Χύμα ...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου.
ΕΙΣΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ξανά σε μια εποχή των άκρων; Ο όρος έχει επινοηθεί από τον μαρξιστή ιστορικό Ερικ Χόμπσμπαουμ κι αφορά τον «μικρό 20ό αιώνα» με αφετηρία το 1917 και τέρμα το 1989. Οι ημερομηνίες δεν χρειάζονται επεξηγήσεις.
ΣΤΗ φάση που είμαστε, δεν είναι ακόμη σαφές ποιες ημερομηνίες θα αποκτήσουν ιστορική αξία. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία ότι ο παραλογισμός αυξάνεται. Δύο παραδείγματα: ένα από την Αθήνα κι ένα από την Μπρατισλάβα. Ας αρχίσουμε από το δεύτερο.
ΤΟ Κοινοβούλιο της Σλοβακίας καταψήφισε - σε πρώτη φάση - την ενίσχυση του EFSF που αποφασίστηκε την 21η Ιουλίου. Χωρίς αυτή το ευρώ δεν σώζεται. Τι έπαθαν οι Σλοβάκοι; Θεωρούν ότι δίνουν δυσανάλογα πολλά χρήματα σε σχέση με το ΑΕΠ και το μέγεθος της χώρας τους για να σωθούν οι άσωτοι Νότιοι. Επιθυμούν μείωση της συμμετοχής τους - κάτι που οι Βρυξέλλες δεν θέλουν ούτε ν' ακούνε. Καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός της Ιβέτα Ραντίτσοβα κατέστησε την έγκριση της ενίσχυσης του EFSF ψήφο εμπιστοσύνης, έχουμε πτώση της κυβέρνησης στη Σλοβακία. Θα υπάρξει δεύτερη ψηφοφορία για το EFSF ώστε να βάλουν πλάτη οι σοσιαλδημοκράτες της αντιπολίτευσης. Εκεί που η συναίνεση είναι το πιο σύντομο πολιτικό ανέκδοτο στην Αθήνα, στην Μπρατισλάβα είναι το έσχατο καταφύγιο.
ΟΙ Σλοβάκοι είναι παράλογοι και υπενθυμίζουν με τη συμπεριφορά τους την πολιτική ανωριμότητα των χωρών που μπήκαν στην ΕΕ με τη διεύρυνση του 2003. Με γνώμονα το στενό εθνικό συμφέρον απειλούν τη συνοχή της ευρωζώνης; Σύμφωνοι. Αυτό όμως δεν βλέπουν τους Γερμανούς να κάνουν εδώ και είκοσι μήνες;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στην Αθήνα. Οπου διάφορες ομάδες επιλέγουν τη λογική των καταλήψεων. Είναι μια γκρίζα νομική ζώνη όπως έχουν διαπιστώσει δήμαρχοι και η Εισαγγελία που εμφανίζονται ανήμποροι να κάνουν κάτι για να σταματήσουν να συσσωρεύονται σκουπίδια στους δρόμους. Από σήμερα θα είμαστε πάλι ναυαγοί στην άσφαλτο αφού σταματούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Σύμφωνοι, τα μέτρα είναι οδυνηρά. Ολοι αυτοί όμως δεν βλέπουν ειδήσεις; Περιμένουμε σοβαρά ότι ο γερμανός φορολογούμενος θα επιδοτεί το μοντέλο «Ελλάς, Ελλήνων, Δημοσίων Υπαλλήλων» της Μεταπολίτευσης; Κι αν η χώρα «σκάσει», πότε θα ξαναπληρωθούν όλοι αυτοί; Ή μήπως θα είναι καλύτερα αν πληρώνονται σε δραχμές;
ΟΠΩΣ στην Μπρατισλάβα έτσι και στην Αθήνα, κάποιοι ροκανίζουν το κλαδί στο οποίο κάθονται. Και στην Ελλάδα όμως ο μηδενισμός ορισμένων συνδικάτων έχει να κάνει με τον κυνισμό των πολιτικών. Δυστυχώς η κυβέρνηση Παπανδρέου πέρασε από την παράλογη αισιοδοξία του 2009 σε μια ψυχεδελική δημοσιονομική κατάσταση όπου έχουμε νέους φόρους 2 δισ. ανά διήμερο. Καμία σοβαρή προσπάθεια δεν γίνεται για να ξαναφτιαχτεί το Δημόσιο με βάση ένα επιτελικό σχέδιο για το μέλλον. Απλώς έχουμε οριζόντιες περικοπές, τον δούρειο ίππο της εφεδρείας και χύμα κλεισίματα ή συγχωνεύσεις. Οι ανακολουθίες της εξουσίας προκαλούν αναπόφευκτα τον παραλογισμό των υπολοίπων.
ΟΛΑ αυτά είναι, βεβαίως, συνταγή για καταστροφή.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.