10.10.11

Άσε το παστίτσιο να ροδίσει - De ζαβή ...


Δεν ξέρω τι συμβαίνει τον τελευταίο καιρό και όλα μετατρέπονται σε δυσάρεστα.

Ξεκινάω να διαβάσω ένα βιβλίο απ’ αυτά που όταν τ’ ανοίγεις λες «επιτέλους κάτι ανάλαφρο να ξεχαστώ απ’ τα... προβλήματα» στη συνέχεια σκέφτεσαι «α, τι ωραία, μια χαρούμενη ερωτική ιστορία!» και στην επόμενη σελίδα τον άντρα τον πατάει τρένο.

Βγαίνω να πάρω λίγο αέρα και να χαζέψω τα μαγαζιά απ’ τα οποία τίποτα δε μπορώ να πάρω, αλλά δεν πειράζει βρε αδελφέ γιατί η ζωή είναι ωραία (τραλαλαλα).

Μου τραβάει την προσοχή μια πολύχρωμη χαρούμενη βιτρίνα.

Πλησιάζω σαν το διψασμένο που βρήκε όαση και διαβάζω το χαρτί που είναι κολλημένο στο τζάμι με φωτογραφία ενός σκύλου: «Ο Πόπετ δε ζει πια ανάμεσά μας. Μας εγκατέλειψε για πάντα. Αγόρασε μπλιμπλίκια για να σώσεις τα υπόλοιπα σκυλιά που ίσως αύριο πεθάνουν».

Το μαγαζί είναι κλειστό. Είναι αδύνατον να σώσω οποιοδήποτε σκυλί σήμερα το απόγευμα και η θλίψη για τον Πόπετ με καταβάλει.

Σέρνω τη μαύρη ψυχή μου στο σινεμά.

Όλες οι δυστυχίες του κόσμου έχουν μαζευτεί σε μια ταινία. Ο ήρωας πεθαίνει από καρκίνο στην αρχή, οπότε λέω, ευτυχώς τουλάχιστον από δω και πέρα κάτι χειρότερο δε μπορεί να συμβεί.

Μέχρι που δυο σκηνές μετά, γίνεται διαρροή σόμπας και καίγονται όλοι οι μετανάστες με τα παιδιά τους σ΄ ένα υπόγειο.

Βγαίνω απ’ το σινεμά κουρέλι πια και ορκίζομαι να μην ξαναδώ ταινία που να έχει παιδιά, σκύλο, μετανάστη, χωρισμό ή τίτλο που να περιλαμβάνει λέξεις όπως «τέλος», «δίχως», «σούρουπο», «κερασιές».

Από δω και στο εξής, θα παρακολουθώ έργα στα οποία μια μεγάλη οικογένεια θα χλαπακιάζει κουραμπιέδες, ανοίγοντας δώρα.

Θα έχουν πιθανούς τίτλους «Η ξανθιά κι ο φοίνικας» ή «Το beach bar της συμφοράς».

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ηρώων θα είναι το πού θα πάνε για αποτρίχωση. Θα χρησιμοποιήσουν κερί η κρέμα; Θα κάνουν σεξ στη θερμαινόμενη πισίνα ή μήπως άνοιξε ο καιρός και μπορούν να πέσουν πλέον στην κανονική;

Θα διαβάζω μόνο βιβλία με πιθανούς τίτλους «Άσε το παστίτσιο να ροδίσει» ή «Η μουρλέγκω παντρεύτηκε».

Το επόμενο διάστημα, θα γίνω το κορίτσι που με πολύ ψιλή φωνή λέει διάφορα αστεία για τις περλέ αποχρώσεις νυχιών.

Είναι η μοναδική εναλλακτική λύση για να μην τρελλαθώ.
Aπό την Μαριλένα Βαϊνανίδη (eyedoll.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια: