών μες στο κουτί της πίτσας. Η αστειότητα σαν σοβαρότητα... Και τι καημός είν’ αυτός. Ουδείς μιλάει για το σπίτι του πρωθυπουργού. Ολοι στην «πρωθυπουργική οικία» αναφέρονται. Θα πιστεύουν φαίνεται πως, με την καθωσπρέπει οικία στη θέση του ταπεινού σπιτιού αναβαθμίζεται όχι τόσο το σπίτι όσο η δική τους δουλειά. Περίπου με την ίδια λογική άλλωστε αποφεύγουν να μιλούν για αρρώστια και μιλούν για νόσο ή ασθένεια.

Συμβαίνει και στις μεταδόσεις ποδοσφαιρικών παιχνιδιών: Ολο και πιο αραιά ακούμε ότι ο τάδε παίχτης «έχασε την ευκαιρία να σκοράρει», διότι τείνει να επικρατήσει το δήθεν βαρυσήμαντο πλην απλώς αστείο «απώλεσε την ευκαιρία». Επιπλέον, ποτέ ο παίχτης που αποβάλλεται δεν βγαίνει από το γήπεδο, έτσι απλά, αλλά «εξέρχεται του γηπέδου»· έτσι σοφολογιοτατίστικα...
kathimerini.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: