Τα τελευταία κρύα...

Κάποιοι από μας είμαστε εραστές του χειμώνα.
Μας αρέσουν οι συννεφιές, τα κρύα, οι βροχές, οι καταιγίδες, τα αστραποβρόντια...
Πίσω απ’ αυτή την αθώα λατρεία του κακού καιρού σίγουρα κάτι κρύβεται.
Ίσως η... έλλειψη θαλπωρής, οικογενειακής εστίας, ανθρώπινης επαφής...
Η κακοκαιρία επιβάλλει την ανθρώπινη εγγύτητα, ευνοεί το χουχούλιασμα, το γούτσου-γούτσου, την κλεισούρα.
Και μην ξεχνάμε πως όσο πιο κακός είν’ ο καιρός έξω, τόσο πιο φλογερό γίνεται το πάθος μέσα!
Ο κακός καιρός είναι συνώνυμος του καλού έρωτα.
Η καλοκαιρία ευνοεί την ξετσιπωσιά, το ναρκισσισμό, την ξεπέτα...
Οι ιδρώτες, η αποχαύνωση, ο θόρυβος των κλιματιστικών, δεν συγκρίνονται με το τρίξιμο του τρεμάμενου παραθυρόφυλλου, που τινάζει τη λίμπιντο στα ουράνια...
askardamikti.blogspot.com