Eν' αρχή, η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής. Αυτό είναι το μότο των στελεχών της Συγγρού αναφορικά με τις μετεκλογικές προτεραιότητες της Ν.Δ., είτε ως αυτοδύναμης κυβέρνησης είτε ως βασικού κυβερνητικού εταίρου (αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις που της δίνουν την πρωτιά).
Όπως ...
προανήγγειλε ο Αντώνης Σαμαράς κατά την παρουσίαση του επικαιροποιημένου οικονομικού του προγράμματος, κεντρικός στόχος της Ν.Δ. είναι η άμεση προώθηση τεσσάρων νομοσχεδίων, πάνω στα οποία θα θεμελιωθεί η συνολική στρατηγική του κόμματος όσον αφορά την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Το εγχείρημα αυτό θα έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τον προγραμματισμό των «γαλάζιων» επιτελών, σε διάστημα έξι εβδομάδων και θα αποσκοπεί κατά βάση στην αποκατάσταση των αδικιών, αλλά και στη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την προσέλκυση επενδύσεων και την αναζωογόνηση της αγοράς. Στο πλαίσιο αυτό, τα εν λόγω νομοσχέδια θα αφορούν τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, το φορολογικό σύστημα, με άξονα τη μείωση των συντελεστών, την περιστολή δημόσιων δαπανών καθώς και την υιοθέτηση σειράς θεσμικών παρεμβάσεων, που θα διευκολύνουν τη λήψη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών.
Βασικό μέλημά του θα είναι επίσης η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και η επίτευξη συμφωνίας, για την ανακούφιση των δανειοληπτών. Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς θα δώσει από την πρώτη στιγμή ιδιαίτερη έμφαση στο σχέδιό του για την ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών και την καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης, που αποτελούν καίρια αιτήματα της ελληνικής αστικής τάξης, στην οποία απευθύνεται κατά κόρον ο πρόεδρος της Ν.Δ. Άλλωστε, στη Συγγρού θεωρούν πως η οικονομική ανάπτυξη είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την κοινωνική ηρεμία.
Ψήφος εμπιστοσύνης από τους εταίρους
Προκειμένου να κερδίσει τα παραπάνω στοιχήματα μέσα στα χρονοδιαγράμματα που ο ίδιος έχει θέσει, ή έστω με μια μικρή απόκλιση, ο κ. Σαμαράς ετοιμάζει μια μίνι «σταυροφορία», για να πείσει τους δανειστές μας ότι οι προγραμματικές εξαγγελίες του για τη δημοσιονομική εξυγίανση της Ελλάδας είναι άκρως ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες σε σύντομο χρονικό διάστημα. Μεγάλο του όπλο στην προσπάθεια αυτή θα είναι το θετικό κλίμα που κυριαρχεί πλέον στην Ευρώπη όσον αφορά την ανάγκη να δοθούν αναπτυξιακά κίνητρα στα «προβληματικά» κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Ταυτόχρονα, ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τις συμμαχίες που έχει συνάψει με τους κεντροδεξιούς πρωθυπουργούς της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας (Μ. Ραχόι, Π. Κοέλιο και Έ. Κένι, αντίστοιχα), ενώ θα προχωρήσει σε άνοιγμα και προς την πλευρά του Φρ. Ολάντ, αν ο τελευταίος επικρατήσει και στο δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών.
Οι εκλογές κρίνουν τα πάντα
Φυσικά, κομβικό ρόλο όσον αφορά την υλοποίηση του πλάνου της Ν.Δ. για την «επόμενη ημέρα» θα παίξει το αποτέλεσμα της κάλπης, που, όπως γίνεται αντιληπτό, θα αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα για τις μετέπειτα εξελίξεις. Το μόνο βέβαιο είναι πως, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί η αυτοδυναμία, κάτι που φαντάζει ως το επικρατέστερο σενάριο, οι παραπάνω προγραμματικές θέσεις θα αποτελέσουν τη βάση της (πιθανής) διαπραγμάτευσης της Συγγρού είτε με το ΠΑΣΟΚ (με το οποίο υπάρχει σύγκλιση σε ό,τι αφορά τη συνέχιση της ομαλής πορείας της χώρας στο στενό ευρωπαϊκό πυρήνα) είτε με άλλες πολιτικές δυνάμεις για το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας.
Ωστόσο, για να πάρει σάρκα και οστά η συγκεκριμένη διαδικασία, θα πρέπει πρώτα ο Αντώνης Σαμαράς και οι επιτελείς του να αφήσουν στην άκρη το επιχείρημα των επαναληπτικών εκλογών, το οποίο όχι μόνο δεν έχει διαγραφεί από τη «γαλάζια» ατζέντα, αλλά και είναι πιθανό να τεθεί ακόμα πιο επίμονα, αν η Ν.Δ. συγκεντρώσει ποσοστό που θα ξεπεράσει, έστω και οριακά, το 30%. Βεβαίως, οι τελικές αποφάσεις γύρω από αυτό το ζήτημα θα ληφθούν, εκτός των άλλων, και με βάση την περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα που θα επικρατεί από την 7η Μαΐου και μετά, αλλά και με το κατά πόσο πρόσφορο είναι το έδαφος για μια τέτοια προοπτική.
Σημαντική παράμετρος για το πώς θα μοιραστεί η τράπουλα των συζητήσεων σχετικά με τη σύσταση ενός κυβερνητικού συνασπισμού θα είναι βεβαίως και η διαφορά που θα χωρίζει τη Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ (κυρίως) και τα υπόλοιπα κόμματα. Το στοιχείο αυτό θα κρίνει εν πολλοίς την ισχύ του επιχειρήματος Σαμαρά για «υποχρεωτική» πρωθυπουργοποίηση του αρχηγού του πρώτου κόμματος, καθώς και τη διαπραγματευτική δυνατότητα του Μεσσήνιου αρχηγού σε ό,τι αφορά τις προγραμματικές συμφωνίες πάνω στις οποίες θα στηριχθεί το καινούργιο σχήμα.
"metro weekend"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου