Αυτιά...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ συγχωρούν την έλλειψη φραστικής κομψότητας. Κυβερνητικός που πήγε με τον Πρωθυπουργό στο Βερολίνο την περασμένη εβδομάδα, μονολογούσε κατ' ιδίαν: «Δεν είχα καταλάβει τι μπουρδέλο είναι η Γερμανία...». Ακολούθησε μια ανάλυση σε χαμηλότερους τόνους για ...
τον ομοσπονδιακό χαρακτήρα της χώρας του Βάγκνερ, για τον πολιτικά δυσλειτουργικό συνασπισμό Χριστιανοδημοκρατών και Φιλελευθέρων και για τις διχογνωμίες εντός του γερμανικού κατεστημένου για το τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η ευρωζώνη. Σε πανοραμικότερη θέαση, η Αθήνα παρακολουθεί ένα αμερικανογερμανοκινεζικό μελέ για το τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η διεθνής οικονομία.
ΣΕ αυτό το παράλογο σκηνικό, ο αντιπρόεδρος της γερμανικής κυβέρνησης Φίλιπ Ρέσλερ ηγείται αντιπροσωπείας βιομηχάνων σε επίσκεψη στην Αθήνα. Είναι ο δεύτερος ηγήτωρ των Φιλελευθέρων, μετά τον Γκίντο Βεστερβέλε, που «κάηκε». Ο Βεστερβέλε είχε έρθει κι αυτός στην Αθήνα, ως υπουργός Εξωτερικών, είχε δει τον τότε ομόλογό του Δημήτρη Δρούτσα και είχε πει μόνο καλές κουβέντες για τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Επιστρέψας, βέβαια, στο Βερολίνο, συνέχισε να συμμετέχει ενεργά στο έργο «Η διαρκής οικονομική σταύρωση της Ελλάδας». Παρότι η γερμανική κοινή γνώμη μάς βλέπει με εντελώς στραβό μάτι, ο αντιευρωπαϊσμός των Φιλελευθέρων δεν τους έχει βοηθήσει πολιτικά. Από τοπική εκλογή σε τοπική εκλογή έχουν πατώσει, με αποκορύφωμα το 1,5% πρόσφατα στο Βερολίνο. Αυτά επί Ρέσλερ.
Ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της γερμανικής κυβέρνησης συναγωνίζεται τον αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης Θόδωρο Πάγκαλο σε ατυχείς δηλώσεις. Δήλωσε δημοσίως ότι πρέπει να βγούμε από την ευρωζώνη, σε μια φάση που όλοι - συμπεριλαμβανομένου του Βερολίνου - προσπαθούσαν να συμμαζέψουν τις φωτιές στις αγορές. Είναι οι Φιλελεύθεροι πυρομανείς πυροσβέστες; Πάντως, δεν συγκαταλέγονται στις υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Δεν είναι, βεβαίως, μόνοι. Αλλά τι νόημα έχει αυτή η επίσκεψη για επενδύσεις σε μια χώρα της οποίας η προσπάθεια υπονομεύεται συστηματικά από την κωλυσιεργία και τους υπαινιγμούς γερμανών πολιτικών και αξιωματούχων - για να μην αναφερθεί κανείς στα γερμανικά ΜΜΕ;
ΑΣΦΑΛΩΣ και η Ελλάδα έπεσε έξω. Ποιος μας δάνειζε όμως τόσα χρόνια; Και με τι αξιολόγηση ρίσκου; Ποιος έκανε εξαγωγές οπλικών συστημάτων και υψηλής τεχνολογίας στην Ελλάδα; Ποιος είχε ένα μάτι στο τι έκαναν οι ευρωπαϊκές τράπεζες, συμπεριλαμβανομένων των γερμανικών, τα παχιά χρόνια των χαμηλών επιτοκίων; Και ποιος ήταν αγκαλιά με τον Κώστα Καραμανλή στη φάση που η κυβέρνησή του συνέβαλλε στον εκτροχιασμό των δημοσιονομικών της Ελλάδας;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: εμφανιζόμαστε ως θύτες που καθ' ορισμένους - όπως ο Φίλιπ Ρέσλερ - πρέπει να θυσιαστούν για να σταματήσει η μόλυνση της ευρωζώνης. Είμαστε όμως θύματα. Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι έχει εγκλωβιστεί μεταξύ του αντιευρωπαϊσμού διαφόρων εγχώριων ηλιθίων και του τυφλού δημοσιονομικού ιμπεριαλισμού ορισμένων Γερμανών. Μήπως όμως θα 'πρεπε να σταματήσουμε να χαϊδεύουμε τα αυτιά του κάθε Ρέσλερ;
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ