Σκουπίδια και...σκουπίδια ...

Tου Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου

Ας πούμε μερικές αλήθειες για τα...σκουπίδια, εξ αφορμής της απόφασης της κυβέρνησης να παραχωρηθεί η αποκομιδή τους σε ιδιωτικές εταιρείες -την οποία προτίθεται, μάλιστα, να επιβάλλει με τους εισαγγελείς, τα αυτόφωρα και τα ΜΑΤ.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον να... διαμορφώνεται ένα μιντιακό "μέτωπο" υπέρ της ιδιωτικοποίησης της αποκομιδής των σκουπιδιών, κάτι που έχει ΕΓΚΑΙΡΩΣ, άλλωστε, προβλέψει η κυβέρνηση στο νόμο του Καλλικράτη (για να μην λένε κάποιοι ότι είναι μία απόφαση υπό τον εκβιασμό της ΠΟΕ-ΟΤΑ).
Η σπουδή ορισμένων δημοσιογραφικών κέντρων να στηρίξουν τις κυβερνητικές αποφάσεις είναι γνωστό ότι εκπηγάζουν από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Για όσους γνωρίζουν, στον διαγωνισμό που θα προκηρύξει κάποια στιγμή το αρμόδιο υπουργείο θα προσέλθουν εκείνες οι εταιρείες που έχουν τη τεχνογνωσία (waste managment) και τις υποδομές.
Αυτές είναι μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού και εξ αυτών οι περισσότερες αποτελούν υπεργολάβους μεγάλου επιχειρηματικού και μιντιακού "παίκτη".
Θα τασσόμουν με άνεση υπέρ της ιδιωτικοποίησης εάν είχαν, προηγουμένως, λυθεί ορισμένα ζητήματα:
1. Βάσει ποιας μελέτης έχει κριθεί ότι θα κοστίζει λιγότερο η ανάθεση της αποκομιδής σε ιδιώτες. Σε συγκεκριμένο δήμο της βόρειας Αθήνας που ζητήθηκε προσφορά από ιδιώτες, η τιμή που δόθηκε ήταν 200 ευρώ ανά τόνο, όταν, σήμερα, στον δήμο στοιχίζει (με εργοδοτικές εισφορές και όλα τα άλλα) 40 ευρώ ανά τόνο!...

2. Άκόμα κι αν η τιμή που θα προσφέρουν κάποιες/α μεγάλες/η εταιρείες/α είναι συμφέρουσα, αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση ότι αυτό θα οφείλεται στο εξευτελιστικό εργοδοτικό κόστος, καθώς οι ανάδοχοι θα προσλάβουν οικονομικούς μετανάστες έναντι 100-150 ευρώ το μήνα, όπως έκαναν κάποιες κατασκευαστικές εταιρείες και στα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων.
3. Γιατί η κυβέρνηση δεν βάζει προϋπόθεση με ρήτρα, που να υποχρεώνει τους ιδιώτες να προσλάβουν (έστω με επιχειρησιακές συμβάσεις) κατά το 80% εργαζόμενους στους ΟΤΑ, που τώρα θα καταδικαστούν σε εργασιακή εφεδρεία;
4. Ποιός εγγυάται πως η αποκομιδή θα γίνεται με κοινωνικούς όρους; Ήτοι, για παράδειγμα, θα υπάρχουν κάδοι ανά οικοδομικό τετράγωνο ή θα αναγκάζονται οι κάτοικοι να περπατούν μερικές εκατοντάδες μέτρα για να βρουν κάδους, έτσι ώστε να συρρικνωθούν τα "δρομολόγια" και το κόστος λειτουργίας των ιδιωτικών απορριματοφόρων;
5. Θα αναγκαστούν οι ανάδοχοι να αναλάβουν το σύνολο των ΟΤΑ της χώρας ή θα επιδείξουν ενδιαφέρον μόνο για την Αττική και τις μεγάλες πόλεις, εγκαταλλείποντας μικρότερες πόλεις και την ύπαιθρο επειδή δε...συμφέρει;
Αυτά είναι μερικά απλά ερωτήματα που δεν διατυπώθηκαν προς τον Χάρη Καστανίδη και τον Πάρι Κουκουλόπουλο, που διακαώς υπερασπίζονται την ιδιωτικοποίηση (και κατοικοεδρεύουν σε συγκεκριμένα μίντια που δείχνουν έντονο ενδιαφέρον).
Γι αυτό όσοι με ευκολία τίθενται υπέρ της ιδιωτικοποίησης, καλά θα κάνουν να εμβαθύνουν λίγο περισσότερο...