"Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν μυαλά οι νεοναζιστές. Ας αλλάξουν τουλάχιστον όσοι τους αντιμετώπιζαν είτε σαν ήρωες και λεβέντες είτε σαν απλώς γραφικούς, αν όχι και σαν ακίνδυνο κομμάτι του τηλεοπτικού λάιφ στάιλ"...
Παντελης Mπουκαλας
Μόνον οι απολύτως αφελείς, και ταυτόχρονα απολύτως ανιστόρητοι, θα περίμεναν ότι η μαζική κατακραυγή εναντίον της Χ.Α., μετά τα τηλεοπτικά αποκαλυπτήρια της βιαιολαγνίας της, της κυριότερης «ιδεολογικής» της σταθεράς, θα... επηρέαζε έστω και ελάχιστα την ηγεσία της και στελέχη της με τη στρατιωτική πειθαρχία και την επίσης στρατιωτική συμπεριφορά, σχεδόν ρομποτική ώρες ώρες. Ηδη στις πρώτες ανακοινώσεις τους μόλις που συγκρατήθηκαν να μη διαδηλώσουν την περηφάνια τους για το ξυλοπικό μάθημα πατριδογνωσίας που έδωσε το «πουλέν» του αρχηγού (σύμφωνα και με το επαναστατικό ψευδώνυμό του) στα δύο «παλιοκουμμούνια», θήλεα μάλιστα. Οσο για τον πόλεμο του Ιντερνετ, δεν έλειψαν εκεί όσοι προπηλάκισαν την κ. Κανέλλη και την κ. Δούρου με λέξεις βαναυσότερες και από τις χαστουκογροθιές του κ. Κασιδιάρη.
Λίγες ώρες μετά το επεισόδιο, κι ενώ ακόμα δεν είχε καταλαγιάσει η καταγγελτική βοή, οι λεβέντες εισέβαλαν στο Πάντειο (για να αναβαθμίσουν σε πανεπιστημιακά τα μαθήματα εθνικής ηθικής διαπαιδαγωγήσεως), αφού πρώτα δίδαξαν τι εστί Ελλάς σε μετανάστες εκτός της σχολής. Την ίδια περίπου ώρα ο μικροηγεμών τους, μιλώντας στην Ελευσίνα, υμνολογούσε τη χούντα (δεν τον πειράζει φαίνεται που εξαιτίας της πατήθηκε η Κύπρος), και κήρυσσε την απελευθέρωση των «αλύτρωτων πατρίδων», «με τη βοήθεια του Θεού». Ελληνα τον πολιτογραφεί κι αυτός, και βεβαίως εθνικόφρονα.
Πουθενά στην Ευρώπη οι νεοφασίστες και οι νεοναζιστές δεν ενοχλούνται ιδιαίτερα από τις εναντίον τους καταγγελίες, όταν αυτές εξαντλούνται στη φλούδα της ηθικολογίας. Ισα ίσα, τις χλευάζουν, αν δεν τις μετρούν σαν πιστοποιητικό της «γνησιότητάς» τους. Πουθενά δεν ενοχλούνται όταν κηρύσσεται η απομόνωσή τους ή όταν επιβάλλεται με νομικούς ή νομικίστικους όρους. Αντίθετα, αυτό τούς τρέφει, τους εξοπλίζει (μεταφορικά και κυριολεκτικά) και δίνει έρεισμα στο ναρκισσιστικό αίσθημα του κυνηγημένου, όταν κυνηγοί (κεφαλών) είναι οι ίδιοι.
Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν μυαλά οι νεοναζιστές. Ας αλλάξουν τουλάχιστον όσοι τους αντιμετώπιζαν είτε σαν ήρωες και λεβέντες είτε σαν απλώς γραφικούς, αν όχι και σαν ακίνδυνο κομμάτι του τηλεοπτικού λάιφ στάιλ.
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου