“Σ’ ένα χωριό που ζει από τον τουρισμό, λόγω της οικονομικής κρίσης σχεδόν τα πάντα έχουν νεκρωθεί.
Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι ο ένας δανείζεται από τον άλλο…
Ο καιρός περνά μέσα σ’ αυτή τηv... θλιβερή ατμόσφαιρα, ώσπου μια μέρα έρχεται ένας τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο για τρείς μέρες στο ξενοδοχείο του χωριού…
Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 ευρώ.
Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιό του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στον χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 ευρώ.
Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας.
Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην ιερόδουλο του χωριού που της χρωστάει από παλιά κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.
Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτιά του με τους πελάτες της…
Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν αφού ο ξενοδόχος ήταν στη κουζίνα, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιό του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι άλλαξε γνώμη, βλέπει κι αρπάζει το χαρτονόμισμα του και φεύγει από το χωριό…
Παίρνοντας μαζί του το μοναδικό κεφάλαιο και εισόδημα που είδε ο τόπος, αφού όπως είδαμε έκανε τον αναζωογονητικό κύκλο του.
Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε, κανείς δεν έχασε, κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν!”
Σχόλιο:
Οχι ,δεν νομίζω πως μπορούμε να ξεχρεώσουμε με κάποιον παρόμοιο τρόπο, όμως δεν μπορώ να παραβλέψω δύο βασικές ομοιότητες του παραμυθιού με την σημερινή πραγματικότητα. 1ον:Τα χρέη μεταξύ των ηρώων της ιστορίας είναι σίγουρα υπαρκτά, πέραν κάθε αμφιβολίας και 2ον: τα χρήματα που διατέθηκαν είναι σίγουρα ελάχιστα. Βέβαια στο παραμύθι μας η εξίσωση λύθηκε αφού όλοι έσπευσαν να ξεχρεώσουν, γρήγορα, και με αναλογία πίστωσης -εξόφλησης 1:1.
Φανταστείτε όμως όλους αυτούς να χρωστούσαν για χρόνια,τα ποσά να τοκίζονταν και ο.. ξενοδόχος κάθε φορά να επέστρεφε ένα ευρώ και τα 99 να τα κράταγε για την “πάρτη” του (ούτε καν για τις ανάγκες του ξενοδοχείου), o χασάπης να έκλεβε μονίμως στο ζύγι… Ο κτηνοτρόφος να είχε ατέεελειωτες τρυφερές ώρες με την ιερόδουλο ενώ τα ζώα ήθελαν περιποίηση κ.ο.κ.
Συλλογισμός: Αν αυτό το φανταστικό χωριό ήταν η “γηραιά” μας και οι ηρωές μας οι προβληματικές χώρες της, τότε πόσους εύπορους τουρίστες-(χώρες) και για πόσο, θα χρειαζόταν για να συνεχίσει την ζωή του εύρυθμα;;Αφήστε το καλύτερα. Δεν θα έβγαινε ούτε στο παραμύθι…
anergoidimosiografoi.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου