Ήταν 14 Απριλίου 1912 όταν ο Τιτανικός συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, παρασύροντας στον θάνατο περίπου 1.500 ανθρώπους.
Σήμερα, 100 χρόνια μετά, το... βρετανικό υπερωκεάνιο επιβατηγό πλοίο παραμένει ακόμα στην επικαιρότητα και είναι αναμφισβήτητα το πιο διάσημο ναύγιο στην ιστορία.
Ο Τιτανικός αποτελούσε στην εποχή του κυριολεκτικά ένα θαύμα της ναυπηγικής, αποτελώντας ένα πρωτοποριακό τύπο πλοίου.
Ενσωμάτωνε πολλές καινοτομίες για την εποχή του.
Ανελκυστήρες για γρήγορη πρόσβαση στα διάφορα καταστρώματα, χαμάμ, γυμναστήριο, πισίνα, ταχυδρομείο και υπέρμετρη πολυτέλεια, ιδιαίτερα το σέρβις και το φαγητό που πρόσφερε σε επιβάτες της Α' θέσης ήταν πολύ πλουσιότερο και από τα αντίστοιχα των σύγχρονων ξενοδοχείων 5 αστέρων.
Για πολλούς εκείνη την εποχή χαρακτηριζόταν ως το αβύθιστο πλοίο διότι ουσιαστικά ήταν δύο πλοία το ένα εντός του άλλου.
Ο Τιτανικός ξεκίνησε το παρθενικό ταξίδι του τη Τετάρτη, 10 Απριλίου 1912.
Στο πλοίο πρώτα επιβιβάστηκαν οι επιβάτες της Γ' θέσης, και ακολούθησαν οι επιβάτες Β' και Α' θέσης. Το πλοίο ξεκίνησε από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας με 922 επιβάτες, ενώ περισσότεροι επιβιβάστηκαν στο Σερμπρούκ και το Κουινστάουν.
Στο λιμάνι του Σαουθάμπτον ο Τιτανικός παραλίγο να προκαλούσε ένα ατύχημα, όταν το κύμα που προκάλεσε το τεράστιο εκτόπισμά του έσπασε τους κάβους του αγκυροβολημένου πλοίο SS City of New York, το οποίο παραλίγο να συγκρουόταν με τον Τιτανικό. Το πλοίο τέθηκε υπό έλεγχο και ρυμουλκήθηκε.
Το πλοίο έφτασε με ασφάλεια στη Μάγχη και πλησίασε στο γαλλικό λιμάνι Σερμπρούκ στη Γαλλία. Επειδή στο λιμάνι δεν υπήρχαν αποβάθρες για ένα πλοίο στο μέγεθος του Τιτανικού, οι επιβάτες μεταφέρθηκαν στο πλοίο με δύο άλλα μικρότερα πλοία της εταιρίας. Στο πλοίο επιβιβάστηκαν άλλοι 274 επιβάτες και αποβιβάστηκαν 24. Το πλοίο στη συνέχεια αναχώρησε για το Κουινστάουν, στην Ιρλανδία. Όπως και στο Σερμπρούκ, ούτε στο Κουινστάουν οι αποβάθρες ήταν αρκετά μεγάλες και οι επιβάτες επιβιβάστηκαν με βοηθητικά πλοιάρια. Ο Τιτανικός αναχώρησε από το λιμάνι 1:30 μμ τις 11 Απριλίου 1912.
Ήταν 23:40 στις 14 Απριλίου 1912 όταν ο Τιτανικός συγκρούστηκε με παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολική της Νέας Γης.
Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση το μοιραίο δεν άργησε να γίνει καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν. Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο.
Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος.
Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως και τα 5. Το πλοίο ήταν από τα πρώτα που χρησιμοποίησε το σήμα κινδύνου SOS, πρότερα και αντί αυτού χρησιμοποιούνταν το CQD (CQ Distress).
Ο Τιτανικός βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα στις 02:20 στις 15 Απριλίου. Το κύτος κατά την βύθιση έσπασε σε 2 κομμάτια, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, κόπηκε στην μέση λόγω του τεράστιου μεγέθους της πρύμνης.
Η βύθισή του παρέσυρε στο θάνατο περίπου 1.500 ανθρώπους με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός.
Το ναυάγιο αυτό θεωρείται ένα από τα τραγικότερα "εν καιρώ ειρήνης" ναυάγια. Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο 'Καρπάθια', το οποίο έφτασε ύστερα από μιάμιση ώρα.
Εκατοντάδες άνθρωποι κατάφεραν να επιζήσουν από το ναυάγιο. Σήμερα κανένας επιζών δεν βρίσκεται στην ζωή. Η τελευταία επιζήσασα από το ναυάγιο, Μιλβίνα Ντιν, απεβίωσε στις 31 Μαΐου του 2009 σε ηλικία 97 ετών.
Η καταστροφή του Τιτανικού οδήγησε στην αλλαγή διάφορων νόμων της ναυτιλίας, και κυρίως σε θέματα σωστικών μέσων των πλοίων. Ιδιαίτερα δε της απαίτησης τα μέσα διάσωσης όπως οι ναυαγοσωστικές λέμβοι, οι σωσίβιες ζώνες κ.λπ. να υπερκαλύπτουν σημαντικά τον συνολικό αριθμό των επιβαινόντων (επιβατών και πληρώματος) κάθε πλοίου.
Πολλές ερευνητικές αποστολές οργανώθηκαν για την ανεύρεση του ναυαγίου του Τιτανικού, όμως παρουσίασαν πολλές δυσκολίες, με κυριότερο το μεγάλο βάθος στο οποίο βρίσκεται το ναυάγιο, ίσο με 3.700 μέτρα και τη μεγάλη πίεση του νερού σε αυτό το βάθος. Το ναυάγιο του Τιτανικού ανακαλύφθηκε από μια γαλλοαμερικανική ομάδα που ηγούνταν ο Ρόμπερτ Μπάλαρντ και ο Jean-Louis Michel στις 1 Σεπτεμβρίου 1985.
Το ναυάγιο αποτελεί από τις 16 Απριλίου 2012 μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η ανακήρυξη αυτή έγινε με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη βύθιση του πλοίου, και έτσι το πλοίο θα μπορεί να συμπεριληφθεί στα προστατευόμενα μνημεία σύμφωνα με τη Σύμβαση Προστασίας της Υποθαλάσσιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς του 2001, καθώς ορίζει ότι η βύθιση του πλοίου πρέπει να έχει συμβεί τουλάχιστον 100 χρόνια πριν.
mediagate.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου