Μαγνήτης... κερδών ο κρόκος Κοζάνης...

Μαγνήτης για νέους και μεγαλύτερους αγρότες αποτελεί ο διάσημος παγκοσμίως κρόκος Κοζάνης, ο κόκκινος χρυσός της ελληνικής γης λόγω των υψηλών τιμών παραγωγού και της... οικονομικής κρίσης. Ήδη το 2011 προστέθηκαν 1.000 στρέμματα στην καλλιέργεια κρόκου στην ευρύτερη περιοχή της Κοζάνης φθάνοντας συνολικά τα 4.500 στρέμματα. Σύμφωνα μάλιστα με τον πρόεδρο του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης, Νίκο Πατσιούρα, η τάση αυτή αναμένεται να ενισχυθεί περαιτέρω τα επόμενα χρόνια.

«Στόχος μας είναι να πιάσουμε τα 7.000-8.000 στρέμματα, ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε τη ζήτηση στην Ελλάδα και το εξωτερικό και να παράγουμε και άλλα καινοτόμα προϊόντα. Κρατάμε τις αγορές του εξωτερικού με λίγες ποσότητες», αναφέρει ο κ.Πατσιούρας. Η αύξηση της ζήτησης οφείλεται και στην άνοδο της εσωτερικής αγοράς, η οποία αντιπροσωπεύει σήμερα το 85% των πωλήσεων από μόλις 7% το 2003. Μάλιστα, το 2011 η ζήτηση στην εγχώρια αγορά αυξήθηκε κατά 3% παρά την κρίση και τη μείωση της κατανάλωσης.

Ιδιαίτερα θετικά είναι τα μηνύματα από την εταιρεία Προϊόντα Κρόκου Κοζάνης, την οποία δημιούργησαν ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός Κροκοπαραγωγών και η Κορρές ΑΕ. Η εταιρεία έχει κυκλοφορήσει από το Φεβρουάριο του 2010 επτά βιολογικά ροφήματα με βάση τον κρόκο, τα οποία γνωρίζουν μεγάλη απήχηση. Πρόκειται για τα προϊόντα: μέλι με κρόκο, μαύρο τσάι με κρόκο, δενδρολίβανο με κρόκο, φασκόμηλο με κρόκο, θερμαντικό με διάφορα καρυκεύματα και κρόκο, πράσινο τσάι με κρόκο και μέντα με κρόκο. Η εταιρεία, σύμφωνα με τον κ.Πατσιούρα, έχει σχέδια και για άλλα ροφήματα αλλά και για προϊόντα με προσθετικό τον κρόκο, αλλά έχει παγώσει το σχεδιασμό της εξαιτίας και της κρίσης.

Επιστροφή στον κρόκο
Πριν από δέκα χρόνια η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Κοζάνη παρήγαγε 12 τόνους κρόκου με εξαγωγές σε όλες τις ηπείρους. Από το 2002 μέχρι το 2005 η κροκοκαλλιέργεια της Κοζάνης πέρασε μια πολύ μεγάλη κρίση, καθώς η αυξημένη παραγωγή από το Ιράν οδήγησε σε κάθετη μείωση των τιμών πλήττοντας καίρια το ελληνικό χύμα προϊόν. Πολλοί παραγωγοί ξήλωσαν τις φυτείες και εγκατέλειψαν τελείως την καλλιέργεια. Τότε ο Νίκος Πατσιούρας, καλλιεργητής κρόκου και πρόεδρος από το 2000 του Συνεταιρισμού των Κροκοπαραγωγών αντιλαμβάνεται ότι η έξοδος από την κρίση αποτελεί η τυποποίηση και η πιστοποίηση.
Οι εποχές που ο Συνεταιρισμός πουλούσε μόνο χύμα προκειμένου να μη μείνει αδιάθετο το προϊόν στις αποθήκες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, όπως και οι εποχές των χαμηλών τιμών, καθώς η τιμή παραγωγού ξεπερνά τα 1.200 ευρώ το κιλό.