Στην ιστορία περνάει πλέον όχι η είδηση της συλληψης του Γιώργου Κουρή, αλλά η φωτογραφία του εκδότη με τις χειροπέδες υψωμένες και το κόκκινο μπουφάν να γίνεται… σύμβολο. Το...
πόσο περίεργα φιλτράραμε για μεγάλο χρονικό διάστημα την ειδησεογραφία στην Ελλάδα, έστω και μέσω της εφημερίδας του κ. Κουρή και το πόσο σοβαρά προβληματισμένος μπορούσε να καταλήξει ο αναγνώστης της “Αυριανής” από το ’80 και δώθε και για ένα μεγάλο διάστημα, όλα αυτά τελοσπάντων, αποκτούν άλλο νόημα μέσα από αυτή τη φωτογραφία. Δεν είναι η λεβεντιά, δεν είναι η ρώμη, δεν είναι το δημοσιογραφικό πάθος. Είναι η αυτοπεποίθηση και η αλήθεια του Γιώργου Κουρή που αναδύεται μέσα από κάθε πιξελάκι της φωτογραφίας. Είναι η σιγουριά ότι έχει δίκιο, ότι τα έδωσε όλα και έμεινε στον άσο, ότι το Alter το κλείσανε οι κακοί εργαζομένοι που τελικά όλη αυτή η θλιβερή ιστορία έχει σοβαρές πιθανότητες να προκαλέσει συγκίνηση.
Φυσικά, μετά, θυμάσαι ότι ζεις στην Ελλάδα, ποιος είναι ο Γιώργος Κουρής και γιατί αισθάνεται τόσο σίγουρος για κάθε βήμα του και συνειδητοποιείς εκ νέου και πικρά, τους λόγους της “προεκλογικής” σύλληψης, το γιατί απόλαυσε την όλη φιέστα ο εκδότης και το που θα καταλήξει όλη αυτή η ιστορία. Πάντως, η συγκεκριμένη φωτογραφία διεκδικεί μία θέση δίπλα στο πασίγνωστο πορτρέτο του Αϊνστάιν που κοροϊδεύει – με τη γλώσσα έξω – το ίδιο το Σύμπαν…
mediablog.gr
