Μερικές φορές αναρωτιέται κανείς πως οι λεγόμενοι image makers βρίσκουν τόσα εν αφθονία κορόιδα.
Αυτό είναι το ένα. Το άλλο, που...
σου σπάει το κεφάλι είναι πως, αρχηγοί μεγάλων κομμάτων -που κυβέρνησαν , ή θέλουν να κυβερνήσουν - αλλά και άλλων μικρότερων, μ' αυτές τις ευγενείς φιλοδοξίες, όπως ο κύριος Τσίπρας, να μην έχουν καθόλου γούστο.
Η αισθητική τους, κάπου στο μηδέν. Επιπλέον, επικοινωνιακά αγράμματοι όπως είναι, δεν μπορούν να διακρίνουν τι τους ωφελεί και τι τους βλάπτει στα σποτάκια που κάνουν -και κάποιοι 'κονομάνε- τα κόμματά τους.
Και καλά οι ίδιοι. Οι σύμβουλοί τους;
Ποιος είπε στο Βενιζέλο ότι τη σήμερον ημέρα το προσωποκεντρικό σποτάκι ανεβάζει τη δημοτικότητα του αρχηγού; Ένας, έστω ένας, δε βρέθηκε επίσης να του πει πως σε ένα τόσο ευτραφή άνθρωπο, η εικόνα με τα πολύ κοντινά πλάνα, με τα προγούλια να κρεμανε κάτω από το μακιγιάζ, είναι, τουλάχιστον, αντιαισθητική;
Η περίπτωση του Σαμαρά, ακόμη χειρότερη . Τι στήσιμο-καρικατούρα, μ' αυτές τις κωμικές κινήσεις-ήταν αυτό; Για να μην πούμε για τα κείμενα, τις δασκαλίστικες νουθεσίες και τα υπεραπλουστευμένα συμπεράσματα.
Και καλά αυτοί, βρίσκονται πια στον προθάλαμο των δεινοσαύρων. Ο Τσίπρας;
Νέος άνθρωπος, με ανοιχτό μυαλό, πως έπεσε σ' αυτή την παγίδα;
Είναι δυνατόν η επικοινωνιακή του πλατφόρμα να είναι μία από τα ίδια; Ένα προσωποκεντρικό σποτάκι, κάτι μεταξύ Βενιζέλου και Σαμαρά;
Τι στην ευχή αριστερός ηγέτης είναι αυτός, που μπαίνει στην επικοινωνιακή τροχιά των συντηρητικών, με τα ξεφτισμένα πρότυπα και τα ξεπερασμένα Μέσα ενός πεθαμένου star system?...
Κίμων Αθηναίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου