Καμία υπόσχεση, μόνο προσπάθεια…
Ο δημοσιογράφος εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν στην πολιτική.
Στο πολιτικό του ντεμπούτο ο δημοσιογράφος Χρήστος Μπουκώρος, που όπως όλα δείχνουν θα είναι στο ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας του νομού Μαγνησίας, εξηγεί τους λόγους της ενασχόλησής του με την πολιτική και... σχολιάζει τη ρευστότητα του πολιτικού σκηνικού, τις δημοσκοπήσεις, τα σενάρια συγκυβέρνησης, την περίπτωση αυτοδυναμίας αλλά και την κατάσταση της οικονομίας.
Ο γνωστός δημοσιογράφος αναφέρεται ακόμη στο δημόσιο χρέος και στο Μνημόνιο αλλά και στους πολιτικούς σχηματισμούς της Κεντροδεξιάς ενόψει των εκλογών της 6ης Μαΐου.
-Από τη δημοσιογραφία στον πολιτικό στίβο. Τέτοιες επιλογές συνήθως καθορίζουν τη ζωή μας… Υπήρχε η «σπίθα»;
Η δημοσιογραφία σε οδηγεί παντού, αρκεί να την εγκαταλείψεις εγκαίρως. Πέρα όμως από τα τσιτάτα και τα ευφυολογήματα, πιστεύω ότι τα είκοσι χρόνια μάχιμης δημοσιογραφίας με έφεραν σε άμεση επαφή με τους ανθρώπους της Μαγνησίας, τα προβλήματά τους και τις αγωνίες τους, αλλά και τις επιδιώξεις και τα οράματά τους. Η εμπειρία αυτή προσδιορίζει και έναν από τους σημαντικότερους στόχους μέσα από την ενασχόλησή μου με τα κοινά. Πιστεύω ότι η προώθηση και η επίλυση των προβλημάτων του τόπου μας και ευρύτερα της πατρίδας μας είναι ένα από τα σημαντικότερα καθήκοντα όσων αποφασίζουν να πολιτευτούν.
-Λένε πολλοί ότι δεν είναι και η πιο εύκολη περίοδος για να ασχολείται κανείς με την πολιτική. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη και εάν όχι γιατί;
Η δουλειά του βουλευτή, ακόμη και του υποψηφίου αυτή την εποχή στην Ελλάδα, πρέπει να θεωρείται από τις δυσκολότερες στον κόσμο. Πράγματι η πολιτική ατμόσφαιρα σε τίποτα δεν θυμίζει παλιότερες και ευκολότερες εποχές. Αν η κοινωνία είναι ικανοποιημένη από τη σημερινή της εκπροσώπηση, τότε πράγματι εμείς οι νεότεροι πήραμε λάθος αποφάσεις. Αν το καθολικό αίτημα της ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού είναι μόνο σύνθημα και όχι επιτακτική ανάγκη, κακώς αποφασίσαμε να εμπλακούμε. Αν όμως η κοινωνία πράγματι απορρίπτει τη σύνθεση του σημερινού πολιτικού προσωπικού, τότε θαρρώ ότι καλώς πολλοί νέοι άνθρωποι αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα κοινά.
-Είναι ρεαλιστικός ο στόχος της αυτοδυναμίας όταν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι τα δύο κόμματα εξουσίας δεν συγκεντρώνουν πάνω από 45%;
Μέσα Ενημέρωσης της Αθήνας και εταιρίες δημοσκοπήσεων σε ένα εντελώς ρευστό πολιτικό σκηνικό εκδίδουν με βεβαιότητα τα αποτελέσματα των εκλογών που θα διεξαχθούν σε τέσσερις εβδομάδες. Δεν αρκούνται όμως σε αυτό. Οι ίδιοι κύκλοι προχωρούν και στη σύνθεση της κυβέρνησης! Τείνω να πιστέψω ότι αμέσως μετά το Πάσχα μπορεί και να ορκίσουν την κυβέρνηση ή και την συγκυβέρνηση. Όλα αυτά ερήμην των πολιτών και της βούλησής τους. Σχεδιάζουν όλοι αυτοί οι κύκλοι για μας χωρίς εμάς. Εκμεταλλεύονται την δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση των πολιτών για τα όσα έχουν συμβεί τα δυόμισι τελευταία χρόνια και προσπαθούν να στήσουν σκηνικό ελεγχόμενο. Συζητώντας τις τελευταίες ημέρες με αγανακτισμένους και οργισμένους πολίτες έχω αντιληφθεί ότι υπάρχει έδαφος για συζητήσεις και λογικά επιχειρήματα που έχουν να κάνουν με το μέλλον της χώρας. Είμαι βέβαιος ότι στο τέλος οι πολίτες θα μετατρέψουν το θυμό και την οργή τους σε γόνιμη επιλογή για το αύριο. Οι πολίτες θα προτιμήσουν από το χάος και την ακυβερνησία τη σταθερότητα και την προσπάθεια προόδου. Στο τέλος η Νέα Δημοκρατία θα κυριαρχήσει και θα κυβερνήσει, γιατί είναι η μόνη πολιτική δύναμη εθνικής ευθύνης που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε διέξοδο από το αδιέξοδο που μας έχουν φέρει οι καταστροφικές αποφάσεις της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ.
-Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ο χώρος της Κεντροδεξιάς είναι «μοιρασμένος» σε αρκετούς σχηματισμούς εν όψει αυτών των εκλογών;
Νεοπαγείς σχηματισμοί και νεοφανείς «σωτήρες», τούτη την κρίσιμη ώρα, επέλεξαν από την σωτηρία της χώρας την προσωπική τους πολιτική επιβίωση. Ας είναι. Ο καθένας διαλέγει το δρόμο του και η ιστορία τον κρίνει αυστηρά και αμείλικτα. Νωρίτερα όμως τον κρίνουν οι πολίτες. Πάντως όσοι δηλώνουν αντιμνημονιακοί και στελεχώνουν τα ψηφοδέλτιά τους με τους στηλοβάτες του μνημονίου, όσοι πλούτισαν στο Χρηματιστήριο την εποχή που καταστράφηκε η πλειοψηφία των Ελλήνων και όσοι περιφρόνησαν τη δημοκρατική ετυμηγορία των μελών της Νέας Δημοκρατίας δεν δικαιούνται να εμφανίζονται σήμερα ως αυθεντικοί εκφραστές των πολιτών. Η ενότητα είναι πάντα το ευκταίο για μια πολιτική παράταξη. Πλήν όμως οι επιλογές των πολιτών είναι το κορυφαίο για την Δημοκρατία. Οι πολίτες στο τέλος θα δικαιώσουν ή θα απορρίψουν σχεδιασμούς και επιδιώξεις.
-Πορεύεστε ωστόσο προς τις εκλογές εν μέσω πρωτοφανούς πολιτικής ρευστότητας και με τη Ν.Δ να παρουσιάζει «διαρροές» . Εκτιμάτε ότι αυτό οφείλεται στην υπερψήφιση του δεύτερου Μνημονίου ή στο γεγονός -όπως επισημαίνουν πολλοί- ότι «έκλεισε» ο κύκλος των δύο μεγάλων κομμάτων;
Οφείλω να σας υπενθυμίσω ότι αν δεν υπήρχε πρώτο Μνημόνιο ως κεντρική πολιτική επιλογή του Γ. Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα πριν κερδίσουν τις εκλογές του 2009, φυσικά δεν θα υπήρχε και το δεύτερο Μνημόνιο. Στις 12 Φεβρουαρίου ο Αντώνης Σαμαράς, όπως πολύ καλά έχει ξεκαθαρίσει μέχρι σήμερα, ψήφισε και νόμους με τους οποίους διαφωνεί διαχρονικά προκειμένου να αποτραπεί η άτακτη χρεοκοπία της οικονομίας μας. Εκεί που είχαν έρθει τα πράγματα, άλλος δρόμος δεν υπήρχε, εκτός και αν όλοι μας παραφρονήσαμε και αποφασίσαμε να μετατρέψουμε τα ελάχιστα ευρώ που απέμειναν στα πορτοφόλια μας σε δραχμές που θα έχαναν καθημερινά την αξία τους. Τέτοια εξέλιξη δεν νομίζω ότι είναι αποδεκτή από την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Το αντίθετο μάλιστα. Όσοι υποστηρίζουν ότι σε περίπτωση μη υπογραφής της νέας δανειακής σύμβασης κανείς δεν θα μας κουνούσε από τη ζώνη του ευρώ και ότι ολόκληρη η Ευρώπη θα τρόμαζε μπροστά στην άρνηση της Ελλάδος, ομιλούν μόνο θεωρητικά και καμιά εγγύηση για τα λεγόμενά τους δεν προσφέρουν.
Κερδοσκοπούν πολιτικά παίζοντας… ρώσικη ρουλέτα με την τύχη της χώρας. Λέτε να μην ήξερε το «όχι» ο Αντώνης Σαμαράς, που το ‘χει πολλές φορές στην πολιτική του διαδρομή; Λέτε να μην ήξερε ότι ένα «όχι» στις 12 Φεβρουαρίου θα του έφερνε τουλάχιστον ένα 50% του εκλογικού σώματος;
Αναφορικά με το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας περί τέλους του δικομματιμού, θα σας έλεγα ότι όλα τα σοβαρά κράτη της Δυτικής Ευρώπης, έχουν δυο μεγάλα κόμματα και δυο-τρία δορυφορικά στα δεξιά ή τα αριστερά του πολιτικού σκηνικού για περιπτώσεις συγκυβέρνησης. Η «Ιταλοποίηση» της πολιτικής ζωής στην Ελλάδα είκοσι χρόνια μετά την εγκατάλειψη του συγκεκριμένου μοντέλου από την ίδια την Ιταλία, μπορεί να εκληφθεί ως λειτουργία με διαφορά φάσεως από την υπόλοιπη Ευρώπη ή ακόμη και ως πολιτική φαρσοκωμωδία. Οι μόνοι που δεν έχουν συμφέρον από μια τέτοια εξέλιξη είναι οι πολίτες.
-Το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι τη μεγαλύτερη ζημιά την έκανε ο κ. Καραμανλής και ότι στα μνημόνια οδηγηθήκαμε εξαιτίας της πολιτικής της Ν.Δ.
Ας τελειώνουν επιτέλους τα παραμύθια της Χαλιμάς. Μια ματιά και από πρωτοετή φοιτητή Οικονομικής Σχολής στην εξέλιξη της πορείας του δημοσίου χρέους στην Ελλάδα από το 1981 που εισήλθαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι σήμερα, θα κατανείμει ακριβοδίκαια τις ευθύνες σε όσους κυβέρνησαν τη χώρα από τότε. Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οπαδοί της μισής αλήθειας ως συνήθως, μας λένε πόσα δανείστηκε ο Καραμανλής στην πενταετία του αλλά επιμελώς αποκρύπτουν ότι με το 90% των συγκεκριμένων δανείων, πληρώθηκαν τόκοι και δόσεις προηγούμενων δανείων των δικών τους κυβερνήσεων. Θυμίζω επίσης ότι το δημόσιο χρέος το 1981αντιπροσώπευε μόλις το 21% του Ελληνικού ΑΕΠ και ήταν από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη. Το 1989 το δημόσιο χρέος είχε πλησιάσει το 90% του ΑΕΠ (!) και σε συνδυασμό με την έκρηξη των εισαγωγών και την μείωση της εγχώριας παραγωγής δημιούργησε εφιαλτική κατάσταση για την εθνική οικονομία. Καλή είναι η ευημερία και η ανακατανομή του πλούτου, αρκεί να πρόκειται για πλούτο πραγματικό και όχι δανεικό. Άλλωστε άμα σε πάρει η κάτω βόλτα δύσκολα σηκώνεις κεφάλι. Όλα τα υπόλοιπα συνιστούν προσπάθεια χειραγώγησης της κοινής γνώμης και επιχείρηση κατασκευής εντυπώσεων.
-Τι καινούργιο επαγγέλλεται ο Χρ. Μπουκώρος στους ψηφοφόρους της Μαγνησίας; Πολιτεύεστε σε έναν Νομό που αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα αφενός και αφετέρου οι ευκαιρίες χάνονται η μία μετά την άλλη…Καμία υπόσχεση. Μόνο προσπάθεια ακόμη και με την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών μου.
Ταχυδρόμος,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου