Φελνίκος
Στο χθεσινό άρθρο αναφερθήκαμε στο νέο δικομματισμό και την ισχυρή πιθανότητα τα ποσοστά της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ να κινηθούν, με μικρή ή μεγαλύτερη διαφορά, στην περιοχή του 30% χωρίς να αποκλείεται και η αυτοδυναμία ενός εκ των δύο.
Η...
πιθανότητα αυτή θα αυξάνει όσο παραμένει θολό το τοπίο για το ποιοί θα είναι οι συνέταιροι της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ στο σχηματισμό κυβέρνησης. Από αυτή την άποψη είναι λάθος η εκλογική τακτική των υπολοίπων κομμάτων. Αντί να πρωτοστατούν στη διαθεσιμότητα στο σχηματισμό κυβέρνησης επιλέγουν την απορριπτική στάση. Αντί να ξεκαθαρίζουν με ποιόν σίγουρα θα πάνε και με ποιόν όχι, και αντίστοιχα να ζητούν ενίσχυση για να είναι αυτά ο εγγυητής της κυβερνητικής πορείας του συμμαχικού σχήματος θέτουν εκ των προτέρων μικρομέγαλους όρους για πιθανή συμμετοχή.
Το ΠΑΣΟΚ, που θα μπορούσε να παίξει το χαρτί του «γκενσερισμού» αμφιταλαντεύεται. Δεν μπορεί προφανώς να αποδεχτεί και να προσαρμοστεί, τουλάχιστον προσώρας, στο νέο ρόλο που του επεφύλαξε το εκλογικό σώμα. Τη μία μέρα εμφανίζεται πρόθυμος σύμμαχος και των δύο. Την άλλη απορρίπτει συνεργασία και με τον έναν και με τον άλλον. Και την τρίτη διατυπώνεται η άποψη ότι θα μπορούσε να στηρίξει κυβέρνηση Ν.Δ., αλλά σε κεντροαριστερή κατεύθυνση!!! Η αμφιθυμία του αυτή, και με δεδομένη την ακραία πόλωση που αναμένεται την τελευταία εβδομάδα, πιθανότατα θα το συμπιέσει περισσότερο, καθιστώντας το, εν τέλει, πτωχό (και με τη νομική έννοια) πολιτικό συγγενή σε συμμαχική κυβέρνηση.
Το ΚΚΕ, συμπιέζεται επειδή αρνείται τη συμμετοχή του σε αριστερή κυβέρνηση στο όνομα της πολιτικής καθαρότητας και της κομμουνιστικής ορθοδοξίας. Θα ήταν πολλαπλά ωφελημένο εάν ξεκαθάριζε ότι όχι μόνον θα συμμετείχε, αλλά ζητά, από τους αριστερούς ψηφοφόρους, όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εκλογικό ποσοστό, για να είναι αυτό που θα εγγυηθεί την πορεία και τις αλλαγές που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το ίδιο ισχύει και για τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Δεν στηρίζει, λέει, μνημονιακή κυβέρνηση, δηλαδή τη Ν.Δ., αλλά δεν ανήκει και στο αριστερό τόξο, οπότε αποκλείει και το ΣΥΡΙΖΑ. Τάσσεται υπέρ οικουμενικού σχήματος, όταν η οικουμενική κυβέρνηση, μετά και την 6η Μαΐου, έχει «πεθάνει», ως λειτουργικό και τελεσφόρο κυβερνητικό σχήμα, στη συνείδηση των πολιτών.
Η ΔΗΜΑΡ, είναι η μόνη, από τα μικρά κόμματα, που έχει ορθή εκλογική στρατηγική και γι’ αυτό, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, φαίνεται να αντέχει στην πίεση. Η μετριοπάθεια των σοσιαλδημοκρατικών προσεγγίσεων, η θεσμική συμπεριφορά, η διαλλακτικότητα του λόγου και η προθυμία να συμμετάσχει σε κυβέρνηση που θα διατηρήσει κατ’ αρχήν τη χώρα στην ευρωζώνη σε μια προοπτική απαγκίστρωσης του μνημονίου, την καθιστούν αξιόπιστο «δεξιό» εταίρο σε μία αριστερή κυβέρνηση και «αριστερό» σύμμαχο σε μία κεντροδεξιά κυβέρνηση. Είναι ένα μικρό ρεφορμιστικό ΠΑΣΟΚ της πρώιμης περιόδου, χωρίς τις αμαρτίες του κυβερνητισμού και του μνημονίου.
Τη Χρυσή Αυγή δεν τη θέλει κανείς για εταίρο, ενώ και η ίδια ως αντισυστημικός, εξ ιδεολογίας, παίχτης δεν επιθυμεί κυβερνητικά νταραβέρια. Πάντως το πιθανολογούμενο μειωμένο, σε σχέση με τον Μάιο, ποσοστό που θα της απομείνει μπορεί να θεωρηθεί και ως ο «σκληρός πυρήνας» της.
Οι Οικολόγοι που θα μπορούσαν δυνητικά να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ όπως και το ΛΑΟΣ και ΔΡΑΣΗ που θα μπορούσαν αντίστοιχα να «κολλήσουν» σε κυβέρνηση της Ν.Δ., το πιθανότερο είναι να συμπιεστούν κι άλλο και να μην καταφέρουν, ούτε στις εκλογές του Ιουνίου, να πιάσουν το όριο του 3%.
Μειωμένη αναμένεται να είναι και η δύναμη των λεγόμενων «λοιπών κομμάτων», και τα οποία στις 6 Μαΐου απέσπασαν το 5% των ψήφων. Η αναντιπροσώπευτη ψήφος που τον Μάιο έφθασε στο 19% τώρα πιθανολογείται βασίμως ότι θα είναι κάτω του 10%, ενισχύοντας έτσι τη δύναμη του νέου δικομματισμού.
matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου