Οι Τροϊκανοί, λέει η είδηση, δεν είναι ικανοποιημένοι διότι διαπιστώνουν πολλές ασάφειες τόσο στις αποφάσεις μας, όσο και στη λήψη μέτρων. Μας προσβάλλουν. Εμείς διακρινόμαστε για τη σαφήνειά μας. Ό,τι λένε οι... πολιτικοί μας, το λένε υπεύθυνα και το εφαρμόζουν απαρέγκλιτα. Είναι απόλυτα ειλικρινείς. Γιατί τους δυσφημούν;
Και ζητούν από τώρα να πάρουμε μέτρα μέχρι το 2014. Θα μας τρελάνουν αυτοί εντελώς! Εμείς προγραμματίζουμε μόνον τις επόμενες διακοπές μας. Για όλα τ’ άλλα… βλέπουμε. Και θέλουν τώρα προγραμματισμό τριετίας; Να αλλάξουμε συνήθειες δεκαετιών, όπου άλλα σκεπτόμαστε, άλλα αναγγέλλουμε, άλλα αποφασίζουμε και άλλα πράττουμε; Όχι, δεν θα τους κάνουμε το χατίρι.
Και στο κάτω-κάτω, αφού αυτοί αποφασίζουν για εμάς, ας κάνουν οι ίδιοι τον προγραμματισμό. Τι μας βάζουν να κουραζόμαστε.
Ποιος είπε ότι ο Βενιζέλος δεν θα βγει ωφελημένος από την ανάληψη του υπουργείου Οικονομικών; Ήδη, απ’ ό,τι βλέπω, έχασε μερικά κιλά. Ένα χρόνο ακόμη σ’ αυτό το υπουργείο, θα γίνει στυλάκι. Λίγο, είναι;
Ο δημοτικός σύμβουλος που ζήτησε από το βήμα του Δήμου να χειροκροτήσουμε την αντικατάσταση του Μπουμάρακ στην Αίγυπτο, διότι θα εκδημοκρατιστεί η χώρα, κατάλαβε τελικά (μετά τους 24 χθεσινούς νεκρούς) πώς και γιατί «εξεγείρονται» οι λαοί (καθ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας);
Επανήλθε ο Αντώνης Σαμαράς στο αγαπημένο του θέμα για επαναδιαπράγματευση. Από την αρχή ήταν γνωστό ότι δεν πρόκειται να το δεχθούν οι δανειστές μας (είχαμε γράψει ότι ποτέ οι τοκογλύφοι δεν επαναδιαπραγματεύονται, διότι απλούστατα θέλουν να σου τα πάρουν όλα), ο Αντώνης όμως επιμένει.
Επαναφέρουμε την πρότασή μας. Πιασμένοι από το χεράκι Αντώνης και Ευάγγελος, ας πάνε μαζί να επαναδιαπραγματευτούν. Για να καταλάβουμε κι εμείς, αν ενδιαφέρονται για το καλό της χώρας ή το πολιτικό μέλλον τους. Γιατί πρέπει να περιμένουμε πότε θα γίνει πρωθυπουργός ο Αντώνης;
Το γιαούρτωμα του Χ. Καστανίδη στον κινηματογράφο, το επικροτούν οι «προοδευτικοί» ως πράξη αγανάκτησης για την κυβερνητική πολιτική. Τους πέρασε από το μυαλό, ότι τέτοιες πράξεις καταλύουν τη δημοκρατία, την οποία υποκριτικά δηλώνουν ότι υπηρετούν; Υπάρχουν πολλοί δημοκρατικοί τρόποι εκδήλωσης της αγανάκτησης, χωρίς μέσα σ’ αυτούς να συμπεριλαμβάνεται η οποιαδήποτε βία.
Μπορεί κάθε ομάδα ανθρώπων που αγανακτεί -δικαιολογημένα- να παίρνει το νόμο στα χέρια της; Και πώς θα υπηρετηθεί το άρθρο του Συντάγματος, που επιβάλλει την ανεπηρέαστη κρίση του βουλευτή, όταν αυτός εκβιάζεται ή δέρνεται;
Αυτά τα λέγω για κάποιους που διακηρύσσουν τη δημοκρατικότητά τους, ενώ στην πραγματικότητα συμπεριφέρονται απόλυτα αντιδημοκρατικά, επιβάλλοντας βίαια τις απόψεις τους, ανεξάρτητα από το αν είναι ορθές ή όχι (ποιος θα το καθορίσει;). Στην Ελλάδα όμως, που «είσαι ό,τι δηλώσεις», αποδείχθηκε επικερδές επάγγελμα η δημοκρατικοφροσύνη, αλλά με αντιδημοκρατική συμπεριφορά.
Καλλισθένης
voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου